10 niebezpiecznych przypadków w kosmosie

W historii eksploracji kosmosu astronauci i kosmonauci nie raz okazywały się w garści. Wszyscy słyszeliśmy o katastrofach promu "Challenger" i "Columbia", wiemy o wyczynach Leonowa, ale w rzeczywistości było o wiele więcej incydentów, nie koniecznie związanych z męczarniach i nie otrzymali uwagi MEDIÓW, w tę i w tę stronę Atlantyku.

Liberty Bell 7

Ta kosmiczna misja (inna nazwa Mercury-Redstone 4) z powodzeniem wprowadziła drugiego w historii amerykanina w kosmos. Start odbył się 21 lipca 1961 roku, po opóźnień związanych z niekorzystnymi warunkami pogodowymi. Głównym celem było wyprowadzić człowieka na orbitę kosmiczną i poznać jego reakcję. Szczęściarzem, któremu zdarzyło się to zrobić, był Virgil Grissom (o imieniu Gus).

Podróż trwała nieco dłużej niż 15 minut, ale w NASA uznali ją absolutnie udana. Jednak wiele z nimi nie zgadzali się z powodu silnej lądowania i umierającego stanu Gusa.

Wszystko było gładko, podczas gdy misja nie приводнилась. Pokrywa włazu, która miała szybko w przypadku wyjątkowo sytuacji, przypadkowo uruchomił się. Grissom prawie utonął w pobliżu przylądka Canaveral na Florydzie.

Po wodowania mu od razu udało się opuścić statek, co ostatecznie uratowało mu życie. Na dodatek pierwszy helikopter wysłany do urządzenia, zepsuł, i Grissom spędził w wodzie około pięciu minut, czekając na pomoc.

"Wschód-2"

18 marca 1965 roku z kosmodromu Bajkonur w Związku Radzieckim rozpoczął się "Wschód-2". Celem misji było udowodnić, że ludzie mogą przetrwać w przestrzeni kosmicznej, w odpowiednim stroju. Dwóch pilotów, astronautów, którzy udali się z misją w kosmos, były Paweł Bielajew i Aleksiej Leonow.

Леонову miało zrealizować pierwszą w historii внекорабельную aktywność (EVA), czyli kosmiczny spacer. Taki wyczyn przykuł uwagę w społeczności naukowej i ludzi z całego świata. I dał kopa w jaja Stanom Zjednoczonym w kosmicznym wyścigu.

Dwaj mężczyźni przygotowali się do niebezpiecznej misji. Leonow wszedł w bramę, Bielajew obniżał ciśnienie powietrza. Leonow ukazał się w pustkę kosmosu i od razu wpadł w telewizory na całym świecie, ukazujące sukces ZSRR. Cała wycieczka trwała 10 minut, po czym Leonow bez entuzjazmu wrócił do bramy.

Jednak brak atmosfery w przestrzeni doprowadziło do tego, że garnitur Leonow rozrósł się i związał ruchu. Ponieważ tlenu pozostało tylko 40 minut, космонавту trzeba było podjąć decyzję, aby nie udusić. Jego rozwiązaniem było wydać trochę tlenu w kosmos, aby zdmuchnąć garnitur. I tak uczynił. Garnitur zaczął сдуваться, i Леонову udało się wcisnąć w bramę, bardzo попотев w tym procesie.

Леонову udało się uniknąć strasznej śmierci, ale na tym przygoda misji "Wschód-2" nie zabrakło. Po pożarowego spowodowanego wzrostem tlenu w kabinie, stało się oczywiste, że autopilot jest uszkodzony. Mężczyźni musieli ręcznie sadzić urządzenie w syberyjskiej tajdze, gdzie musieli spędzić dwa dni z dala od cywilizacji, podczas gdy ich nie znaleźli ratownicy.

"Gemini-8"

Ta misja, która rozpoczęła się 16 marca 1966 roku, była próbą USA zrealizować внекорабельную aktywność i spotkanie z Gemini Agena Target Vehicle (GATV). Dwoma astronautami, którzy zarezerwowana była misja, stali David Scott i fotoreporter Neil Armstrong.

Jak zwykle, wszystko było ok, ale nagle dwa urządzenia zaczęły obracać się w sposób niekontrolowany. Misja zaczęła brać śmiertelnie niebezpieczny obrót.

Starając się odzyskać kontrolę nad urządzeniem, Armstrong odciął się od GATV. To tylko pogorszyło sytuację i wzmocniło ruch obrotowy. Dwóch pilotów дезактивировали system manewrowania i kontroli orbity (OAMS), a następnie zostały uruchomione wszystkie silniki zarządzania ponownym wejściem w atmosferę (RCS), aby złagodzić upadek.

