W oczekiwaniu na "robota Rembrandta": gdy maszyny zaczną tworzyć naprawdę?

Wiolonczelista Jan Фоглер uważał, że sztuka czyni nas ludźmi. Ale co, jeśli maszyny też zaczną tworzyć sztukę? Powyżej, na przykład, można zobaczyć, że już wiedzą, jak tworzyć różnego rodzaju sztuczne umysłach w twórczej dziedzinie. Na zdjęciu po prawej znajduje się komputer z AI, który uczy się na zdjęciach z graffiti. Zarządza ploterem, który rozpyla wodę na betonowe bloki (po lewej). Otrzymane wzory stanowią formę grafiki komputerowej.

Czy Można nazwać to sztuka prawdziwym? Jeśli tak, to musimy pogodzić się z tym, że jakaś część naszego człowieczeństwa – ta część, o której mówił Фоглер, – zostanie opanowane przez maszyny. Jeśli nie, może nas pocieszyć fakt, że mimo, że maszyny zajmują się jednostki, w tym художестве nie misternej sztuki.

Kiedy sztuka dzieje się w celu zaspokojenia potrzeb osób trzecich – w tym przypadku programisty, który uczy komputer, to przykładem lub komercyjne sztuka, a nie wysoka kreatywność. Aby AI był w stanie produkować produkt wysokiej kreatywności, to musi być jego własny produkt: samodzielnie i niezależnie utworzony maszyną, wykuty własnej jej estetyką. Tylko w takim razie sztuka przestanie być biernym produktem ludzkiej kreatywności.

czy Pojawi się kiedyś prawdziwy sztuczny artysta?

8 stycznia 2018 roku odbyła się wystawa poświęcona estetyki i sztuki sztucznej inteligencji, w Igrzyska instytucie nauki i technologii (OIST) w Okinawa, Japonia. W centrum uwagi wystawy była koncepcja prawdziwej sztuki sztucznej inteligencji. Jedynym problemem dla kuratorów wystawy było to, że sztuki tej kategorii jeszcze nie istnieje.

Aby obejść ten niewygodny fakt, stoiska wystawowe zostały podzielone na cztery kategorie: ludzka sztuka i ludzka estetyka; ludzka sztuka i prać estetyka; maszyny sztuki i ludzka estetyka; maszyny sztuki i prać estetyka. W pierwszej kategorii została kolekcja zwykłego ludzkiego sztuki, począwszy od Renesansu. W drugiej i trzeciej kategorii kolekcja hybrydowego human machine sztuki. W czwartej kategorii nie było maszynowego sztuki, bo to nie odzwierciedla linii maszyn estetykę. W tej kategorii stojaki były praktycznie puste.

Każda kategoria uczy nas swoich lekcji. Sztuka w pierwszej kategorii pokazuje historyczną transformację estetyki z perspektywy Boga do człowieka. W przeważającej części systemu sztuki XX wieku w drugiej kategorii zawiera minimalizm, odpowiednią muzykę i wizualną poezję, charakteryzuje się wykorzystaniem zasad i form matematycznych. Systemowe sztuki można uznać za otwarty w 1889 roku wieżę eiffla. Przeciwko budowie wieży występowało wielu znanych artystów, w tym artysta William Adolf Бугро i pisarz Guy de Maupassant, ponieważ zobaczyli w niej prosty wygląd i maszynowe wygląd, jak obrzydliwe jest zaprzeczeniem estetyki człowieka. Fakt, że wieża Eiffla przyciąga wielu dzisiaj, stał się główną lekcją drugiej kategorii: nasz zmysł estetyczny może być zmieniony matematyki i maszynami. Trzecia kategoria zawiera tzw. medialne kreatywność, stworzone maszyn i sztuczną i pokazujący, że nawet w roli biernego produktu ludzkiej kreatywności nowoczesny AI jest w stanie tworzyć obiekty piękna.

W Połączeniu pierwsze trzy kategorie wystawy opisują niepełne łuk. Widzimy narodziny człowieka-autora i początki AI-autora. Ale czy pojawi się kiedyś naprawdę sztuczny artysta? Czy możemy się spodziewać, że estetyka pewnego dnia narodzi się w pełni obiektowego świecie, bez udziału człowieka? Ten problem był w centrum wystawy: czy AI kiedyś własny estetyczny autonomia?

