Czym różnią się Od-od 300, S-400 i jakie jeszcze są systemy OBRONY przeciwlotniczej

Takie coś może obniżyć prawie każdą rakietę.

W ostatnim czasie coraz częściej w prasie, Internecie, w radiu lub w TELEWIZJI można usłyszeć o systemy S-300 i S-400. Z jednej strony, wszystko jest logiczne. S-400, chyba lepiej, raz cyfra więcej, tylko czym ona jest lepsza, czy jest lepiej czy ona jest w ogóle? A jeszcze przecież jest Z-500, amerykański Patriot i niektóre inne systemy OBRONY przeciwlotniczej. Zobaczmy, czym one się różnią i o czym mówią poważne chłopaki w formie, gdy odwołują się tymi nazwami.

Co to jest AA?

Na początek spróbujmy zdefiniować, czym jest AA. Prawie na pewno wszyscy wiedzą, o co chodzi, ale kiedy przychodzi do odszyfrowania, tu, jak mawiał mój nauczyciel w literaturze, "kto w tym dużo". W rzeczywistości, objaśnienia wynika z przeznaczenia tych systemów.

Takie systemy muszą prowadzić walkę z każdym zagrożeniem, które stanowią latające obiekty, czy rakiety, samoloty lub samoloty bezzałogowe (DRONY). W pierwszej kolejności, to właśnie systemy obronne, ale w rzadkich przypadkach można je skonfigurować do pracy na celom naziemnym. Co prawda, ich skuteczność w tym przypadku będzie bardzo niskie i do tych celów najlepiej użyć poszczególne systemy, przeznaczone właśnie do tego celu.

Do najbardziej znanych systemów OBRONY przeciwlotniczej można przypisać S-300 i S-400, stojące na baczności Rosji, Ukrainy, Białorusi, Chin, Kazachstanu i innych krajów. W krajach NATO szeroką popularnością cieszą się systemy Patriot, produkowane w USA. Są i mniej znane zespoły, jak irańskiego Бавар-373 i izraelskiego I-Dome.

Rial kompleks OBRONY powietrznej Бавар-373

Kompleksem system OBRONY przeciwlotniczej nazywa się dlatego, że obejmuje nie tylko system rażenia przeciwnika, ale i system wczesnego wykrywania. Najczęściej sam system jest na ruchomej platformie i może dość szybko перебазироваться w inny rejon działań wojennych. Także jest to bardzo wygodne w przypadku wdrażania tymczasowej bazy w odległej dzielnicy. Na przykład, rosyjskie i amerykańskie systemy OBRONY przeciwlotniczej, które obejmują odpowiednie bazy w Arabskiej Republice Syryjskiej.

Czym się różni OBRONY przeciwlotniczej z O

Często można natknąć się na wzmianki o dwóch systemów z różnych skrótem. Ktoś nazywa systemy OBRONY przeciwlotniczej, a ktoś O. Prawda, jak zwykle, gdzieś po środku.

Definicja OBRONY przeciwlotniczej już zostało opisane powyżej, a definicja O wygląda następująco:

Na podstawie definicji, okazuje się, że AA jest tylko rozszerzona wersja PRO? Nie do końca tak. Małe różnice i specyfikę jest nadal istnieje, ale w ogóle systemy mają podobne zastosowanie, tylko O stosowane do zwalczania rakiet, a AA działa dla wszystkich powietrzne, w tym drony, bombowce, transport i myśliwce.

Takie piękno zestrzelić nie chce. Jeśli tylko nie wiedział, że ona ci będzie.

W обывательском widoku systemu obrony PRZECIWRAKIETOWEJ stanowią tylko systemu . W rzeczywistości, ich zastosowanie nie ogranicza się tylko tym kierunkiem. Na przykład, ochronnych zbiornika i okrętowe systemy ochrony od rakiety też są włączone w kompleks O, jak pokładowe lotnicze systemy ochrony.

Według poziomu powłoki systemu obrony PRZECIWRAKIETOWEJ są podzielone na terytorialne, strefowego i obiektowe. Pierwsze chronią całe terytorium kraju, drugie chronią określony region, a jeszcze inni są potrzebne dla ochrony konkretnych obiektów lub jednostek sprzętu bojowego.

Historia OBRONY przeciwlotniczej

Teraz systemu OBRONY przeciwlotniczej w większości mają rakietowy ukierunkowanie. Na początku były to strzelnicze systemu. Na przykład, pierwsza rosyjska system do zwalczania celów powietrznych powstała w 1891 roku i stanowiła шрапнельные broni.

W tym Właśnie roku w Czerwonej Wsi odbyły się pierwsze testy systemów zwalczania celów powietrznych. Strzelanie odbywało się w аэростатам, przywiązany do koni, które ciągnęły ich. Skuteczność systemu została przedstawiona jako wysoka, ale podjęto decyzje utworzyć specjalistyczne narzędzie do ochrony przestrzeni powietrznej.

