Największy okręt podwodny i historia okrętów podwodnych

submarine — to arcydzieło inżynierii.

Piękno zbawi świat! Jest to popularne wyrażenie. Oto tylko jeśli się nad tym zastanowić, to nie do końca tak. Istnieje bardzo wiele szalenie pięknych samolotów wojskowych, które zostały stworzone do tego, aby ją odebrać. Chronić też, ale i tak wysoką cenę. I jeśli z samolotami jeszcze mniej zrozumiałe, a może po prostu w walce powietrznej odganiać lub towarzyszyć celu potencjalnego wroga, to okręt podwodny o wiele bardziej uniwersalny rzecz. Jej zadaniem w przypadku użycia broni, wyłącznie zniszczenie. Kiedyś polowali na statki, a teraz mogą wymazać z powierzchni ziemi prawie całe państwa, ale często są też bardzo piękne.

Kiedy pojawiły się okręty podwodne

Pierwsze okręty podwodne pojawiły się jeszcze w xix wieku, ale da się od nich nie było tak wiele, i w rzeczywistości są one potrzebne tylko do demonstracji technologii. Już później stały się one prawdziwą jednostką. Najpierw diesel, potem atomowe, ale nadal bardzo niebezpieczne. Były nawet przypadki, gdy były one stosowane nie tylko do celów wojskowych. Na przykład, w pierwszej połowie ubiegłego wieku były one stosowane armią niemiecką, aby rumienić pokojowe brytyjskie statki. Nie da się nie zauważyć, że celem były właśnie sądu, a nie ludzie, którym podawano opuścić statek, ale fakt pozostaje faktem.

Pierwszy pomysł okrętów podwodnych zaproponował, Leonardo da Vinci, ale później zniszczył swoje rysunki, obawiając się "podwodnej wojny". Niemniej jednak, już w 1578 roku anglik William Боурн opisał гренландскую łódź podwodną z тюленьих skór z шноркелем (kominek odciągowy), воевавшую w morzu Czarnym.

Pierwsze okręty podwodne były mniej więcej takie.

W Rosji pierwsze okręty podwodne zostały opracowane jeszcze po Piotrze Wielkim, ale ich konstrukcji też były dalekie od doskonałości. A po raz pierwszy w walce okręt podwodny stosowano w wojnie o niepodległość stanów ZJEDNOCZONYCH (1775-1783 r.) i nazywała się "Żółw". Prawda, ona nie była w stanie zaszkodzić атакуемому statku. Miała zabezpieczyć minę na dno, ale została odkryta i musiałem wysadzić ją tak po prostu, aby się ukryć.

Aż do 1944 roku okręty podwodne były w większości . Z niedoskonałości konstrukcji nie mogli długo iść pod wodę i używali zanurz się tylko do tego, aby przejść przez niebezpieczny teren lub przygotować atak. Już później stopniowo zaczęły przenosić się na dłuższe przebywanie pod wodą, a teraz to w ogóle nie jest problemem, ponieważ zapasy na pokładzie duży, systemy podtrzymywania życia (tlen, recykling i tak dalej) dobre, a rezerwy paliwa jądrowego starcza na miesiące samodzielnego pływania.

Odważył by zanurzyć się pod wodę w tak «garnku»?

Stawka na atomowy flota podwodna

Technologia energetyki jądrowej zbyt kusząca, aby nie używać go do celów wojskowych. Ja nawet nie mówię o bombie atomowej, zasada działania, który też opiera się na reakcji łańcuchowej rozszczepienia atomów i podziału energii. Po prostu w przypadku z bombą, w odróżnieniu od instalacji elektrycznej, dzielenie atomów niekontrolowanego.

W drugim trybie pływania na baczności atomowe łodzie są dobre, że nie produkują tyle hałasu, ile diesla, mają większy rozmiar i mogą miesiącami przebywać na służbie w każdej części oceanu światowego.

Na początku lat 70-tych głównymi graczami na rynku były, jak nie trudno się domyślić, ZSRR i USA. To właśnie one mają polegać na rozwój atomowej floty i sporo udało się w tym. Szczególnie, zawsze chciałam mieć więcej łodzi, które mogą nieść .

łodzie Podwodne były podstawą ograniczenia w czasach zimnej wojny. Ocean wiarygodne osłaniał je swymi wodami.

Wymiary łodzi stopniowo rosły, a w rezultacie tytuł największej łodzi podwodnej na świecie przechodził od jednego kraju do drugiego. Jeden z najbardziej znanych amerykańskich projektów otrzymał nazwę "Ohio". Łodzie te były w stanie prowadzić do 24 międzykontynentalnych rakiet balistycznych. Odpowiedzią ZSRR był okręt podwodny projektu 941. Umowna nazwa łodzi było "Rekin", ale bardziej znana jest pod nazwą "Tajfun". O niej dziś porozmawiamy.

