Jakie zwierzęta żyły na naszej planecie w czasach dinozaurów?

W rzeczywistości w czasach dinozaurów na Ziemi żyli różne zwierzęta

Miliony lat temu na naszej planecie prym wiodły gigantyczne jaszczury. Nie jest wykluczone, że będą tu do tej pory, gdyby nie jeden przypadek — asteroida Чиксулуб, który spadł na powierzchnię naszej planety 65 milionów lat temu. To właśnie on, według wyników ostatniego , stał się przyczyną śmierci tych prehistorycznych potworów. Ale kto jeszcze, oprócz dinozaurów, żył na Ziemi prawie 200 milionów lat temu? Przecież po upadku asteroidy wszystkie dinozaury wyginęły, ale życie na naszej planecie nie odejdzie. Przyjrzyjmy się z niesamowitych zwierząt, które dzielili planetę z gigantycznymi których żyją dinozaury.

Kiedy i jak ludzie dowiedzieli się o istnieniu dinozaurów?

Po raz Pierwszy starożytny został opisany przez naukowców w 1824 roku. Znalezione szczątki девятиметровой długości zostały znalezione na początku 1818 roku w pobliżu miasta Woodstock w wielkiej Brytanii. W 1841 roku angielski paleontolog Richard Owen zebrał i podsumował wszystkie znane do tego czasu informacje o kopalne gady. Nazwał ich "dinozaury", co w tłumaczeniu z greckiego oznacza "straszne jaszczury".

Wkrótce potem, w 1843 roku w piaszczystych płytach osadów geologicznych w Connecticut (USA), paleontolodzy odkryli ślady potwornie wielkich ptaków. W porównaniu z tym znaleziskiem noga słonia wydawała się miniaturowe. Od tamtej pory naukowcy nie dawał spokoju pytanie o to, jakiej wielkości powinna być ptak, która napisała te ślady. Odpowiedź, jak wiemy dzisiaj, polega na tym, że te ślady należały wcale nie ptaka. W erze mezozoicznej historii naszej planety z jurajski (około 200 mln lat temu) aż do końca okresu kredowego (około 70 mln lat temu), Ziemię zamieszkiwali "straszne jaszczury". Niektóre z nich, jak kangur, jeździło na tylnych łapach, a pozostawione przez nich ślady bardzo przypominają ślady współczesnych ptaków.

Wychodzi na to, że miliony lat temu dinozaury należała ziemia, morze i powietrze. Różne jaszczury zamieszkiwali iglaste i папоротниковые lasu Ziemi. Niektóre latały między drzewami rozprzestrzeniać swoje skórzaste skrzydła, inne, wielkości kury, jeździło na полянам, a w bagnach żyły ogromne i bardzo powolne dinozaury — brachiozaury. Przy okazji, największy na świecie szkielet stopy brachiozaura znajduje się w geologiczno-paleontologicznym muzeum Berlińskiego uniwersytetu. Kości tego giganta zostały znalezione na górze Тендагуру w Afryce. W wysokości brachiosaurus osiągnął 11,87 m, szerokości — 22 m, a waży nie mniej niż 50 tysięcy kg. Jednak największym i zastraszenia, jak wiemy dzisiaj, był tyrannosaurus rex. Ten drapieżnik mieszkał na terenie dzisiejszych stanów ZJEDNOCZONYCH i Kanady. Długości potwór osiągnął 10 metrów, a wysokości pięciu. Jego metrowe szczęki byli uzbrojeni setkami ostrych i dużych zębów. Gdyby nie było dziś, to łatwo by mógł unieść nosorożca w swojej paszczy.

Szkielet stopy brachiozaura w geologiczno-paleontologicznym muzeum Berlińskiego uniwersytetu

Ale jeśli ziemia, niebo i morza znajdowały się we władzy dinozaurów, gdzie, a co najważniejsze kiedy żyły ssaki? Zgodnie z wynikami badań opublikowanych w czasopiśmie , pierwsze ssaki jeździło się po powierzchni naszej planety razem z dinozaurami. Jak uważają badacze, po tym, jak wyginęły, wszystkie pozostałe zwierzęta wyszły z cienia.

Jakie ssaki żyli razem z dinozaurami?

