Jak działa latarnia morska i po co jest on potrzebny w dzisiejszych czasach

- O czym myślisz, gdy słyszysz słowo "latarnia morska"? Ktoś przedstawi sobie GPS-tracker, ktoś — szpiegowskie auta, ktoś — światła w samochodzie policyjnym, a ktoś — po prostu radio Latarnia morska. Ale najprawdopodobniej większość ludzi przedstawia właśnie taką ładną dużą wieżę na brzegu morza, otoczony jest aurą romantyzmu i stada głodnych mew. Aby nie przedstawili, ale początki tego słowa prowadzą właśnie do pole nawigacji budowy. Jeśli chcesz, to pierwsza . W dawnych czasach pozwalała okrętów nie wpaść na skały i rafy, a teraz wykonuje tę i kilka innych nie mniej ważne funkcje. Konstrukcja ta jest trudniejsze, niż się wydaje, ale ważniejsze, niż można by pomyśleć, po prostu spacerując po brzegu.

Przede wszystkim, jak zwykle, warto zrozumieć, że w ogóle to jest latarnia morska i jakim określeniem można dać odpowiedź na to pytanie.

Jak zwykle, beacon są to stacjonarne konstrukcji, ustawionych na brzegu, choć czasami są one pływającym. W tym przypadku montowane są na specjalnych pontonach lub буях i mocowane są jak kotwica na dno. Wykonywane funkcje w tym przypadku są podobne do funkcji telefonu stacjonarnego budowli.

Kiedy pojawił się pierwszy latarnia morska

Budowa latarni morskich prowadzona jest od czasów starożytnych. Kiedy pojawił się pierwszy z nich, trudno powiedzieć, ale na pewno to było w czasach, gdy pojawiły się mniej lub bardziej duże statki i rozpoczął się masowy ruch na wodzie.

Mimo to, znajduje się latarnia morska, który można nazwać najbardziej znany. Im jest latarnia morska na faros, zbudowany w III wieku przed naszą erą. Jest nawet uznawany za jeden z cudów świata.

W oparciu o pierwsze latarnie leżał ogień. Wszystko zaczęło się od tego, że grecy i fenicjanie размечали ogniskami niebezpieczne wodne przejścia. Stopniowo przekształciło się w stacjonarnych obiektów, w których jako paliwo stosowano węgiel kamienny, olej rzepakowy i nawet nafta.

Ważnym etapem w historii rozwoju latarnie było pojawienie się soczewki Fresnela, która w kierunku statków, ale nie jednym delikatnym promieniem, a w postaci rozproszone źródła. Tak zasięg latarni stawała się znacznie wyżej. Sama soczewka powstała w 1820 roku.

Jeśli oddzielnie mówić o innych typach sygnałów, można zauważyć, że pierwszy statek, latarnia morska na rzece pojawił się w 1820 roku w ujściu Tamizy, a na morze tylko 60 lat później. Było to na morzu Północnym.

W historii naszego kraju pierwsze sygnały pojawiły się w xviii wieku. Przy tym są one niemal natychmiast zaczęły pojawiać się nie pojedynczo. Obserwował , a związane to było z nakazami Piotra i i rozwojem floty w tym okresie. Wiele latarnie znajdowały się w prywatnym posiadaniu, ale 8 lipca 1807 r. wyszedł ukaz Aleksandra I, zgodnie z którą wszystkie one zostały przeniesione do urzędu morskiego resortu. Tylko w ten sposób można było zapewnić właściwą opiekę w tak trudnym, ale ważnym budynkiem i jego terminowe usługi.

Tak wygląda soczewka Франеля w latarni morskiej.

Cały czas za beacon zastosowali specjalne osoby, które nazywane są dozorcami latarnie lub маячниками, ale dopiero pod koniec tysiąclecia u nich pojawił się profesjonalne wakacje — dzień маячника Rosji. Po raz pierwszy został świętował 8 lipca 1997 r. w 190. rocznicę tłumaczenia, o którym mówiłem wyżej.

Po drugiej stronie oceanu, w USA, latarnie morskie, jak i w każdym kraju, rozwijały się swoją drogą. Pierwszy z nich został zbudowany w roku 1716 w pobliżu Bostonu. Można zapytać, dlaczego tylko w tym czasie w dużych krajach rozpoczęto budowę tych obiektów, jeżeli zostały one jeszcze przed naszą erą, i masz rację. Budowa naprawdę poszło bardzo szybko i w końcu XIX w. na całym świecie było tylko około stu podobnych obiektów. Tym nie mniej, mniej więcej w tym czasie latarnie zaczęły powstawać w wielu innych krajach. Na przykład, w Japonii.

