Recenzja gry Here They Lie

Gry Wideo, impregnowane сюрреализмом, zawsze trzymali się samotnie na tle swoich sąsiadów po fachu. Pojawiają się one na światło nie tak często, aby podświetlić je w specjalny gatunek, ale zawsze przyciągają uwagę graczy, zmęczonych od głównego nurtu. Z ogromną przyjemnością opowiadam naszym czytelnikom o takich projektach, jak, lub , ponieważ są one bardzo różni się od wszystkiego, co oferuje nowoczesny przemysł gier. A oto gry Here They Lie ("Co kryje mrok" — rosyjskie nazwy), o której chcę wam dzisiaj opowiedzieć, jest wyjątkowy jeszcze i tym, co oferuje graczowi w nierealnego podróż za pomocą hełmu wirtualnej rzeczywistości .

Mimo, że gra wyszła w październiku ubiegłego roku, a jej minął już gdzieś na początku listopada, przystąpić do tego przeglądu nie odważył się przez kilka miesięcy. Po pierwsze, gra jest bardzo trudne do zrozumienia, więc zajęło to trochę czasu, aby przetrawić wszystko widzieć i słuchający. Po drugie, gra jest dość trudne z punktu widzenia fizjologii. Tak, można śmiało wprowadzić taka opcja, jeśli chodzi o niektórych VR-projektach. Przechodzisz ją praktycznie pokonywania siebie i czując prawdziwe cierpienie fizyczne. Here They Lie stała się prawdziwym wyzwaniem dla mojego aparatu przedsionkowego i psychiki. Ale o tym opowiem wam trochę niżej. Szczerze mówiąc, w głębi duszy miałem nadzieję, że ta recenzja nie muszę pisać. Ale tu mój własny VR-kask z Niemiec w końcu przyleciał, i do wspomnianej gry ukazał się kolejny patch, więc musiał być zgrupowane i siedzieć za pisanie materiału.

Opracowali grę w ścianach studia Tangentlemen. Te chłopaki ustawiają się jako zwolennicy, skupieni, by wcielić w życie straszne surrealistyczne wizje, coś przypominające koszmarne sny. Co tu powiedzieć? U nich to się udało, bo Here They Lie naprawdę można pomylić z czyjegoś koszmarem, w którym rzeczywistość i iluzja przeplatają się w szalonym tańcu, potężny strumień opuszczając na głowy niedoświadczonych graczy. W rozwoju gry wzięła także udział słynny wewnętrzne studio Sony — Santa Monica. Tym chłopakom nie przyzwyczaić się postawić na nogi obiecujące indie zespoły, więc deweloperzy z Tangentlemen trafiły w dobre ręce.

Teraz najtrudniejsze. Jak by mi opowiedzieć o fabule gry, jeśli go zrozumieć mogą chyba, że sami fani art-house ' a i duchowo oświeconych guru? Fabuła Here They Lie w mojej głowie jest mocno związana z filmami, jak "Donnie Darko" i "Wróg" z Jake ' iem Джилленхолом w roli głównej. W nich też jest praktycznie niemożliwe, aby zrozumieć siebie, nie widząc przed tym толстенную instrukcję. Nawet jeśli wydaje ci się, że coś zrozumieli w historii, po wyjaśnienia fabuły są ludźmi okazuje się, że w rzeczywistości można nawet na jotę nie zbliżył się do jej zrozumienia. Osobiście wydaje mi się, że twórcy sami nie do końca rozumieli, o czym ich gra, ale ze wszystkich sił starali się stworzyć wrażenie warstw i głębokości sceny. Przy tym nie można powiedzieć, że projekt ten wygrał. Okazało się, raczej odwrotnie. Gracze zawsze będą odczuwać fakt, że scenarzyści gry nad nimi znęcają się naturalnie.

Głównym bohaterem Here They Lie jest pewien mężczyzna, który w ponury alternatywną rzeczywistość, gdzie próbuje spotkać się z czarną dziewczyną w jasno-żółtej sukience, ciągle trudno ucieczki od niego za kolejnym zakrętem krętych uliczek czarno-białego miasta. W trakcie gry będziesz znaleźć różne dokumenty, zdjęcia i usłyszeć czyjś głos z rur ulicznych telefonów-automatów, ale połączyć te materiały ze sobą w spójną historię praktycznie niemożliwe. Od czasu do czasu głównego bohatera prześladuje olbrzymi mężczyzna w старомодном kurtce, czapce i z teczką w ręce. Wokół niego wybucha płomień, сжигающее wszystko, co żywe. Ale kto to jest i co mu się nie podoba bohater gry – nikt nam wyjaśnić, oczywiście, nie będzie. Gdzieś po kilku godzinach gry przestałem próbować zrozumieć нагромождении niezrozumiałe symboliki, metafor, obrazów i postanowił po prostu cieszyć się grą.

