Czy Wszechświat ma być świadomość?

W Ciągu ostatnich 40 lat naukowcy stopniowo otworzył dziwny fakt o Wszechświecie: jej prawa fizyki i oryginalne warunki Wszechświata idealnie dostosowane do tego, aby życie otrzymała szansę na rozwój. Okazuje się, że aby powstało życie, niektóre wartości fundamentalnej fizyki – np. siła grawitacji lub masa elektronu – powinny wpaść w pewnym zakresie. I ten zakres jest bardzo wąski. I to znaczy, że jest bardzo mało prawdopodobne, że Wszechświat jest jak nasza zyska obok wartości porównywalnych z istnieniem życia. Ale ona potrafiła.

Oto kilka przykładów dostosować do życia:

• Silne jądrowe oddziaływanie (siła, która łączy ze sobą elementy w jądrze atomu) ma wartość 0,007. Jeśli ta wartość będzie 0,006 lub mniej, we Wszechświecie byłby jeden wodór. Gdyby wartość ta była 0,008 lub wyżej, wodór syntetyzował by ciężkie elementy. W obu przypadkach chemiczna złożoność byłaby fizycznie niemożliwa. A bez chemicznej trudności nie byłoby życia.
• Fizyczna możliwość chemicznej trudności zależy również od masy podstawowych składników materii: elektronów i kwarków. Jeśli masa dolnego quarka był już trzy razy, we Wszechświecie byłby jeden wodór. Gdyby masa elektronu była większa o 2,5 razy, we Wszechświecie byłoby tylko neutrino: żadnych atomów i żadnych reakcji chemicznych.
• Grawitacja wydaje się być potężną siłą, ale w rzeczywistości jest o wiele słabszy od innych sił działających na atomy, około 10³⁶. Gdyby grawitacja była choć odrobinę mocniej, gwiazdy powstały by z niewielkiej ilości materiału i byłoby mniej, żyli by mniej. Zwykłe słońce było by 10 000 lat zamiast 10 000 000 000, i czasu na pomoc w tworzeniu skomplikowanym życiu u niego nie było. I odwrotnie, gdyby grawitacja była chociaż trochę słabsze gwiazdy były by o wiele zimniej i nie wybuchają сверхновыми. Życie byłoby niemożliwe, ponieważ supernowe są głównym źródłem wielu ciężkich elementów, z których powstają składniki do życia.

Niektórzy uważają dostrajania podstawowy fakt o Wszechświecie: możliwe, szczęście, ale wyjaśnienia nie wymaga. Ale, jak wielu naukowców i filozofów, wydaje mi się to niewiarygodne. W "Życiu kosmosu" (1999) fizyk Lee Smolin ocenił szansę istnienia życia we Wszechświecie z uwzględnieniem całej dostrajania jak 1 do 10²²⁹, z czego wnioskuje:

"moim zdaniem, nie możemy zostawić bez wyjaśnienia tak marne szanse. Szczęście tu na pewno nie chodzi; musimy racjonalne wyjaśnienie tego, jak się dzieje coś takiego".

U dostrajania istnieją dwa standardowe wyjaśnienia: teizm i hipotezy wielu wszechświatów. Теисты twierdzą, że Wszechświat był stwórca, wszechmogący i nadprzyrodzony, i wyjaśniają dokładne strojenie dobre intencje stwórcy świata. Życie ma obiektywną wartość; Jego miłosierdzie chciała zapisać tę wielką wartość, dlatego stworzyła przepisy z stałymi, które są kompatybilne z fizyczną możliwością istnienia życia. Hipoteza szpiczaka wszechświata postulaty ogromna, nieskończona liczba wszechświatów fizycznych, które różnią się od naszych własnych, w których realizowane są różne wartości stałych. Biorąc pod uwagę, że znaczna liczba wszechświatów zapewniają znaczną liczbę stałych, nie jest tak naprawdę możliwe utworzenie przynajmniej jednego wszechświata z zaawansowanymi ustawieniami".

Obie te teorie mogą wyjaśnić dostrajania. Problem w tym, że na pierwszy rzut oka robią i fałszywe prognozy. Dla теиста fałszywy prognoza wynika z problemu zła. Jeśli założymy, że ten wszechświat został stworzony wszechmocny, wszechwiedzący i wszechmocny istotą, nikt nie spodziewa się, że ten wszechświat będzie zawierać mnóstwo coś niezasłużoną cierpienia. W takim wszechświecie może być wykryta życie, i to nie będzie zaskoczeniem, ale niespodzianką będzie dowiedzieć się, przez jaki okropny proces doboru naturalnego to życie przeszła. Dlaczego miłosiernemu Bogu, który jest zdolny do wszystkiego, tworzyć takie życie? Dlatego, teizm przepowiada wszechświat, który będzie lepiej naszej, i z tego powodu słabości naszego wszechświata będą mocne argumenty przeciwko istnieniu Boga.