Raz dwa artykuły naukowe mówią nam o poszczególnych gatunkach ssaków, które były wielkości współczesnych chomików. Skamieniałości tych dawno wymarłych krewnych znanych nam ssaków odkryto w Chinach i analizowane przez międzynarodowy zespół z Chicago university (USA) i Muzeum historii naturalnej w Pekinie (Chiny). Po uważnym przestudiowaniu kształt kości paleontolog-Jae ... -Xi Luo z Amerykańskiego uniwersytetu i jego koledzy doszli do wniosku, że Агилодокодон i Докофоссор współistniały razem z dinozaurami 160 milionów lat temu.

Na Zewnątrz te zwierzęta przypominały współczesnych kreta i wiewiórkę. Докофоссор zamieszkał pod ziemią, o czym świadczą jego krótkie, szerokie palce z dwoma paliczkiem, jak małe łopatki. A kręgosłup tego 9 centymetrowej ssaka wydaje się szczególnie odpowiedni dla podziemnych ruchów. Na jego wielkość агилодокодон osiągał około 14 cm długości i zamieszkał pośród drzew. Sądząc po budowie kończyn i kręgosłupa, агилодокодон był doskonale przystosowany do lasagne po drzewach. Naukowcy uważają, że nie trzeba było często schodzi na ziemię, tak jak on, prawdopodobnie żywił się szałwią. Takie wnioski można wyciągnąć na podstawie struktury zębów , które mogą przebić pni roślin. Ponadto, naukowcy podkreślają, że w anatomii obu zwierząt znaleziono ślady, które pokrywają się z działaniem genów zidentyfikowanych u współczesnych ssaków. Dlatego nie jest wykluczone, że takie genetyczne koktajle były tak ewolucyjnie korzystne, że zachowały się do naszych dni.

Tak, prawdopodobnie wyglądały Агилодокодон i Докофоссор

Naukowcy podkreślają, że znalezione szczątki świadczą o tym, że ssaki istniały w okresie jurajskim. Wychodzi na to, stopniowo dowiadujemy się, że w cieniu dinozaurów żyły i inne zwierzęta.

Ale małe докофоссор i агилодокодон nie były jedynymi ssakami, które żyły w czasach strasznych jaszczurów. Jak pisze gazeta , ponad 150 milionów lat temupojawiły się dobrze znane dziś australijska echidna i dziobak. Są to przejściowe ogniwo między gadami i innymi ssakami. Australijska echidna odnosi się do rodzaju яйцекладущих , że, delikatnie mówiąc, nie do końca normalne zjawisko. Po raz pierwszy australijska echidna została opisana w 1792 roku zoologa George Shaw, który kilka lat później opisał i dziobak. Jednak z powodu długiego bagażnika zwierzęcia Pokaz najpierw uznał, że australijska echidna — to krewny aardvark. Zaledwie 10 lat później, anatom Edward Home odkrył u kolczatki i dziobak wspólną cechą — newarku, w którą otwierają się jelit, moczowodów i płciowe drodze. Na podstawie tej cechy w przyszłości został wyróżniony oddział однопроходных.

Echidna i dziobak odnoszą się do подотряду Первозвери

Niemniej jednak, jedną z najbardziej niezwykłych odkryć odbyło się latem 2000 roku, kiedy to zespół naukowców kierowany przez Timothy Row z uniwersytetu Teksańskiego w Austin przypadkowo natknęła się na rozrzucone skamieniałe kości wśród skał formacji Кайента w północnej Arizonie. Na początku znalezione szczątki nie zaskoczyły zabawne. Tylko 9 lat później specjalista, подготавливающий kopalnych do nauki, zauważyłem coś niezwykłego: wśród szczątków znajdowały się małe zęby i челюстные kości długości zaledwie 1 centymetr. Później naukowcy ustalili, że znalezione szczątki należały do Кайентатериум — , które zamieszkało na Ziemi około 185 milionów lat temu. Dorosły Кайентатериум wielkości dużego kota, więc można by go wziąć za ssak, gdyby nie duża челюстная kości, duże zęby i brak uszu. Кайентатериум — to цинодонт, członek grupy, z której miały miejsce ssaki.

Następnie naukowcy wyciągnęli z klifu szczątki niemowląt pierwszych ssaków lub ich krewnych , a nie jednego, a raz 38. W ten sposób odkrycie staje się jednym z najważniejszych w ciągu ostatnich dziesięcioleci. Кайентатериум, zdaniem badaczy, dostarcza istotnych informacji o tym, jakie cechy określają ssaków, a także jakie cechy były obecne u ich starszych krewnych. Szkielet Кайентатериума w dużej mierze wygląda jak szkielet ssaka i w tym samym czasie na szkielet gadów. Szczątki dzieci mówią o tym, że w przeciwieństwie do ssaków, które spędzają więcej czasu na wychowanie potomstwa, byli w stanie sami sobie dzięki dobrze rozwiniętym kości i zębów.