Jak powstawała największa łódź podwodna

Tworzenie łodzie projektu 941 kierował wybitny radziecki konstruktor Siergiej Никитович Kowaliow. Został wielokrotnie wyróżniony odznaczeniami państwowymi i bez ustanku przez kilka lat kierował leningradzkim ЦКБМТ "Rubin". Zespołowi tego biura i powierzono prace nad król-łodzią. Budowa realizowana była na северодвинском przedsiębiorstwie "Севмаш".

To jest duma rosyjskiego i radzieckiego atomowego floty.

Druga nazwa łodzi — "Rekin" — pojawiło się po tym, jak sekretarz generalny KC KPZR Leonid Iljicz Breżniew właśnie pod takim tytułem wprowadziła łodzi delegatów zjazdu partii i reszty świata w 1981 roku. Ogólnie rzecz biorąc, można powiedzieć, że obanazwy dobrze oddają istotę taka łodzi. Ona jest jak tajfun musi zniszczyć wszystko na swojej drodze i być najbardziej niebezpiecznym "drapieżnikiem" w oceanie.

Jak działa łódź podwodna "Tajfun"

Łódź ma po prostu ogromne rozmiary. Długość jej wynosi 173 m, a szerokość 23 metry. Przy tym pełna wyporność wynosi prawie 50 tysięcy ton (trzy razy więcej niż u amerykańskiego odpowiednika"). Konstrukcja wykonana jest trochę niestandardowych i zamiast zwykłego równoległego położenia dwóch wytrzymałych obudów, ona ma zamknięte przedziały капсульного typu. Są one tworzone dla торпедного komory i głównego postu, a także sąsiedniego przedziału .

«Rekin» odpoczynku w porcie.

Tylko w łodzi 19 przedziałów, które są połączone między sobą, a na wypadek wyjścia spod тощи lodu nosowa część wycinki była znacznie wzmocnione. Wokół wycinki są specjalne arkusze do tego, aby jej nie groził nawet gruba warstwa lodu.

TTX łodzi podwodnej "Tajfun"

Na maksymalnej prędkości podwodnej łodzi różnej konstrukcji nie różniły się bardzo mocno i wszyscy byli w stanie poruszać się z prędkością około 25 węzłów (około 45 km/h). Natomiast radziecki olbrzym mógł prowadzić dyżur bojowy w ciągu pół roku i nurkować na głębokości 400 metrów, mając w rezerwie dodatkowe 100 metrów.

W dziobie znajdowały się składane poziome kierownice, a napęd odbywa się za pomocą dwóch семилопастных śrub, z których każdy napędzany był 190-мегаваттным jądrowym reaktorem i turbiną o mocy 50 000 koni mechanicznych.

Odpoczywasz sobie, a obok ciebie przepływa TO…

Załoga tego potwora składał się z 160 osób, a ponad jedna trzecia z nich byli oficerami. Warunki zakwaterowania na pokładzie były bardzo wygodne, jeśli można tak mówić o łodzi podwodnej. Dla oficerów były przewidziane 2-i 4-osobowe kabiny. Dla żeglarzy i starszych kościoła były przewidziane маломестные кубрики, w których zostały zainstalowane umywalki i telewizory.

Oprócz tego, w każdym pomieszczeniu znajduje się klimatyzacja, a w wolnym od pracy czasie załoga mógł korzystać z basenu, siłowni, sauny, a nawet "na żywo" zakątek. Nie maszyna bojowa, a sanatorium. Opowiedz nam , co myślisz na ten temat.

Mimo, zdolności bojowych łodzi też nie brakuje. W przypadku konfliktu nuklearnego "Tajfun" w czasie, może rozbroić wroga "magazynek" z 20 (P-39), z których każda będzie wyposażona dziesięciu 200-киллотонными separacji rakiety. To wystarczy, aby na długie lata zrobić niezamieszkane terytorium równej wielkości wschodniego wybrzeża USA.

Tak skonstruowany APPLE «Tajfun» od wewnątrz.

A to jeszcze nie wszystko. Oprócz potężnego uzbrojenia, na pokładzie znajduje się ponad dwadzieścia tradycyjnych i kilka wyrzutni torped, a jeszcze przenośnych przeciwlotniczych zestawów rakietowych "Igła". Do tego, aby "naładować" łódź, specjalnie został stworzony statek "Aleksander Бракин", przeznaczony do przewozu 16 БРПЛ (rakiety balistyczne okrętów podwodnych).

W tej chwili w szeregu trzy atomowe okręty podwodne "Tajfun". Dwie z nich w rezerwie, a jedna służy do testowania pancyr "Buława". Tylko od 1976 do 1989 roku z pochylni fabryki "Севмаш" miał pochodzić sześć łodzi tego typu.