Recenzja gry The Inpatient: wewnątrz wirtualnej szpitala psychiatrycznego

Czy Lubisz horrory tak, jak je kocham ja? Jeśli wcześniej, aby łechtać swoje nerwy, ludzie musieli oglądać horrory, nowoczesne technologie dały nam zupełnie nowy poziom zanurzenia się w to, co się dzieje – wirtualną rzeczywistość. VR-horrory są w stanie całkowicie zmienić swoje wyobrażenie o tym, jak przerażające mogą być gry wideo. Dziś chciałbym opowiedzieć wam o nowym projekcie dla zestawu słuchawkowego o nazwie The Inpatient.

Gra: The Inpatient
Platforma: PlayStation VR
Gatunek: Horror
Data wydania: 24 stycznia 2018
Producent: Supermassive Games
Wydawca: Sony Interactive Entertainment

Brytyjskie studio Supermassive Games stała się sławna po wydaniu gry dla konsoli PlayStation 4. Ten niezwykły filmowy horror opowiadał historię kilku nastolatków, przeciwstawnych mianowicie w odległej wiejskiej rezydencji. Gra wyróżniała się na tle pozostałych opracowaną postaci, wciągająca fabuła, a także możliwość wpływania na rozwój historii, podejmując ważne decyzje, a tym samym radykalnie zmienia bieg rzeczy i zakończenie. Gra otrzymała wysokie oceny od krytyków i zakochał się graczom na tyle, że zdecydowano się poszerzyć wszechświat, w którym miały miejsce wydarzenia Until Dawn.

Podręcznik studia zdecydował się na ryzykowny krok i uwalniał eksperymentalny lokomotywy first person shooter dla zestawu wirtualnej rzeczywistości PlayStation VR pod nazwą . Gracz, zbrojnego dwóch kontrolerów PlayStation Move, miały okazję być w podświadomości maniaka z oryginalnej gry i twarzą w twarz z przerażających koszmarów, zrodzonymi z jego chorym mózgiem. Gra była krótkiej, ale naprawdę straszne, bo po raz pierwszy gracze mogli być bezpośrednio wewnątrz całego tego horroru, a nie obserwować przez okno w kształcie ekranu telewizora.

Eksperymenty z wirtualną rzeczywistością były kontynuowane. Tym razem brytyjscy twórcy postanowili rzucić graczy na kilka lat w przeszłość. Tak zrodził się pomysł gry The Inpatient (rosyjska wersja nazwy — "Pacjent"), opowiada o wydarzeniach, które miały miejsce 60 lat temu w szpitalu dla umysłowo chorych "Blackwood Pines". Tej samej, która pojawiła się w oryginalnej Until Dawn. Gra próbuje odtworzyć atmosferę klasycznych psychologicznych хорроров i skrzyżować ją z najnowszymi osiągnięciami w dziedzinie wirtualnej rzeczywistości. Jak dobrze to działa – jesteśmy z wami spróbujmy dowiedzieć się razem.

Wszystko zaczyna się od wyboru płci bohatera i koloru jego skóry. Możesz grać za mężczyznę lub kobietę. Od tego wyboru zależy nie tylko to, jak będziesz widzieć i czuć się w wirtualnej rzeczywistości, ale i na wiele innych czynników, na przykład, postacie niezależne, które spotkają się протагонисту/протагонистке w trakcie gry. Wtedy ujawniają się przywiązany do krzesła w ciemnym pokoju, gdzie straszny widok psychiatra zadaje dziwne pytania, próbując zorientować się w przyczynach swojej amnezji. Po raz pierwszy w mojej pamięci graczom oferują skorzystać z innowacyjnym głosem. Możesz odpowiadać na pytania jak za pomocą kontrolera DualShock 4, a tylko swoim głosem, wypowiadając odpowiedzi, podane na ekranie. Wbudowany w zestaw słuchawkowy PlayStation VR mikrofon będzie rozpoznawać polecenia i przekazywać ich grze. Co prawda, z powodu krzywego tłumaczenia polecenia głosowe w języku polskim czasami mogą nie zostać rozpoznane prawidłowo. Spanie to na błąd lokalizatorów.

