Historia potomstwo mieszańców, które utorowały drogę w kosmos

Inżynierowie, заточившие Leica w wąskiej bez okien kosmicznej kapsule "Sputnik 2" 3 listopada 1957 roku, wiedzieli, że widzą ją po raz ostatni. W ślad za sukcesem "Satelity-1" 4 października, Nikita Chruszczow nakazał wysłać w kosmos psa w ciągu miesiąca. Tak, do momentu pojawienia kosmonautów i astronautów w atramentową nieznane udali się dzielni bezpańskie psy. Ich potomkowie znaleźli się tam, gdzie nikt nie mógł się spodziewać. Jak odzyskać samych psów — nikt nie wiedział, a i tak nie planował.

"To była misja w jedną stronę", mówi Doug Millard, kurator kosmosu w londyńskim Muzeum nauki. "To było w środku zimnej wojny, i sprawa była poważna, ponieważ wzmożona walka między mocarstwami".

Jak tylko Husky znalazła się na orbicie, świat dowiedział się, że w ciągu tygodnia zostanie w pełnym komforcie, z dużą ilością jedzenia i wody, zanim bezboleśnie odejść. W 2002 roku okazało się, że pies trwała zaledwie siedem godzin, zanim umrzesz od paniki i wyczerpanie ciepła.

Ale do Związku Radzieckiego ta misja stała się kolejną propagandową zwycięstwem, a Husky — bohaterem narodowym. Uruchamiając dużych kapsułek o rozmiarze 113 kilogramów z żywym zwierzęciem na pokładzie, rosjanie znaleźli się na krzywej — a zwłaszcza amerykanów — w części kosmicznych i technologii rakietowych.

"Z jednej strony, można powiedzieć, że efekt był tak samo duży, jak w przypadku pierwszym "Towarzyszem", mówi Millard. "To na pewno miało wpływ na Stany Zjednoczone — na tyle poważne, że stało się oczywiste, że Wskazówki mogą umieścić głowicę jądrową na rakietę i dostarczyć ją w USA".

Związek Radziecki latał w kosmos z psami od pierwszych dni swojego programu kosmicznego, podczas gdy inżynierowie próbowali odbudować zrobione V2 von Brauna. Pierwsze loty były суборбитальными, psy udawały się w atmosferę i wracali na Ziemię. W przeciwieństwie do Husky, większość psów przetrwało.

Podczas gdy amerykanie woleli eksperymentować z małp i szympansów, radzieccy naukowcy wybrali psów, bo ich łatwiej było trenować, było ich dużo i ludzie się do nich przywiązywać się (i odwrotnie). Wszystkie psy były беспородными samic.

"Pozostaje pytanie, jak ich złapać", mówi Millard. "Tylko wyobraź sobie, jak uczestnicy programu kosmicznego wędrować po ulicach Moskwy w poszukiwaniu odpowiednich psów i przekonują tych iść z nimi".

"Im potrzebne były zdrowe psy, więc nie mogli skontaktować się z nimi okrutnie. Im dawali imię i nazwisko, własne przedszkole i dobrze karmione — pies musi być szczęśliwa i wdzięczna ludziom, którzy jej szukają."

Psy odbywały się dokładne testy medyczne i obszerne programy ćwiczeń, aby im było wygodnie w kosmiczne skafandry kosmiczne i w ciasnych kapsułach. Większość latały parami, co pozwoliło naukowcom porównywać dane z dwóch zwierząt.

Zaledwie trzy lata sowieckie kosmiczne psa w historii. 19 sierpnia 1960 roku, Białka i Strzałka zostały wyprowadzone na orbitę wraz z dwoma szczurami, królikiem, owocowymi мушками i roślin.

"Lot minął dobrze, i wszystkie dane medyczne, pochodzące z ich kosmicznych strojów, były w porządku", mówi Wicks Południowa, obecnie pracuje nad książką o kosmicznych psach. "Ale do momentu osiągnięcia orbity żadna z nich nie ruszała".