W miarę postępów W zdarzy ci się być w kilku miejscach, w tym ciemne miasto, opuszczone metra, dzielnica czerwonych latarni, zamieszkany przez ludzi z звериными głowami, przedmieście, a także w innych ciekawych miejscach, aby wspomnieć, że nie będę specjalnie. Monochromatyczne miejsca, choć są przedstawione na tyle szczegółowo i ładnie, cierpią na brak interaktywności. Tak, w skrzyniach można znaleźć baterie do latarek, można natknąć się na parę kartek z nie wiadomo kim napisanymi tekstami, na wyblakłe zdjęcia, ale poza tym – tu robić prawie nic. Można tylko iść do przodu i starać się przy tym nie zgubić się w labiryncie wąskich korytarzy i zaułków. W ogóle rozgrywka przypomina takie projekty, jak Dear Esther, Gone Home i Everybody ' s Gone To Rapture. W kręgach graczy żartobliwie nazywają "symulator chodzenia" z powodu tego, że główny bohater jest w stanie tylko poruszać się, rozejrzeć i czytać lub słuchać żadnych wpisów.

Od czasu do czasu gra oferuje plamy stealth-mechanik, gdy będzie musiał ukrywać się w cieniu, aby cię nie zauważyli przerażających tworzenia z jeleni rogami na głowach. Pojawiają się one bardzo nagle, więc nie zawsze można zdążyć na to odpowiednio zareagować. A biorąc pod uwagę, że główny bohater nie ma absolutnie żadnej broni, w przypadku kolizji z przeciwnikiem, najprawdopodobniej umrzesz. Po śmierci bohater odkrywa siebie stojących na powierzchni krwisto czerwonego morza w tlezachód słońca, a wokół niego z wody bezgłośnie wznoszą się klony tego samego tajemniczego mężczyzny z portfelem. Trzeba trochę przejść do przodu i morze zamienia się w korytarz, kończący się drzwi do miejsca, gdzie tylko że zginęli. W rzeczywistości, stanowcze umrzeć w Here They Lie nie można. Jest to nieco frustrujące, ponieważ wartość śmierci głównego bohatera gwałtownie tracą na wartości.

Parę razy gra spróbuje stworzyć iluzję interaktywności, oferując graczowi podjąć trudny wybór moralny. Na przykład, zabić lub oszczędzić zdarzenia im istota. Ale w rzeczywistości, co by nie zrobili, w końcu to praktycznie w żaden sposób nie wpłynie na dalszy rozwój wydarzeń. Dlaczego ten wybór w ogóle był potrzebny i jaki sens ma on w sobie nosi – powiedzieć bardzo trudne. Zakończenia gry też dwie, i wybrać jedną z nich Here They Lie zaoferuje w samym finale. Ja bym nie powiedział, że końcowe sceny jakoś проясняют cały ten sur, że pochodził z głównym bohaterem przez kilka godzin, ale fanów art-house ' a rozwiązanie na pewno się spodoba. Jednak po napisów końcowych gracz pozostaje ogromna liczba pytań, na które odpowiedzi dowiedzieć się mu po prostu nie jest pisane.

W czym gra nieporównywalnie dobra, tak, to zdolność do dokonywania na gracza atmosferę samotności, bezradności i beznadziei. Istnieją Here They Lie imponująca scena, gdy gracz próbuje uratować od śmierci wielu mieszkańców tego nikłego surrealizmu świata. Rozgrywa się to wszystko na scenie teatru małego pod pohukiwania i krzyki беснующихся widzów. W tym momencie mam nawet wrażenie, że twórcom udało się stworzyć wewnątrz swojej gry małe arcydzieło. Ale radość trwa krótko, a po zakończeniu sceny znów wracamy do tępy "symulator chodzenia". W ogóle, miejscami atmosfera naprawdę otacza widza-gracza. Na pewno was zachwycą sceny seksu grupowego z telewizorem, a także delikatne odniesienia do gier z serii Bioshock Kena Levina. Silne emocje masz nawet pomimo faktu, że fabuła Here They Lie w całej jego pełni zrozumieć jest praktycznie niemożliwe.

Wizualnie gra jest dość kontrowersyjny. Praca artystów zasługuje na szacunek, tak jak w przypadku skąpe palecie udało im się stworzyć naprawdę kolorowy i zróżnicowany świat. Tak tylko to technicznie gra nie zachwyca. Niejasne tekstury zawodzą swoich dość szybko, a są one dosłownie na każdym kroku. Mnóstwo mydła tylko pogarsza i tak nie najlepszą tęczowy sytuację z VR-zestaw słuchawkowy, rozdzielczość wyświetlacza, która pozostawia wiele do życzenia. Między innymi, w tej grze jest po prostu obrzydliwy антиалиазинг. Chociaż po pewnym czasie można się przyzwyczaić do tej zdjęciu i przestajesz zwracać uwagę na jej wady, całkowicie oddając się wszechogarniającemu atmosferze. Na szczególną uwagę zasługuje ostatnia część gry: taki fajny i jasny трипа ja jeszcze nie widziałem ani razu za swoją wieloletnią praktykę pracy gry dziennikarzem. Twórcy na pewno dzieciaki się bawiły LSD lub innych środków odurzających, kiedy tworzyli "to".