Jeden z przełomowych momentów w konstrukcji latarń, i w ogóle w ich historii, nastąpił na początku XX wieku (1907 rok), kiedy Gustawa Даленом został wynaleziony słoneczny zawór. To pozwoliło zrobić latarnie automatycznymi. Oni wyłączały i зажигались ponownie, gdy ono zachodziło lub kryło się za gęste chmury w złą pogodę. Wynalazek takiego zaworu nawet otrzymało nagrody Nobla w dziedzinie fizyki w roku 1912 z tekstem "za wynalezienie automatycznych regulatorów stosowanych w połączeniu z gazowymi baterii do źródeł światła w latarniach morskich i буях".

Przykładowa konstrukcja zaworu słonecznego.

W oparciu o konstrukcji zaworu słonecznego leży kolby, w której umieszczone są cztery pręta. W środku znajduje się зачерненный, a wokół niego znajdują się trzy wypolerowanych, które powinny odzwierciedlać światło słoneczne na зачерненный trzon i ogrzewać go. Na koszt ogrzewania, jest on rozszerza się, naciska na zawór i zamyka dopływ gazu. W tej chwili światło gaśnie. Gdy pręt stygnie i kurczy, gaz ponownie otwiera się i światło świeci. Zasada działania tego zaworu opiera się na właściwościach dany materiałów po podgrzaniu.

W dużej mierze po pojawieniu słonecznego zaworu zawód dozorcy latarni zaczęła zanikać. Teraz to prawie w ogóle nie jest potrzebna.Za beacon śledzą głównie techniki, które po prostu przychodzą naprawiać je, jeśli łamią. O uszkodzenie, znowu, informuje specjalny system autodiagnostyki.

Skoro już mówimy o historii latarni, nie da się nie zauważyć kilka ciekawych faktów historycznych. Na przykład, najbardziej znane wydarzenie w historii tych obiektów nawigacyjnych, gdy jednocześnie bez śladu zaginęły trzy dozorcy latarni morskiej na Wyspach Фланнана w grudniu 1990 roku. O ich losie nic nie wiadomo.

Linia Brzegowa we Francji nie przylepiał etykietkę światła aż do XVII wieku, aby . A w USA z 1886 w 1902 roku jako latarnia używana była Statua Wolności. Właściwie dla tego ona i została zbudowana. Zgodnie z planem miała powitać swoim ogniem zmęczonych wędrowców, przemierzających Atlantyk.

Mało kto wie, ale główny открыточный symbol Nowego Jorku zbudowany jako latarnia morska.

W tej chwili najstarszym ze znanych sygnałów jest latarnia morska, znajdująca się w hiszpańskim mieście La Coruña. Został zbudowany w czasach rzymskiego cesarza Trajana (II w.).

Klasyfikacja sygnałów

Sygnalizatory są podzielone na kilka typów, w tym, w miejscu instalacji i wykonywanych funkcji.

Jak już wspomniano powyżej, latarnie morskie są lądem i pływającym. Pierwsze montowane są na brzegu lub w bezpośrednim sąsiedztwie (na wyspach koralowych, cliffs of moher), drugich unoszą się z dala od brzegu na specjalnych platformach i statkach, jak zwykle, oznaczające wejście do portu.

Dla wykonywanej funkcji latarnie morskie różnią się na rozpoznawcze i, skrzynkowe. Pierwsze są pojedyncze, a drugi musi pracować w parze.

Rozpoznawcze nawigacyjne służą do oznaczania przeszkód, niebezpiecznych miejsc, jako punkt nawigacji, na przykład, około której trzeba wykonać obrót, a także służą znakiem zawinięcia do portu.

, Skrzynkowe latarnie wiele bardziej interesujące. Nie są one po prostu pokazują, że "tu skały! Złamać!", jak wskazują trasę do konkretnego miejsca. Na przykład, bezpieczny fairway przy wejściu do portu.

, Skrzynkowe latarnie zawsze ustawiają się tak, żeby było wiadomo, w którą stronę porusza się statek i jaki manewr musi zrobić, aby przejść przez trudne. Po raz pierwszy taki system oznaczenia został wprowadzony w Europie w 1837 roku i otrzymała nazwę "wiodących świateł" (ang. Leading Lights). Podobne sygnały są używane nie tylko na morzu, ale i w rzecznej nawigacji.