Platon twierdził, że "prawdziwe, dobre i piękne" mają wartość same w sobie. Piękno ma wartość sama w sobie, a nie dlatego, że jest jakiś inny cel. Czynimy dobro dla siebie i tak dalej. Aby maszyna mogła tworzyć swoje własne dzieło sztuki, musi spełniać słowach Platona i tworzyć bez żadnych утилитарно cele. Otwartym pytaniem jest to, czy maszyny kiedyś to zrobić.

Jednym z powodów do optymizmu jest to, że ludzie nie są jedynymi istotami, które potrafią tworzyć bez korzystania. Na przykład szympans może rysować dla przyjemności. Na wystawie w Okinawie zostały przedstawione rysunki pięciu szympansy i bonobo, należące do profesora uniwersytetu w Kioto Тетсуро Мацузаве, i wszystkie one klasyfikowane w kategorii czwartej, jak gdyby przypominając nam, że w tym świecie możliwe jest zachmurzone kreatywność bez udziału człowieka. Gdyby zwierzęta malowane za banany, ich, by nie angażowali się w tę kategorię, bo wtedy sztuka dzieje się nie po to, żeby самоцели.

Aby SI dogonił szympans, im trzeba pokonać dwa stopnie. Po pierwsze, AI muszą nauczyć się stawiać własne cele. Cele nowoczesnych AI określane są ludźmi, którzy piszą kod, wartościujące, jak dobrze lub źle działa algorytm. Pierwszy przedmiot maszynowego sztuki, które będzie można wprowadzić w czwartą kategorię, wymaga własnych funkcji oceny.

Jest To nie tylko możliwe, ale już osiągnięte. Właściwie, jeśli chcesz odwiedzili wystawę na Okinawie, można zobaczyć to na własne oczy. Kenji Дойя, profesor jednostki obliczeń neuronowych OIST i jego zespół przeprowadzili eksperyment pod nazwą "Mogączy roboty znaleźć własne cele?". Umieścili kolekcję robotów wykonanych z smartfonów, na koła. Roboty mogły się swobodnie jeździć, odnaleźć własne miejsce do ładowania i wymiany programów, skanując cudzych kodów QR. Ładowanie była odpowiednikiem posiłku, a wymiana oprogramowania odpowiednikiem reprodukcji. Roboty, które nie заряжались, przestał działać, a ci, którzy nie wymieniali programami, nie przekazywali swoje "DNA" kolejnym pokoleniom. Z czasem roboty zaczęli ustalać własne cele: niektóre przestaje się ładować, aby prześladować innych robotów, na przykład. Takie zachowanie nie został zaprogramowany. Wyniki te przekonały Дойя, że roboty mogą stawiać sobie cele samodzielnie.

Gdy AI zacznie tworzyć wysokiej sztuki, będziemy w stanie to zrozumieć?

Drugi krok, który jest potrzebny do tego, aby SI tworzył, polega na tym, aby rozwijać drugorzędni cele, które istnieją tylko po to, aby służyć podstawowym celom – w sam pierwotne cele. Załóżmy na przykład, że podstawowym celem organizmu lub maszyny – rozmnażanie. Seks jest jedną z metod rozmnażania, więc seks będzie подцелью. Aby był seks, trzeba przyciągnąć partnera, i to będzie подподцель. Aby przyciągnąć partnera, trzeba być ładny, i to będzie подподподцелью i tak dalej. Ale u ludzi seks i uroda partnera same w sobie stały się cenne. Jak seks dla seksu stał się cennym i sztuka dla sztuki. Gdy AI określa własne cele, a następnie zacznie realizować je według własnego uznania, będzie na drodze do stworzenia własnego wysokiej kreatywności.

Jak dowiadujemy się, że AI stał się prawdziwym artystą? Możemy uczyć AI naszej własnej historii sztuki, aby zachęcić tworzenie wyjścia, który poznamy i zrozumiemy. Z drugiej strony, niedoświadczony AI najprawdopodobniej stworzy coś zupełnie oryginalnego lub nawet nierozpoznanego.

Obecnie twórczość dla AI będzie jednocześnie boleśnie nudne i bardzo stymulujące, i faktycznie tak będzie widoczny postęp. Piękno, w końcu nie może być ilościowo, i sam szukaj określenia estetyki napędza sztukę do przodu. Realizacja AI przyniesie nowe aspekty tych zagadnień. I wtedy nadejdzie triumf materializmu, jeszcze bardziej niszczący specyfikę ludzkiego rodzaju i odkrywa świat, w którym nie ma ani tajemnicy, ani Boga, w którym ludzie, tylko maszyny. Jeśli tak, zobaczymy nowe pokolenie artystów, a wraz z nimi i nowe Эйфелевы wieże poza naszym samego dzikiego wyobraźni.