Recenzja słuchawek MEEAudio Pinnacle P2 — dla неаудиофилов

Już od ponad roku minęło od czasu, jak MEEAudio wydali swoje . P1, wykorzystując maksimum osiągnięć firmy, oferując doskonały wygląd, wysokiej jakości montaż i nietypowy, bardzo ciekawy dźwięk. Po zebraniu śmietany z audiofilskiej rynku, w MEE postanowili wydać młodszą model, przeznaczony do «mas», przez nią i stała Pinnacle P2.

Przypomnę pokrótce, czym różniły się P1. Oprócz stylowego wzornictwa (obudowy ze stopu cynku, dwa przewody w zestawie eleganckie pudełko), P1 proponowali jeszcze i niezwykły dźwięk. W obudowie słuchawek znajduje się specjalny rezonator, który nietypową dla IEM długość HF. Właśnie to było główną cechą modelu określającego jej dźwięk. P1 brzmią dość neutralny, objętościowo i z dobrą szczegółowością, ale te najdłuższe HF podobały nie zawsze, szczególnie niezadowoleni pozostali miłośnicy źle nagranego materiału i właściciele odtwarzaczy nie jest najlepszym sposobem kontroli tonów WYSOKICH.

W MEEAudio te opinie pod uwagę i sprawiły, P2 bardziej tradycyjnych po dźwięku. Także przeprowadzili pracę na obniżenie ceny, aby zmieścić się w najlepszą masowej niszę na rynku «wykonane». Obudowa została wymieniona na plastikowe, uproszczone i zestawu z opakowaniem. To pozwoliło umieścić na P2 cenę dokładnie o 50% niższe «starszego brata», czyli 100 dolarów.

dane Techniczne

• Emiter: dynamiczny, 10 mm
• Zakres częstotliwości: 17 Hz – 20 khz,
• Impedancja: 16Ί @ 1 khz,
• Czułość: 100±3 db/mw @ 1khz
• Mikrofon: dookólny, czułość -40±3 db, zakres częstotliwości 100 Hz – 5 khz,
• Kabel: wymienny, z MMCX złączkami), 1,3 m
• Wtyk: 3,5 mm TRRS, narożny
• Waga: 4 g bez kabla, 21 g z kablem

Opakowania i dostawy

Elegancka skrzynia z podwójną pokrywą pozostała jedynie starszy model, P2 opakowanie bardziej tradycyjny, ale mimo wszystko — karton wysokiej jakości, poligrafia na poziomie. W pudełku znajdują się same słuchawki, a także kabel z zestawu, clothespin do mocowania przewodu do ubrania, 6 par końcówek (1 трехфланцевые, 2 двухфланцевые i 3 pojedyncze), para pianek Comply, pokrowiec z węża i adapter jack 6,3-mm złączy.

W sumie zestawie stało się łatwiejsze, ale pozostał nadal na tyle szerokie.

wygląd i komfort noszenia

W kształcie P2 całkowicie powtórzyć P1, ale zamiast stopu cynku ich korpusy wykonane z błyszczącego plastiku, o dziwo nie bardzo залапывающегося. Z jednej strony, plastik, oczywiście, nie metal, ale z drugiej — waga słuchawek spadła, i to poszło na korzyść komfortu noszenia. Jakość wykonania nadal bardzo dobre, spójne wszystko delikatnie, a dzięki niezwykłej formie słuchawki wyglądają ciekawie.

W zasadzie, P2 można nosić i przewodem w dół, ale podstawowy wariant ich sadzenia nadal заушный. Dzięki przemyślanej formie i brak ostrych krawędzi, słuchawki dobrze siadają i nie powodują dyskomfortu. Dźwiękoszczelność trochę powyżej średniej, szczególnie z многофланцевыми dysz.

Być Może główną przeszkodą tego modelu jest kabel. W pogoni za trwałość twórcy zrobili go dość grubą, stąd i problemy z негибкостью i obecność шуршания od tarcia o ubrania. Oczywiście, przewodów z MMCX-złączkami na rynku jest wiele, w tym i tanich modeli, ale kompletny przewód P1 na tym tle wspominają z nostalgią (choć w cenie jest prawie osiąga połowę wartości P2). W sumie sytuację z efektem mikrofonowym można dość skutecznie zniwelować za pomocą suwaka rozdzielacza i заушного noszenia.