Istnieje i dniowy system rozpoznania sygnałów. Do tego są one malowane w szczególny sposób, aby po podejściu do niego było wiadomo z której strony od niebezpiecznej strefy jest zainstalowany. Biały kolor oznacza bezpieczny sektor czerwony oznacza lewy od bezpiecznego sektora obszar, a zielony — prawym.

Zasada działania latarni

O podstawy konstrukcji latarni można powiedzieć, że jest to reflektor, siła światła, którego jest proporcjonalna do powierzchni zbierającego światło lustra lub soczewki, a kąt, w którym rozchodzi się światło, jest odwrotnie proporcjonalna tym placu.

Same elementy optyczne nie są wykonane z jednego kawałka szkła, ponieważ są one bardzo duże i pod warunkiem, że монолитности będą bardzo drogie, skomplikowane w produkcji i bezbronni. A ponieważ nie jest to teleskop, gdzie ważna jest idealna dokładność, jest uzasadnione.

Tak wygląda soczewka latarni.

Jednym z najbardziej udanych konstrukcja była ta, w której zastosowano soczewki Fresnela. Przy tym konstrukcja z montażu takich soczewek i luster musi obracać się wokół źródła światła. Tak uzyskuje się możliwość nie tylko dalekiego wykrywania, ale i sprawozdanie na 360 stopni. W nowoczesnych latarniach morskich jest używany układ elementów, a wcześniej zamiast niego był mechanizm lub układ ładunków. "Заводились" są za pomocą zanikiem siły dozorcy latarni, którego od czasu do czasu musiał ciężko pracować.

Jako źródła światła w starych latarniach morskich używany ogień, a w nowoczesnych — elektryczne lampy, które są zasilane z energii elektrycznej, złożonego z brzegu lub oleju napędowego alternatora. W pływających morskich latarniach morskich wykorzystuje się energię słoneczną i diesel generator jako źródło zapasowe.

Oprócz tradycyjnego źródła światła i obracającego się elementu, w nowoczesnych latarniach morskich jest często używany impulsowa. Pozwala ona nie tylko wizualnie nauczyć się konkretnego latarnia morska kosztem szczególnie rytmu zadziałania, ale i dać w różnych kierunkach różne oświetlenie, aby kapitan mógł zrozumieć, z której strony on nadaje się do latarni.

Poza tym, nowoczesne latarnie wyposażone w wiele dodatkowych urządzeń nawigacyjnych. Na przykład, stacji radiowych lub efektów w zwrotnicach. To pozwala skupić się na nich w warunkach słabej widoczności. Jako dodatkowego sygnału latarnia morska może występować w roli reflektora sygnału radiowego statku, ponownie dając kapitanowi informacji do podejmowania decyzji.

Nawet nowoczesnym statkom potrzebne są latarnie.

Ile w świecie latarni morskich?

Ze względu na zastosowanie nowoczesnych technologii nawigacyjnych rolę latarni morskich, jako pomocy nawigacyjnej, nieco spadła i obecnie liczbadziałających latarni morskich na całym świecie nie przekracza półtora tysiąca.

Można zapytać, po co one w ogóle są potrzebne, jeśli są inne nowoczesne wodotryski, w tym эхолоты, sonary i inne. Prawdziwe znaczenie sygnałów tkwi w tym, że każdy system może się nie powieść, a źródło światła na horyzoncie jest wieczny. To tak jak z samolotami, które mogą usiąść na przyrządach, ale istnieją specjalne flary, które pozwalają wizualnie kontrolować dokładność zachodzie w глиссаде.

W końcu, nie jedziesz samochodem navigator, patrząc tylko na niego. On tylko pomaga, jak i inne elementy, w tym drogowe. Dlatego, pomimo rozwoju techniki, obserwacja wizualna pozostaje najważniejszym narzędziem orientacji na morze, i dlatego latarnie być nadal używane.

Przy tym są nie tylko stare latarnie. W niektórych miejscach są budowane nowe, które powinny zabezpieczyć szlaki morskie w warunkach zmiany nawigacji i krajobrazu. W najbliższym czasie przewidzieć odstąpienie od takiego narzędzia do wykrywania, jak latarnia się nie uda, więc jeszcze długo będą istnieć i oświetlać drogę statkom.

Latarnie morskie są nie tylko piękne, ale i funkcjonalne.