Jeśli chodzi o hipotezy мультиверса (wielu wszechświatów), fałszywe proroctwo występuje z tak zwanej problemy mózgu Boltzmanna, nazwanej na cześć austriackiego fizyka 19 wieku Ludwiga Boltzmanna, który jako pierwszy sformułował paradoks obserwowalnym Wszechświecie. Jeśli założyć, że wieloświata istnieje, można również założyć, że nasz Wszechświat będzie dość typowym członkiem zespołu wszechświatów lub przynajmniej dość typowym członkiem zespołu wszechświatów, z obserwatorów (ponieważ nie możemy oglądać się we wszechświecie, w którym obserwatorzy nie jest możliwe). Jednak fizyk Roger Penrose w 2004 roku obliczył, że w tej odmiany wieloświata, która najbardziej odpowiada współczesnych fizyków – na podstawie инфляционной kosmologii i teorii strun, – na każdego obserwatora, który obserwuje gładką i zabytkowy wszechświat, który będzie taki duży jak nasz, 10¹⁰¹²³ obserwatorów, którzy obserwują gładką, zabytkowy wszechświat 10 razy mniej. I póki co jest najczęstszym typem obserwatora będzie "Больцмановский mózg": funkcjonujący mózg, który przez czysty przypadek powstał w nieładzie wszechświata na krótki okres czasu. Jeśli Penrose rację, szanse na to, że obserwator w teorii szpiczaka wszechświata znajdzie się w gigantycznejuporządkowany wszechświat, astronomicznie małe. A więc fakt, że my sami jesteśmy takimi obserwatorów, przemawia przeciwko teorii мультиверса.

Ale nic z tego nie jest bezsprzecznym argumentem. Теисты mogą starać się dojść przyczyny, dlaczego Bóg pozwala się cierpienia, które znajdziemy we Wszechświecie, a teoretycy wieloświata mogą spróbować dostosować swoją teorię, że nasz Wszechświat otrzyma więcej szans na pojawienie się. Ale to wszystko wędrówki w bawełnę, raczej próby ratowania teorii. Być może, jest jeszcze jeden sposób.

W świadomości społecznej fizyki starają się w pełni wyjaśnić naturę przestrzeni, czasu i materii. Oczywiście, jesteśmy blisko, a do tego nie dostali; na przykład, nasza najlepsza teoria jest bardzo duży – ogólna teoria względności – jest niezgodna z naszej najlepszej teorii bardzo małego – mechaniki kwantowej. Ale byłoby dziwne przypuszczać, że nigdy nie przezwyciężyć te przeszkody i fizyki nie będą mogli z dumą zaprezentować publicznie wspólną jednolitą teorię wszystkiego: pełną historię fundamentalnej natury Wszechświata.

W rzeczywistości, fizyki nic nie mówią nam o naturze Wszechświata. Rozważmy teorię grawitacji Newtona:

Zmienne m1 i m2 oznaczają masy dwóch obiektów, między którymi chcemy uzyskać grawitacyjne; F – to przyciąganie grawitacyjne między tymi dwoma masami, G – stała grawitacyjna (liczba, którą znamy z obserwacji); r – odległość między m1 i m2. Należy pamiętać, że to równanie nie daje nam określić, co to jest "masa", "siła" i "na odległość". I to jest charakterystyczne nie tylko dla prawa Newtona. Przedmiot fizyki – to podstawowe właściwości świata fizyki: masa, ładunek, spin, odległość, siła. Ale równania fizyki nie wyjaśniają tych właściwości. Oni po prostu nazywają je, aby umieścić je w równaniach.

Jeśli fizyka nie mówi nam nic o naturze właściwości fizycznych, to co wtedy mówi? Prawda jest taka, że fizyka to narzędzie do prognozowania. Nawet jeśli nie wiemy, co to jest "masa" i "siła", możemy rozpoznać ich w świecie. Pojawiają się one stan na naszych instrumentach lub mają wpływ na nasze zmysły. I korzystając z równania fizyki, jak tego samego prawa grawitacji Newtona, możemy przewidzieć, co się stanie z dużą dokładnością. To właśnie ta zdolność prognostyczna pozwoliła nam niezwykle manipulować światem przyrody, doprowadził do rewolucji technologicznej, wkładem w naszą planetę. Żyjemy w takich czasach, że ludzie są tak oszołomieni sukcesem fizyki, które mają tendencję, aby sądzić, że fizyczne i matematyczne modele przejęli całą rzeczywistość. Ale fizyki nie trzeba. Fizyka – to narzędzie do przewidywania zachowania materii, a nie ujawnienia jego wewnętrznej natury.

Biorąc pod uwagę, że fizyka nic nie mówi nam o naturze fizycznej rzeczywistości, co wtedy mówi? Co wiemy o tym, co się dzieje "pod maską" silnika Wszechświata? Angielski astronom Arthur Eddington był pierwszym naukowcem, który potwierdził ogólną teorię względności, a także sformułował problem mózgu, który został przedstawiony powyżej (choć w innym kontekście). Myśląc o ograniczeniach fizyki w "Naturze świata fizycznego" (1928), Eddington twierdził, że jedyne, co my tak naprawdę wiemy o naturze materii, polega na tym, że jej część ma świadomość; wiemy to, ponieważ bezpośrednio świadomi świadomość własnych mózgów.