W zależności od tego, jak będziesz odpowiadać na zadawane ci pytania, będzie przekształcić i fabułę gry. Nawet znaczące na pierwszy rzut oka wybór może prowadzić do poważnych konsekwencji po jakimś czasie, więc przewidzieć rozwój wydarzeń jest bardzo trudne, nawet w przypadku podłączenia do sprawy logiki. Gra ucieka się do schematu, sprawdzonej jeszcze w Until Dawn, gdzie od twoich decyzji zależy to, jakie postacie w finale przetrwają, a które zginą. Podobny "efekt motyla" pozwala graczom poczuć swoją przynależność do rozwoju fabuły, co z kolei zwiększa stopień zanurzenia w grę. Nurkowania również pomaga i technologia wirtualnej rzeczywistości, ponieważ po raz pierwszy znajdujemy się bezpośrednio w centrum wydarzeń, a nie oglądać z boku.

Z gabinetu psychiatry główny bohater trafia do zamkniętego pokoju, gdzie zaprzyjaźnia się z innym pacjentem, a także personel lecznicy "Blackwood Pines". Poruszanie się w wirtualnej rzeczywistości odbywa się za pomocą DualShock 4, a do tego, aby ten proces był jak najbardziej komfortowy, dostępne ustawienia obracania postaci, сводящие do minimum efekt objawy choroby lokomocyjnej. Niektóre przedmioty można podnosić, naciskając przycisk na kontrolerze, a następnie przekształcić je w rękach (jeśli masz parę kontrolerów Move – można z nich skorzystać). Sterowanie nie można nazwać wygodne: zakręty postaci wokół osi są bardzo powolne, jak i szybkość jego spaceru. Czasami gra cierpi z powodu krzywego śledzenia kamery, dlaczego okresowo trzeba resetować pozycję postać w wirtualnej rzeczywistości za pomocą przycisku Options. Nauka przedmiotów często prowadzi do флешбэкам głównego bohatera, jego transportu w przeszłość i проливающим światło na to, co się dzieje. Ale być na 100% pewnym, że te wspomnienia są prawdziwe, nie można. W tej grze w ogóle trudno być w czymś pewnym, bo rzeczywistość jest ściśle spleciona z halucynacje głównego bohatera.

Horror-elementem gry osobiście jestem pod wrażeniem nie bardzo. Najczęściej starają się przestraszyć graczaklasycznymi metodami jak "скримеров", gdy z ekranu na ciebie coś ostro rzuca. A biorąc pod uwagę to, że zdarzają się zdarzenia The Inpatient w klinice dla psychicznie chorych, chciałbym zobaczyć więcej chwytów psychologicznych, a nie utartych znaczki z podstawowych horrorów. Jest w grze kilka dość ciekawych rzeczy, na przykład, gdy gracz widzi swoją postać w postaci malutkiej zabawki wewnątrz układu pomieszczenia, w którym on się znajduje w danym momencie, lub gdy trzeba zastygnąć w bezruchu i nie ruszać się, aby przeciwnicy nie zauważyli. I kiedy mówię "z boku też", ja naprawdę mam na myśli, że nie wolno ci się poruszać, bo każdy twój ruch jest śledzony za pomocą kamery PlayStation Camera. Poza tym sama gra jest mało prawdopodobne, będzie niespodzianka dla fanów хорроров, jak to się stało ze mną.

Za wizualnych komponentów odpowiada silnik graficzny Unreal Engine 4, ale mimo to grafika w The Inpatient miejscami nieźle прихрамывает. Postacie wykonane i animowane na bardzo przyzwoitym poziomie, czego nie można powiedzieć o wirtualne otoczenie. Tekstury scenerii często są zamazane, obiekty cierpią z powodu niskiej szczegółowości, a całkowita ciemność zdjęcia stara się zminimalizować wszystkie te wady, co czyni je niepozorny. Ale kiedy główny bohater otrzymuje do użytku osobistego latarnia, że coraz częściej zaczyna się zwrócić swoją uwagę na graficzne wad gry, i stopniowo to psuje wrażenia z gry. Nie jest do końca jasne: techniczne, czy to ograniczenie mocy żelaza PlayStation 4 lub elementarne brak budżetu.