W ostateczności udało się, ale pozostawił RCS tylko 25% od pierwotnie założonego paliwa. Następnie okazało się, że jedna z OAMS przypadkowo użyto w trybie ciągłym, co doprowadziło do zwarcia, które było źródłem obrotów. Misję musiałem przerwać, i wyjście w kosmos nie odbył się.

"Unia-5"

Strona Główna misja "Europejskiej-5" polegała na tym, aby z powodzeniem пристыковаться do "Europejskiej-4" w kosmosie. Misja odbyła się bez żadnych problemów i miała wrócić na Ziemię 18 stycznia 1969 roku. Kiedy "Unia-5" próbował odłączyć się od "Europejskiej-4", call of moduł i moduł ponownym zalogowaniu nie mogli się rozdzielić, rysując niebezpieczeństwo przed Borysem Волыновым, jedynym astronautą na pokładzie.

Zły podział sprawiło, że urządzenie wejść w atmosferę nosem do przodu, co czyni go niezwykle aerodynamiczny. Przyspieszony spadek расплавило uszczelkę, разогрело przednią część urządzenia, i kokpit wypełnił się dymem.

Dym znacznie skomplikował proces pilotażu urządzenia. Nadzieja znów błysnęła, gdy moduły w końcu są odłączone, ustalenie kierunku, w którym patrzył urządzenie. Ale on nadal poruszać się w zastraszającym tempie.

Spadochron odwrócił się poprawnie, ale potem awarii wyszły rakiety miękkiego lądowania. W końcu lądowanie poszło bardzo trudne, a Волынову wywalił kilka zębów. On bezpiecznie opuścił urządzenie, ale potem musiał przejść przez śnieżnej pogodzie, w temperaturze do -40 stopni Celsjusza do Кустани, Rosja, gdzie mu pomógł.

"Apollo-12"

Misja "Apollo-12" miała wystartować 14 listopada 1969 r., wkrótce po słynnej misji "Apollo 11", który umieścił pierwszego człowieka na Księżyc. Misja Apollo-12" miała powtórzyć lądowanie na Księżycu, a także wykonywać inne zadania misji.Drużyna powstała z trzech astronautów: Dick Gordona, Pete ' a Conrada i Alana Beana. Jednak misja zakończyła się wkrótce po rozpoczęciu.

Uruchom odbył się, zgodnie z oczekiwaniami, podczas gdy załoga nie osiągnął wysokości 2000 metrów. Przez 36 sekund po rozpoczęciu misji w maszynę uderzył piorun. System alarmowy i od razu włączył się i astronauta Bin oświadczył, że "światło było o wiele większą, niż kiedykolwiek widziałem w symulatorze".

Przez 16 sekund w urządzeniu uderzył drugi piorun. Tym razem wyrwali wszystkie systemy i statku pozostał bez zasilania. Kopii baterii powinno wystarczyć na kilka godzin.

Po tym jak panika minęła, inżynier John Aaron zaproponował rozwiązanie: przenieść statek z SCE w AUX, czyli włączyć tryb pomocniczy. Po tym odżywianie się zresetował, i misja zakończyła się, jak było zaplanowane.

Nikomu nie znany przełącznik uratował misję i życia członków załogi. Ale śmierć była blisko.

projekt Testowy "Apollo — Unia"

Próbny projekt "Apollo-Sojuz" stanowił ważną misję w historii podboju kosmosu. Miał być pierwszym współpracą w przestrzeni między dwoma krajami, USA i ZSRR.

Start misji został mianowany na 15 lipca 1975 roku, zaraz po zakończeniu wyścig. Trzema amerykańskimi astronautami nierdzewnej Thomas Stafford, Vance Brand i Donald Слейтон. Misja była bardzo udana, mimo niebezpieczny incydent, z którym stoją amerykanie podczas powrotu do atmosfery Ziemi.

Mechanizm automatycznego lądowania złamał, i załoga musiała przejść na ręczne sterowanie, aby w porę spadochrony. Urządzenie trzęsła, ale wszystko skończyło się, gdy przez 30 sekund został przywrócony automatyczny system.

Jednak zawór nadmiarowy ciśnienia automatycznie otworzył i wpuścił gazy do kabiny. Astronauci znaleźli się sam na sam z mieszaniną tlenu i gazów toksycznych. Do momentu lądowania na wodzie były prawie nieprzytomny, a Brand stracił przytomność na chwilę.

Стаффорду musiał założyć maskę tlenową na Бранда, aby ten przyszedł do siebie. Zespół szczęście, że wszyscy przeżyli, choć musiał udać się do szpitala w Honolulu na dwa tygodnie.

"Sojuz T-10-1"

Sojuz T-10-1 był bardzo nieudanej radzieckiej stacji kosmicznej misji. Jej celem było wymienić baterie słoneczne "Salut-7" (stacji kosmicznej ZSRR). Siłami вахтовой zespołu zakończyć tę operację było niemożliwe z powodu strasznego zdarzenia, które się stało od razu po planowanym uruchomieniu.