Wczesne ssaki współistniały z ptaków i dinozaurów, takich jak Sinotyrannus, w umiarkowanych ekosystemach kredzie na terenie nowoczesnego Ляонина na północy Chin

Dzięki tym znaleziska naukowcy mogą dowiedzieć się więcej o ssaków. Kopalne szczątki znalezione w różnych częściach planety zaprzeczył wiarę w to, że ssaki ery dinozaurów były małe, nic nie istotnych насекомоядными, którzy żyli w cieniu olbrzymich gadów.

, Który mieszkał na planecie po śmierci dinozaurów?

Zagłada dinozaurów była dobrą wiadomością dla ssaków, których liczba znacznie wzrosła natychmiast po tym wydarzeniu. Tak, zgodnie z wynikami badań opublikowanych w czasopiśmie zachowanie ssaków szybko się zmieniło, tak jak nasze pierwsze puszyste przodkowie zaczęli powoli wychodzić z ukrycia nie tylko w nocy, ale i w ciągu dnia. Nie jest wykluczone, że ten czynnik mógł mieć wpływ na ewolucję Homo Sapiens.

Paleontolodzy i ewolucyjne biolożki długo uważali, że przodkowie współczesnych ssaków były nocnymi zwierzętami. Rzecz w tym, że większość ssaków dobrze widzą przy słabym oświetleniu. U nich również rozwinięty węch i słuch, a jeszcze wąsy (np. вибриссы u kotów), które pozwalają im czuć to, co znajduje się bezpośrednio przed nimi — wszystkie te cechy bardzo przydatne w ciemności. Dokładnie, kiedy ssaki zaczęły wychodzić na dwór w ciągu dnia, było zagadką, bo zachowanie jest trudne do odróżnienia od skamieniałości. Naukowcy opierają się na kształt oczodołów i nosowych, aby określić, jakie uczucia były ważne dla wymarłego zwierzęcia, ale te wskazówki mogą wprowadzać w błąd. Jednak, aby zrozumieć dokładnie, kiedy nasi starożytni przodkowie zmienili nocny tryb życia n stawek, naukowcy badali dzienne i nocne zwyczaje ponad 2415 gatunków ssaków, a następnie używali genetyczne dane dla budowania rodzinnych, zauważając, gdy na Ziemi może pojawić się najwcześniejsze dzienne przodkowie.

Tak wygląda казуар — ptak-dinozaur. Kazuary — duże нелетающие ptaki, które żyły na naszej planecie 100 milionów lat temu

Według wyników badań opublikowanych w czasopiśmie , pierwszy rodzaj przodków, który był aktywny w ciągu dnia, prawdopodobnie żył około 65,8 mln lat temu — w odległości 200 000 lat po masowej zagłady, która zniszczyła wszystkie dinozaury, z wyjątkiem ptaków. Na przykład, wspólny przodek współczesnych wielbłądów, hipopotamy i jelenie, prawdopodobnie przeszedł na z nocnego życia na dzienny mniej więcej w tym samym czasie. Dzisiejsze wielbłądy są aktywne w dzień, podczas gdy hipopotamy są aktywne w nocy, a u jeleni występuje mieszany styl życia. Ogólnie rzecz biorąc, naukowcy doszli do wniosku, że dzienna aktywność zwierząt zaczyna się w tym momencie, jak zniknęły dinozaury. Powodem tego, oczywiście, jest fakt, żewychodzić w dzień było zbyt ryzykowne.

Jest To zgodne z danymi skamieniałości, które wyraźnie pokazują, że liczba i rodzaje ssaków szybko wzrosły po tym, jak dinozaury nie stało. Praca popiera ideę o tym, że ssaki zdobyli więcej terytorium i znacznie rozszerzył swój behawioralny repertuar. Naukowcy podkreślają również, że nowoczesne naczelne aktywne głównie w ciągu dnia, a przodkowie naczelnych, jak się wydaje, były jednymi z pierwszych, którzy kupili dzienne przyzwyczajenia. To może być przyczyną tego, że u nas i u innych małp widzenie kolorów i słaby węch i słuch o wiele lepiej, niż u wielu innych ssaków. W ten sposób, upadek asteroidy Чиксулуб pozwoliło dawnych ssaków zmienić styl życia i zająć ląd, morze i wodę, którymi wcześniej posiadali olbrzymie jaszczury.