Duża asteroida zabiła dinozaury. A na co jest w stanie asteroida mniejsze?

W tym miesiącu blisko Ziemi przeleciała stosunkowo niewielka asteroida, który odkrył dosłownie za sześć dni wcześniej. Brzmi strasznie, ale faktem jest, że ewentualne kolizje takiego obiektu z Ziemią — bardzo nieprawdopodobnego zdarzenia. Każdego roku ponad 50 000 ton obcych materiałów (kamieni i pyłu) bije na naszej planecie. To wszystko przychodzi w postaci małych kawałków " — nawet gdyby to padło jednocześnie, by było nieco więcej, niż asteroida wielkości ciężarówki, który przeszedł w styczniu.

Ale w tym czasie, jak naukowcy łatwo zauważyć dość duże asteroidy więcej kilometra średnicy, jakie ryzyko mogą stanowić mniejsze asteroidy, które byłoby trudniej śledzić? Czy powinniśmy się martwić?

Powszechnie uważa się, że dinozaury zostały zniszczone 65 milionów lat temu w wyniku upadku z dużej asteroidy. Podążali za tym zmiany środowiska — szybki wzrost atmosferycznej temperatury, pożary lasów na całym świecie, a następnie gwałtowny spadek temperatury i zakwaszenie wód oceanicznych — były konsekwencją wielkości asteroidy. Najprawdopodobniej w poprzek był około 10 kilometrów.

To prawie trzy razy więcej w średnicy i około 30 milionów razy cięższy niż cały roczny zapas asteroidy, które oddziałują na nas dzisiaj.

Pięć lat temu na Ziemi było spotkanie z obiektem 20 metrów średnicy, który eksplodował nad Czelabińsk w Rosji. Nikt nie zauważył jego zbliżeniowy. Niesamowite ramki do kuli ognistej zostały nagrane na rejestratory ludzi, ехавших rano do pracy. Byli przerażeni tym, jak ciemne февральское dobry, mroczna dusza nie jest to rakieta, a nie meteor.

Scala eksplodował w atmosferze, i wiele fragmentów meteorytu rozsypały się po terenie. Największy kawałek waży 600 kilogramów znaleźli kilka miesięcy później w jeziorze pokrytym lodem. Mimo, że wiele osób rannych, w większości szkody związane były z tłuczonym szkłem w wyniku atmosferycznej fali uderzeniowej.

Mieszkańcom czelabińskim szczęście — planetoida rozpadł się w odległości 30 km nad powierzchnią i nie zostawił krateru. Na szczęście, jak to często się dzieje.

Krater w zderzeniu powstaje tylko w przypadku, gdy asteroida będzie w poprzek ponad 50 metrów. I nawet jeśli on będzie 2-3 kilometry szerokości, to nie wystarczy, aby spowodować globalne wymieranie. Oczywiście, w miejscu uderzenia pojawią się poważne problemy, zwłaszcza jeśli on będzie musiał zamieszkałe na obszar.

Monitorowanie zagrożeń

Istnieje kilka międzynarodowych programów obserwacyjnych, w których używane są automatyczne teleskopy przeznaczone specjalnie dla mapowania wszystkich obiektów w pobliżu ziemi (NEO). Wśród nich asteroidy, zbliża się do Słońca bliżej niż 1,3 a. e — 1. e = odległość od Ziemi do Słońca. Szczególna uwaga zostanie usunięty "potencjalnie niebezpieczne obiekty", околоземным obiektów 150 metrów średnicy, których orbity przecinają orbitę ziemi.

Na szczęście praktycznie wszystkie te obiekty znajdują się na stabilnych orbitach i nie są niebezpieczne. Dziś możemy obserwować asteroid nawet pięciu metrów średnicy. Ale jak pokazują wydarzenia w Czelabińsku, obiekty te nadal udaje się prześlizgnąć obserwatorów. Częściowo powodem tego, że czelabińsk obiekt okazał się być niezauważony, polega na tym, że on wszedł pod bardzo niskim kątem w atmosferę ze strony słońca. Ale głównym powodem jest to, że takich obiektów jest wiele, a my widząc za nimi nie tak dawno temu (około dziesięciu lat).

Minot Planet Center obsługuje bazę danych obserwacji, w których na koniec grudnia 2017 roku było 17 500 obiektów. Jeszcze 28 obiektów stwierdzono w tym miesiącu. Naszą planetę otacza cały rój ewentualnych nieproszonych gości, ale trzymamy ich na dystans.

Jednym z głównych problemów naszej cywilizacji polega na tym, że choć wszyscy skuteczniej odkrywamy NEO, nie możemy nic zrobić, aby zapobiec takie zderzenie z Ziemią. NASA opracowuje obecnie projekt DART (Double Asteroid Redirection Test), aby przekierować niebezpieczne asteroidy na czas. Statek kosmiczny o długości 1,5 m może upaść w asteroida, na przykład, Didymos B. Didymos B obraca się wokół Dydimos A. Celem projektu jest zmienić orbitę Dydimos B wokół jego partnera, nie zmieniając orbitę Dydimos A wokół słońca.

DART będzie uruchomiony w grudniu 2020 roku, a z asteroidą spotka się w październiku w 2022 roku. Pozostało mniej niż pięć lat, zanim dowiemy się, czy będziemy w stanie obronić swoją planetę od realnego zagrożenia.

Na dzień dzisiejszy, choć małe asteroidy i mogą stanowić zagrożenie, zagrożenie lokalne i mniej niebezpieczna, niż ta, którą ponoszą duże asteroidy. Dlatego na razie nie ma potrzeby, aby zbierać zapałki i sól na wypadek ataku asteroidy. 50 000 ton kosmicznego materiału, padającego na Ziemię każdego roku, głównie pojawia się w postaci drobin kurzu mniej milimetra średnicy. Zagrożenia dla ludzkości nie są.