Na chwilę przed rozpoczęciem pożar wybuchł w rakiecie "Europejskiej". Załoga okazał się na tyle doświadczony, aby zrozumieć, że coś jest nie tak. Przygotowując się do lotu, astronauci пристегнулись paskami. Wieża na platformie wyrzuciła kapsułki na bezpieczną odległość od płonącej rakiety. Ten system przerwań uratował życie dwóch astronautów na pokładzie. Na szczęście, żaden z nich nie ucierpiał podczas tego ognistego testy, które potencjalnie mogło doprowadzić do śmierci obojga.

"Świat"

Za kilka lat na stacji kosmicznej "Mir" wydarzyło się wiele różnych wydarzeń, ale dwa zdarzenia w 1997 roku postawili kropkę w jej historii. Pierwszy był pożar na pokładzie stacji, który rozgrywał się 23 lutego. Na stacji przeprowadzono rutynowe działania, w tym zapłon кислородсодержащей kanistry, ale ogień nagle wyszedł z pod kontroli.

Rosyjskiego załoga musiała użyć maski gazowe przy gaszeniu pożaru, a statek kosmiczny "Sojuz" wypełnił się dymem. Następnie dym poszedł, i załoga okazał się bezpiecznie.

Drugi incydent stał się najgorszym uderzeniem w historii podboju kosmosu. 25 czerwca, kilka miesięcy po pożarze, członek załogi przeprowadzał próby łączenia z zastosowaniem zdalnego sterowania, ale nagle stracił kontrolę nad samochodem ciężarowym statkiem. Statek zetknęła się ze stacją i spowodował niebezpieczną wyciek powietrza.

Na szczęście załoga szybko się zorientowałem i локализовал dźwięk w module "Wachlarz". Udało im się odciąć kable prowadzące do "Wachlarz", i uszczelnić luki. Szybka reakcja załogi zapewniło mu bezpieczeństwo.

STS-98

Misja STS-98 rozpoczęła się 7 lutego 2001 roku. Załoga z pięciu osób obejmował Kena Кокрелла, Marka Polańskiego, Roberta Кербима, Thomasa Jonesa i Marszu Айвинс. W trakcie misji przeprowadzono trzy wyjścia w kosmos, z których pierwszy jest praktycznie zakończył się katastrofą.

Pierwszy wypad trwała nieco ponad 7,5 godziny. Jones i Кербим podłączysz kable elektryczne i chłodnicze linii. Do wypadku doszło, gdy Кербим łączył chłodzące linii i pozwolił wyciekać wielu кристалликам amoniaku.

Na szczęście wyciek udało się szybko zatrzymać, ale kilka toksycznych kryształów amoniaku pozostały dołączonym do Кербиму. Musiał wytrzymać na Słońcu jeszcze 34 minuty, aby dać kryształy jako środek ostrożności.

Jones czyściłem sprzęt i strój. W bramce kilka zwiększyły nacisk, aby nie dopuścić do penetracji amoniaku do kabiny. Gdyby załoga został wystawiony na działanie takich toksycznych substancji chemicznych, misję nie uznali by sukces.

36-ekspedycja na międzynarodową stację kosmiczną

Katastrofalne zdarzenie w trakcie 36-tej wyprawy doszło na Międzynarodowej stacji kosmicznej 9 lipca 2013 roku. Według stanu na połowę 2017 roku to najnowsza kosmiczna katastrofa. Podczas tej misji został zrealizowany 22 wyjście w kosmos, kiedy amerykański astronauta Luca Пармитано odkrył, że jego kask jest wypełniona wodą.

W kasku okazało się 0,5-1 litr płynu, który wyciąga prawie do samego ujścia. Jego koledzy z drużyny ustaliły, że źródeł wycieku stał się pakiet do picia Пармитано,który, prawdopodobnie, zaciski, gdy pochylił się do przodu w śluzie.

W trakcie następnej внекорабельной aktywności przez tydzień, kask Пармитано ponownie zaczął napełniać się wodą. On udał się na spacer w kosmosie, dopóki nie zebrało się ponad 1 litra wody, która jest prawie całkowicie pozbawiła go możliwości widzieć i oddychać. Wyjście w kosmos musiałem przerwać.

Później okazało się, że wyciek nastąpił nie z jego pakietu do picia, a z powodu zanieczyszczenia i zablokowanie" w garniturze. Пармитано prawie utonął w kosmosie. Z tego powodu nieszczęśliwego zdarzenia zostały zainstalowane nowe środki zapewnienia, że zdarzenia tego rodzaju nigdy więcej się nie powtarzały.