Dźwięk

Aby odsłuchać użyto następującego sprzętu.

• w roli DAC i wzmacniacz
• Apple MacBook Pro Retina 2016 w roli źródła
• w roli odtwarzacza
• , i inne w roli przenośnych odtwarzaczy
• Nagrania w wysokiej rozdzielczości w Bezstratnych formatach (Dr. Chesky The Ultimate Headphone Demonstration Disc i inne)

Przed słuchając słuchawki zostały прогреты w ciągu 48 godzin, znaczących zmian w dźwięku nie było.

Dla swojej «bardziej masowego» modele twórcy wybrali tak «masowy» dźwięk, a masowy nie w złym znaczeniu tego słowa. Ciekawa, częściowo аналитичная zasilanie P1 bardziej nadaje się аудиофилам i miłośników neutralności, a w P2 postanowili «wyginaj» PASMO przenoszenia, nadając jej akcenty, i należy się spodziewać ich przypada na NISKICH i WYSOKICH.

Bas P2 trochę акцентирован w zakresie мидбаса. Z jednej strony, prawie każdy przegląd współczesnych słuchawek można rozpocząć z tych wierszy, a z drugiej — gdzie bez tego? Modele bez niewielki wzrost w tym regionie brzmią słabe, a większość słuchaczy ich nie akceptuje. Tak więc, głównym zadaniem większości deweloperów — zrobić ten największy nacisk umiarkowane ilości i odpowiedni «według lokalizacji». Z obu zadań w MEEAudio udało. Powstanie tu jest dokładnie taka, jak potrzeba, aby nadać ważność, ale mniejsza o to, że dali by давящие tonów NISKICH. Szybkość basu nie jest największy, ale dla tej kategorii cenowej nie jest zły, więc słuchawki dobrze oddają charakter narzędzi i cieszą текстурностью. BASY nie są хлесткие, szczególnie w obszarach leżących poniżej «msz» (jednak «głębokie» obszary tu отыгрываются), ale ciężar im wystarcza z zapasem. Mała ciepło, charakterystyczna dla tego modelu LF rozciąga się na dolnej połowie zakresu średniotonowego, nadając brzmieniu efekt całości i слитности.

MF tu postrzegane są na tyle ciekawe, ze względu na mały опущенности dolna połowa tego zakresu, górne GŁOW wydają się nieco bardziej rozszerzonymi do przodu i mają niewielkim nalotem agresywności, który, zresztą,uzyskuje się nie sztywne szczyty PASMO przenoszenia, a w kontraście z regionami leżącymi poniżej. Dzięki tej dostawie, słuchawki bardzo dobrze sterowane są z bardzo wysokiej jakości nagraniami, pozostając przy tym na tyle emocjonalnymi i szczegółowymi. W ogóle, jeśli znajdziesz błąd, można zauważyć niewielką brak текстурности na dolnych GŁOW, ale to raczej cecha podawania P2, niż prawdziwy problem. Wyimaginowana scena gdzie średnia wielkości i nieco mniej niż średniej głębokości, co jest typowe dla modeli z ciągłej podaniem, jednak instrumenty są dobrze podzielone w poziomie. Podział planów w głąb odbywa się nie na sztywno, oni przechodzą w siebie płynnie, że «spada» w ogólny sposób podawania tego modelu.

HF u P2 są podawane w dość liniowych sposób, z lekkim nalotem agresji, ale charakter podawania mocno różni się od tych samych P1. Jeśli u «starszego brata» podstawowe funkcje HF składały się w ich długości, ale u P2 to po prostu intensyfikacja dolnej części wysokiej częstotliwości (HF). Ja bym raczej nie nazwał ten akcent silny, szczególnej ostrości jest, na mój słuch, nie daje (w tym czasie jako dodatek «jasność» od niego to oczywiste), ale RF-wrażliwym ludziom lepiej posłuchać P2 przed zakupem. Rozdzielczość tonów WYSOKICH dobre dla danej kategorii cenowej, a w ataku i zanikania też są całkiem na poziomie konkurentów.

Oczywiście, nie obejdzie się przegląd bez kilku porównań.