Tak w 1914 roku pojawiła się pierwsza 76-mm armata, która otrzymała nazwę 3-calowy противоаэропланная broń Лендера lub Tarnowskiego—Лендера lub 8-K. W tym samym roku, po utworzeniu w Petersburgu pierwszego korpusu obrony powietrznej, jak jest i pojawiły się wojska OBRONY przeciwlotniczej.

Tak wyglądało pierwsze narzędzie specjalnie zaprojektowane do zwalczania celów powietrznych.

Pierwsze mógł prowadzić walkę z obiektami znajdującymi się na wysokości do 3 000 metrów. Wtedy to było maksymalnej wysokości lotu samolotów. Zostały zamontowane są na dwóch granicach od miasta. Pierwszy w odległości 30-40 km, a drugi w odległości 6-15 km.

Oczywiście, nie ma żadnych systemów wczesnego wykrywania wtedy nie było, a jedynym sposobem, aby byłyobserwatorzy. Dla wczesnego wykrywania wykorzystano wywiad i słuchanie rozmów przeciwnika. Później system ten otrzymał nazwę "Радиотелеграфная obrona Петрограда".

W czasach ii wojny światowej ochrona przestrzeni powietrznej stosowano wszystkimi stronami konfliktu. Często były to potężne karabiny maszynowe, które wykazały jego większą skuteczność w takich warunkach. Szczególnie, gdy trzeba było zatuszować piechoty. System stawiano na samobieżne zabudowy i skutecznie przykrywały wojska przed atakiem z powietrza. Sterowanym ręcznie maszynowych wolałaby, mimo obecności podczas najprostszych systemów homing. Pierwotniaki były one ze względu na swoją зачаточности. W rzeczywistości, były one bardzo skomplikowane do tego czasu i mogli określić kierunek zbliżania się wroga samolotu.

Jako przykład skuteczności OBRONY przeciwlotniczej tego czasu może spowodować to, że alianci stracili według różnych szacunków około 40 000 jednostek samolotu. Wszystkie one były zestrzelony przez OPL.

Niż S-300 różni się od S-400?

Podobnie Jak w przypadku rakiet, starzenie się kompleksów obrony przeciwlotniczej przejawia się nie tak bardzo. Na przykład, kompleksów S-300 zostały opracowane i przyjęte na uzbrojenie jeszcze na początku lat 80-tych ubiegłego wieku. Oczywiście, nie raz модифицировались i otrzymywali do poprawy, ale i tak im już bardzo wiele lat. W tym czasie dostali jak lądową, jak i okrętową wersji i zostały wprowadzone w wielu krajach. W niektórych z nich nadal znajdują się na baczności.

Można nawet zauważyć, że , jak Z-300ПМУ2 "Faworyt», do tej pory są wyposażone w niektóre armie świata i w ogóle nawet mogą prowadzić skuteczną walkę z myśliwce czwartej generacji. Piąta generacja raczej nie będzie im w zęby z powodu szerokich możliwości radaru walki tych samolotów.

Maszyna kompleksu S-300 w ruchu

Droga wpływy kompleksy S-400 "Triumf" na warsztat rozpoczął się w 2007 roku. Kompleks został zaprojektowany jako narzędzie do walki z istniejącymi i potencjalnymi środkami ataku lotniczego ewentualnego przeciwnika. Te kompleksy też robią na uzbrojenie różnych krajów świata, ale mają bardziej imponujące cechy.

Na Przykład, S-400 może pracować jednocześnie z 80 celami, wprowadzając na każdą z nich na dwie rakiety (ogółem 160 rakiet). W tym celu wykrycie możliwe jest na wysokości od 5 m do 30 000 m, a promień rażenia wynosi 400 kilometrów. Wykrywanie celów przy tym możliwe na odległość do 600 km. w Ten sposób, system może pracować z rejsu rakiety, samoloty i helikoptery . A гиперзвуковые rakiety, których prędkość jest kilka razy wyższa niż prędkość dźwięku, w ciągu kilku minut mogą dotrzeć do celu i zniszczyć obiekt.

Jedną z modyfikacji maszyn kompleksu S-400

Jednym z głównych różnic od starszych modyfikacji kompleksów S-300 jest to bardziej imponujące taktyczno-techniczne. S-300 może pracować maksymalnie 36 celami (po dwie rakiety na cel), zasięg rażenia wynosiła nie więcej niż 195 km (dla zmodyfikowanych wersji około 250 km), wysokość pracy była mniejsza i często wymagało wsparcia w postaci pojedynczych radarowych kompleksów.

Poza tym S-300 posiadały mniejszą uniwersalność i nawet miały poszczególne modyfikacje, które lepiej radzą sobie z samolotów lub rakiet.

Co to jest kompleks Z-500

Nowy kompleks S-500 "Prometeusz" jest następcą S-400 i w ciągu najbliższych 10 lat będzie musiał stopniowo zmienić go na baczności. Podczas gdy kompleks przechodzi ostatnie testy, ale jego dane techniczne powinny stać się o wiele bardziej imponujące, niż u poprzedników.