Muzyka i dźwięk w grze jest na bardzo przyzwoitym poziomie. Muzyka świetnie oddaje klimat swojego czasu, utwory zawsze są właściwe i efektywnie podkreślają to, co się dzieje na ekranie. Głos postaci również jest wykonana bardzo profesjonalnie. Wszystko to wielokrotnie wzmocnione dzięki imponującym бинауральным аудиоэффектам, tworząc realistyczną scenę dźwiękową, co się dzieje. Od siebie dodam, że największy efekt uda się osiągnąć tylko w przypadku dobrych słuchawek. Używać do gry wbudowane głośniki telewizora, nie jest to zalecane, jak zresztą i tanie "zatyczki", idące w komplecie z zestawem PlayStation VR.

Do wad gry można przypisać jej nierównej dynamikę. Czasami będziesz ziewać z nudów po prostu dlatego, że na ekranie praktycznie nic się nie dzieje. Po jakimś czasie zaczną się "postęp", wkrótce znów rotacyjnymi pełnym штилем. Podobne skoki prędkości narracji z czasem zaczynają się męczy, a bliżej do finału gra i nie staje się nudne. Wiele denerwujące jest to, że bardzo trudno jest zrozumieć, do czego prowadzą podjęte przez was decyzje. Oto pan poparli swojego współlokatora w pokoju w jego rozwiązaniu, gra dała ci do zrozumienia, że wybór ten jest bardzo ważny dla przyszłości. Jednak później nam nie pokazują, niż właśnie ten wybór był dla nas ważny. Dzieje się to zdarza. Długość gry też pozostawia wiele pytań. Odbywa się ona dosłownie w ciągu 2-3 godziny, w zależności od tego, czy chcielibyście na 100% zwiedzanie wirtualne otoczenie lub przejść do sedna.

Zalety:

• Możliwość dowiedzieć się, co poprzedziło wydarzenia Until Dawn.
• Postacie są na bardzo przyzwoitym poziomie.
• Przytłaczający klimat szpitalu psychiatrycznym.
• Innowacyjne sterowanie głosem.
• Możliwość wpływu na rozwój fabuły.
• Imponujący бинауральный dźwięk.
• Wiele zakończeń gry.

Wady:

• Fabuła nie dociera do wspaniałej historii Until Dawn.
• Wątpię, czy gra będzie dla ciebie naprawdę mocno przestraszyć.
• Trudno jest zrozumieć, na co wpływają na decyzje gracza.
• Czasami grafika znacznie прихрамывает.
• Zarządzanie cierpi na szereg wad.
• Lokalizacji nie można nazwać idealnym.
• Dynamika The Inpatient bardzo nierówna.
• The Inpatient można ukończyć w 2 godziny.

W Przypadku wszystkich wymienionych wyżej zalet grać w The Inpatient później dosłownie godzinę po wstępnych tytułów staje się nieznośnie nudne. Narracja, cierpiącej od spadków dynamiki, niszczy cały klimat, który z taką miłością tworzyli artyści, inżynier dźwięku i kompozytor. Szczególnie dobrze pamięta sterowanie głosem (nie pozbawiona problemów z powodu lokalizacji), kilka naprawdę strasznych momentów (niestety, gra się nimi nie roi), a także sprawnie rozwinięte postacie. Liczne zakończenia gry nie jest w stanie wyciągnąć ją z otchłani smutku, choć i zadowoli fanów serii Until Dawn. Reszta The Inpatient jest przechodni projektem, niezdolny długo zainteresować gracza. Gra dostaje ode mnie tylko 5 punktów z 10. Mam nadzieję, że studio Supermassive Games będzie mógł się zrehabilitować z wyjściem kolejnej VR-gry – wojskowego akcji Bravo Team.