Pinnacle P1. Starszy model oferuje więcej «аудиофильскую» dopływ z długimi tonów WYSOKICH i niższych akcentami na tonów NISKICH i dolnych tonów WYSOKICH. Brzmią one w czymś «скучней», ale w tym samym czasie ich dźwięk można nazwać «bardziej dla dorosłych». W ogóle podział modeli wykonana bardzo poprawnie, ich docelowych odbiorców praktycznie nie zachodzą na siebie.

Fiio F9. Hybrydy Fiio oferują bardziej ważkie dolne GŁOW, nieco mniej «pyszne» bas i różnią się bardziej wyraźnym szczytem HF, leżącego, jednak nieco wyżej na PASMO przenoszenia. Brzmią trochę szczegółowo na GŁOW (nadal hybrydy), ale przy tym je «górna część» bardziej lekka i mniej nadaje się do WYSOKICH фобов.

Ostry KC09. Słuchawki od хитмейкеров z Ostry oferują inne w porównaniu z P2 sposób podawania: miękka HF, szczegółowo GŁOW i bardziej sprężysty bas z bardziej wyraźnymi głębokimi warstwami.

Magaosi K3 HD. Ciekawe hybrydy od bardzo znanej firmy różnią się od P2 mniej sztywne HF-zakres i nieco większej акцентированием LF, MF mało szczegółowo, ale bardziej są odciążone, efekt «ciepła» wyraża mniej.

Zgodność

Twórcy wyraźnie obniżył impedancja tego modelu, co sprawia, że ich optymalnym obciążeniem dla różnych смартфонопланшетов, zresztą rezerwy na jakość modelu starczy na odtwarzacz entry/wstępny na średnim poziomie, co najważniejsze — dobrać nie bardzo hałaśliwie model, bo impedancja tu jest tylko 16Ί.

Silnie wyrażonych gatunku preferencji w tym modelu nie ma, ale w swej istocie są one tendencję do muzyki, выигрывающей od małego LF-akcent. Wymieniać wszystko nie będę, zakres jest dość szeroki, od soulu do elektronicznych stylów. Wrażliwość na jakość nagrania — umiarkowane, najważniejsze unikać bardzo źle nagranych HF. W 10-punktowej skali «капризности» ja bym ocenił je gdzieś na 7.

Tradycyjne utwory-przykłady

Pink Floyd — More Blues. Kiedy «Pinky» biorą się za tworzenie utworów — bądźcie pewni, że uda się coś pięknego i z punktu dzwonki, i z punktu widzenia jakości. W «More Blues» bardzo ciekawa, lekka partia basu, прописанная jako tło w prawym kanale, naturalnie, P2 uwalnia ją na odpowiednim poziomie, jak i reszty utworu.

Robert Plant — Slow Dancer. To nie odmówisz Roberta, to na wyczucie epoki. Jego solowe projekty zawsze zgodne z aktualną modą w świecie muzyki (oczywiście z poprawką na własny styl Planta). Tak było i z tym torem, w czasie jego nagrywania (początek lat 80-tych) łatwo jest określana dosłownie na 10 sekund, wybranym z każdego miejsca, zresztą, to, że jest to Plant, zrozumieć można sekundy za 3. Kompozycja jest dość bogata, z bardzo ładnym «tłem», i P2 dobrze nadaje się do podkreślenia jej mocnych stron.

Postmodern Jukebox — What is Love. Projekt PMJ już wielokrotnie udowodnił, że każdy najbardziej zużytą pop utwór można przekształcić w dzieło sztuki po prostu mikstura w jazzowej stylistyce, jeśli, oczywiście, zwrócić się do tej znakomitych muzyków i wokalistów. «Piosenka o Władysława» nie była wyjątkiem, okazało się bardzo szybko i wesoło, a rozpoznawalność melodie w połączeniu z podawaniem P2 raz zmuszają притопывать w rytm muzyki.

Wyniki

MEEAudio wiele lat uwalniają szereg masowych modeli słuchawek, nic dziwnego, że oni doskonale znają ten rynek i nie wahaj się skorzystać z ich wiedzy. Jeśli Pinnacle P1 były wzorem dla audiofilów i miłośników wyrafinowanej i neutralny zasilania, P2 są ich przeciwieństwem, oferując «ludowy» dźwięk w dobrej cenie.