Jak już mówiłem wyżej, w grę jest bardzo trudno grać z czysto fizycznego punktu widzenia. To chyba najbardziej укачивающий VR-projekt z tych wszystkich, z jakimi miałem do czynienia. Po upływie około 10-20 minut gry czujesz, jak cię zaczyna wymiotować. I nie chodzi tutaj wcale nie w wadach technologii wirtualnej rzeczywistości jako takiej, a elementarne w braku doświadczenia twórców. To teraz wydali patch korygujący streaming tekstur i kilka wygładzania ruchu, a w październiku ubiegłego roku, kiedy przechodziłem Here They Lie, musiałem dosłownie siłą zmusić się zakładać na głowę zestaw słuchawkowy PlayStation VR. Do tego strasznie było znów poczuć na sobie negatywny wpływ tego projektu. W grze istnieje kilka ustawień, aby przenieść postać: można obracać kamerę płynnie (z powstaniem ciemnej winiety na krawędziach ekranu), lub rozwinąć ją ostrymi zakrętami na określoną liczbę stopni, aby zminimalizować kinetoza. Ale powiem ci tak: żaden z dostępnych trybów nie gwarantuje, że przez pół godziny nie będziecie ściśle w kierunku toalety. Jak powiedział jeden z moich kolegów z zachodu: Here They Lie – świetna gra, jeśli przypadkowo połknięta trucizna i pilnie powodować obfite wymioty. Tak, z czym się nie zgodzę.

Twórcy Tangentlemen szybko zorientował się, że niskie oceny projektu, a także jeszcze niewielka liczba właścicieli zestawu PlayStation VR nie pozwolą na ich kontrowersyjnej grze im przynieść jakiś dochód. Dlatego zdecydowano się wydać aktualizację, która pozwala grać w Here They Lie bez żadnych VR-kasków, tylko na ekranie telewizora. Chociaż coś mi mówi, że nawet ten ruch już nie jest w stanie uratować tonącego statku. Zbyt wielu graczy bardzo parzymy o grę na etapie jej VR-debiutu, a słowo z ust radio wśród graczy działa dziś tylko na hura. Jeśli deweloper wypuścił wręcz bullshit, szybko go pochowają pod tonami negatywnych opinii. Powolny i monotonny gameplay, potężne kinetoza w VR, rozwydrzony główny bohater i brak jakiejkolwiek zrozumiałej fabuły – to wszystko trudno nazwać składniki świetnej gry.

Zalety:

• Wspaniała atmosfera, idealnie oddająca strach, niepewność i samotność.
• Ostatnia część gry z pewnością zachwyci miłośników psychodelicznych трипов.
• Od niedawna grę można przejść bez obecności u was zestaw słuchawkowy PlayStation VR.
• Scena w teatrze zasługujena szczególną pochwałę programistów.
• Bardzo sprawnie szczegółowe lokalizacje gry.

Wady:

• Fabuła gry jest tak skomplikowany, że go nie rozumieją nawet sami twórcy.
• Powolny, monotonny, wręcz nudny gameplay.
• Czuje się katastrofalna brak interakcji gracza z otoczeniem.
• W trybie wirtualnej rzeczywistości gry są w stanie przejść tylko мазохисты.
• Punktu automatycznego zapisu znajdują się bardzo daleko od siebie.
• Straszne антиалиазинг, rozmyte tekstury, graficzne глитчи i клиппинг.

Gry Here They Lie swoją atmosferą jakoś przypomniała mi się takie filmy, jak "Stalker" Andrieja Tarkowskiego i "Głowa do wycierania" Davida Lyncha. Jej przejście – jest to swego rodzaju droga przez mękę, gdy chcesz zerwać ze swojej głowy VR-kask, ale trzeba wziąć się w garść i dowiedzieć się, co się w końcu skończy się ta psychodeliczna historia. Starając się powstrzymać mdłości i kinetoza, idziesz do finału, pokonując liczne trudności i przeszkody, ale w końcu rozumiesz, że to nie jest tego warte. Atrakcja niespotykanej brutalności, trwające pięć-sześć godzin sprawdzi twój organizm na wytrzymałość i, być może, kilka razy nawet potrafi przestraszyć lub że poczujesz się całkowicie bezradny. Jednak osobiście radzę spędzić ten czas w innym VR-хорроре pod nazwą . A w tej grze stawiam tylko 4 punkty na 10.