Następnie, na czwartej orbicie, Wiewiórkę początek wymiotować. "To odblokowało ich obu", mówi Południowa. "Z filmu nagranego na pokładzie, widać, jak psy szczekają i poruszają się, ale dane medyczne pokazywali, że są spokojne i nie za bardzo napięte".

Po siedemnastu orbit lądowe kontrolery aktywowali retro-rakiety i spuścili psy na Ziemię. Kiedy otworzyli kapsułę, Białka i Strzałka byli szczęśliwi i zdrowi. Przez kilka godzin stały się znane na cały świat. Psy pojawiły się na okładkach gazet, o nich mówili w telewizji.

"Ich sława rozprzestrzeniała się na arenie międzynarodowej — znaczki, pocztówki, byli absolutnie wszędzie", mówi Południowa. "To było niesamowite".

I wtedy historia przyjęła zupełnie inny obrót.

W czerwcu 1961 roku, dwa miesiące po tym, jak Jurij Gagarin stał się pierwszym człowiekiem na orbicie Ziemi, prezydent John Kennedy i radziecki przywódca Nikita Chruszczow spędzili swój pierwszy wspólny szczyt w Wiedniu. Spotkanie było ciężkie. Ale podczas kolacji Jackie Kennedy ' ego zaczęła rozmawiać z radzieckim przywódcą o kosmicznych psach.

"wspomniał, że strzały były szczeniaki, a ona powiedziała, że musi wysłać jednego ze szczeniąt jej", mówi historyk Prezydenckiego muzeum domowe Andrew Huger. "Przez kilka tygodni w Białym domu pojawił się jeden z szczeniąt z małym rosyjskim paszportem".

Po tym, jak FBI sprawdziłam psa na przedmiot pluskiew, Piórko zamieszkała w pierwszej rodzinie. Choć prezydent USA był uczulony na psy, Piórko spędzała czas z dziećmi i zaprzyjaźnił się bardzo zaprzyjaźnił się z innym psem Białego domu, Charlie. U psiej pary pojawiły się szczenięta. "To był wspaniały powieść z czasów zimnej wojny", mówi Huger.

Ale darowizna od kromki chleba, jego zdaniem, miało wielkie dyplomatyczne wartość i nawet pomogło zapobiec Trzecią wojnę światową. "To było więcej, niż po prostu prezent; myślę, Piórko ma historyczne znaczenie", mówi Huger. "Kennedy i Chruszczow wspierali tę opinię i wymieniali się prezentami w tym okresie".

"I to rzeczywiście pomogło im ostygnąć, kiedy doszło do kryzysu kubańskiego rok później", mówi Huger. "Myślę, że Piórko stała się częścią procesu myślowego, który spędził liderów przez kryzys rakietowy, i przyczyną, która spowodowałaKennedy zastanowić, nie słuchać sępów Białego domu i nie zbombardować Moskwę".

Dwa szczeniaka od kromki chleba zostały oddane amerykańskim dzieciom, które napisali Jackie Kennedy ' ego z prośbą, aby opiekować się psami. Kiedy zabili Kennedy ' ego w 1963 roku, Пушинку przekazali ogrodnik Białego domu, a później znowu dostarczane щенятами.

Huger próbował namierzyć potomków od kromki chleba, ale na razie nie mogłem. "Możliwe, że w Stanach Zjednoczonych do tej pory żyją potomkowie rosyjskich psów-kosmonautów", mówi.

Co do samych kosmicznych psów, po pierwszych udanych lotów astronautów program został zamknięty. Ale Millard uważa, że pionierzy kosmosu zasługują na więcej, niż oznaczenia na polach kosmicznej historii.

"Myślę, że ani oni, ani amerykańskie летавшие szympans dopóki nie otrzymał uznania, którego zasługują", mówi Millard. "Droga do gwiazd dla ludzi była wybrukowana psów i małp".