Na Przykład, zasięg pracy z celami będzie wynosić do 3500 kilometrów, które sprawiają, że jest bardzo skuteczny w obronie, od rakiet średniego zasięgu. Prędkość własnych rakiet wynosi 5 Malownicza, a zestrzelić będzie można nie tylko śmigłowce, samoloty i samoloty bezzałogowe, ale i międzykontynentalne pociski balistyczne w końcowej fazie lotu i niektórych średnich etapach. W niektórych przypadkach będzie nawet możliwe wykrycie startu rakiety i jej zniszczenie w trudnej fazie lotu.

Na Razie mówić o realnym zastosowaniu nowych kompleksów wcześnie, ale AO "Grupa EKR "Ałmaz-Antej"", zajmujący się rozwojem tego systemu, twierdzi, że wiele części kompleksu powstały już teraz aktywnie testowane.

Jakie są systemy OBRONY przeciwlotniczej

Powyżej zostały już przedstawione przykłady kompleksów obrony przeciwlotniczej różnych krajów świata. Zatrzymywać się na cechach każdego z osobna nie jest konieczne, ponieważ są mniej podobne. Właśnie to zapewnia równowagę sił w rzeczywistości powietrznego ataku i obrony. Warto tylko zauważyć, że rozwój kompleksów OBRONY przeciwlotniczej jest bardzo trudne i produkuje je tylko niewielką ilość krajów. Reszta po prostu je kupują i to właśnie ten artykuł eksportu jest jednym z najbardziej imponujących dla każdego państwa, oferującego podobne opracowania na szeroki rynek.

Oprócz poważnych kompleksów, które działają na dalekim i szybki celów, są bardziej proste rozwoju. Są bardziej mobilni, nie wymagają tak dużej ilości personelu i mogą pracować w systemie istniejącej OBRONY przeciwlotniczej. Jednym z ważnych zadań płuc kompleksów jest ochrona bardziej poważnych systemów OBRONY przeciwlotniczej dalekiego zasięgu, stosowanie ciężkich rakiet, których niema to sensu przy odparciu ataku lekkich samolotów bezzałogowych.

Motoryzacja modyfikacja Skorupy-C1 na bazie samochodu KAMAZ z poprzeczny formułą 8x8

W Rosji najbardziej znanym kompleksem podobnej klasy jest samojezdny przeciwlotniczy rakietowo-cannon-kompleks (ЗРПК) Pancerz-C1. Jego załoga wynosi zaledwie 3 osoby, a czas wdrożenia nie przekracza pięciu minut. Czas reakcji wynosi 4-6 sekund, a odległość opieki cel 30 km przy dystansie wykrywania 36 km.

Prędkość cele nie powinna przekraczać 1000 m/s, a do walki, pod warunkiem, 12 rakiet (modyfikacja pocisków może się różnić) i спаренный przeciwlotniczy karabin kalibru 30 mm z zapasem 1400 pocisków.

Jak widać, system jest odpowiedni dla osłony natarcia, lub w celu ochrony bardziej poważnych narzędzi, pracując w pęku. Ustawia się ona jak na kołowe i wózki samobieżne maszyny, zapewniając większą mobilność i zasięg kilkuset kilometrów. Oprócz tego, istnieją różne modyfikacje, TTX, które mogą nieco różnić się od podanych powyżej.

W tej chwili, Skorupa-C1 jest najbardziej zaawansowanym kompleksem powietrza osłony krótkiego zasięgu. Analogów nie ma tak wiele, a podstawowym jest chiński FK-1000. Tym nie mniej, w końcu ubiegłego roku poinformowano o nowym typie takiej broni w USA.

Samojezdny przeciwlotniczy rakietowo-cannon kompleks IM-SHORAD

Nowy system nosi nazwę IM-SHORAD. Podstawą systemu będzie platforma Stryker A1. Ona jest w stanie zapewnić szybkie i zwrotne okręty бригадные grupy bojowe możliwością pełnej "odkryć-zidentyfikować-śledzić-pokonać". W świetle znacznego komplikacje prowadzenia działań bojowych na tle pojawienia się dużej ilości małych, prawie niewidocznych, ale niebezpiecznych , posiadanie takiego systemu w armii jest po prostu konieczne.

Dokładne charakterystyki kompleksu na razie nie ma, ale najprawdopodobniej będą one zbieżne z cechami kompleksów Skorupa-C1.

Po raz kolejny mamy równowagę, która jest kluczem do względnego świata. Problem w tym, że najwięksi producenci broni opracowywane są nowe rodzaje broni i modyfikacji istniejących systemów. W tym momencie pogoń za równowagą zamienia się w wyścig zbrojeń. Dalej mówić nie będę. Dla mnie już wszystko powiedzieli pisarzy science fiction. Miejmy nadzieję, że są one błędne. W każdym razie, chciałbym, aby system obrony były mocniejsze systemów ataku. W przeciwnym razie...

W głębokiej kopalni, który rok
Czai się potwór-węże.
Stalowe nerwy, stalowa ciało,
Stalowy uścisk rąk.
On oszczędza siły, leniwie czeka,
Kierując się w niebo radar.
Jeden błąd, przypadkowe ruchy,
I jest nieunikniony cios.
Grupa Aria, piosenka "Wola i rozum"