"znamy się ze światem zewnętrznym, ponieważ jego włókna wnikają w nasz własny umysł; i tylko nasze końce tych nici nam naprawdę znane; z tych końców możemy bardziej lub mniej skuteczne odzyskiwanie reszta, jak paleontolog przywraca wymarłego potwora w jego ślady".

Nie mamy bezpośredniego dostępu do natury materii na zewnątrz mózg. Ale najbardziej uzasadnione przypuszczenia, według Eddingtona, polegają na tym, że natura materii na zewnątrz mózgu oznacza przyjęcie z materią wewnątrz mózgu. Biorąc pod uwagę, że nie mamy bezpośredniego widoku na temat natury atomów, dość "głupie", zdaniem Eddingtona, twierdzić, że natura atomów w ogóle nie zawiera mentalności, a następnie zastanawiać, skąd ta mentalność jest. W swojej książce "Świadomość i fundamentalna rzeczywistość" (2017) Philip Goff, profesor filozofii Instytutu Europy Środkowej w Budapeszcie, opracował te refleksje jako zaawansowanego argument панпсихизма: wejrzenia, zgodnie z którym cała materia ma świadomej natury.

Istnieją dwa sposoby tworzenia głównej pozycji панпсихиста. Jeden – to микропсихизм, kiedy świadomość ma najmniejszych cząstek świata fizycznego. Микропсихизм nie należy rozumieć jako absurd, w którym kwarki emocje lub elektrony czują gniew. Świadomość człowieka – trudna rzecz, zawierająca delikatne i skomplikowane emocje, myśli i zmysłowe doświadczenie. Ale nie ma nic, co uniemożliwiało by przejaw świadomości w bardzo prostych formach. Mamy tendencję do myślenia, że świadome doświadczenie konie o wiele łatwiej naszego, a doświadczenie kurczaka o wiele łatwiej doświadczenia konia. Im prostsze są organizmy, tym rzadziej u nich przejawia się świadomość w pewnym momencie; u najprostszych organizmów i w ogóle nie ma żadnego świadomego doświadczenia. Ale, być może, światło świadomości nigdy się nie wyłącza, a raczej zanika w miarę zmniejszania organicznej trudności, od much i roślin do ameby i bakterie. Dla микропсихиста ten więdnięcie, ale nigdy nie выключающийся kontinuum odchodzi i nieorganiczne materię, w fundamentalne istocie – możliwe, elektrony i kwarki – posiadające prymitywnych formświadomości, które odzwierciedlają ich niezwykle prostą naturę.

Niektórzy naukowcy i filozofowie od świata nauki niedawno doszli do wniosku, że tego rodzaju obraz Wszechświata "bottom-up" jest przestarzała, a współczesna fizyka mówi o tym, że żyjemy w "góra-dół" — lub holistyczna – Wszechświata, w którym złożone całość фундаментальнее, niż jego części. W холизму, stół przed tobą nie ma z cząstek subatomowych, które go tworzą; przeciwnie, te subatomowe cząstki istnieją dlatego stołu. W końcu wszystko, co istnieje, istnieje z powodu ultimatum kompleksowego systemu: Wszechświata w ogóle.

Холизм wiążą się z mistycyzmem w jego zaangażowania jedno całości, będącej ostateczną rzeczywistością. Ale na jego korzyść mówią mocne naukowe argumenty. Amerykański filozof Jon Shaffer twierdzi, że zjawisko kwantowej zaangażowanie jest doskonałym dowodem холизма. Splątane cząstki zachowują się jak całość, nawet jeśli są podzielone takimi dużymi odległościami, że między nimi nie można przekazać szybki sygnał. Według Шаффера, możemy zrozumieć tylko wtedy, gdy jesteśmy we Wszechświecie, w którym złożone systemy фундаментальнее, niż ich części.

Jeśli połączyć холизм z панпсихизмом, otrzymamy космопсихизм: obraz, w której Wszechświat jest przytomny, a świadomość ludzi, zwierząt wynika nie z umysłu fundamentalnych cząstek, a ze świadomości samego Wszechświata.

Космопсихисту nie trzeba myśleć o świadomej Wszechświata z ludzkimi cechami świadomości takiego myślenia i racjonalizmu. Nie, kosmiczna świadomość należy traktować jako "miszmasz", pozbawione inteligencji lub wyroku, uważa Goff. Również on przyznaje, że fakt "dostrajania" może dać nam podstawy do myśli, że inteligentne życie we Wszechświecie może być trochę bliżej, niż sądzono, do rozumnego życia istoty ludzkiej.

Kanadyjski filozof John Leslie zaproponował ciekawe wyjaśnienie dostrajania, który w książce "Wszechświaty" (1989) nazwał "аксиархизмом". Podkręcanie zadziwia nas fakt, że wszystkie wartości, które były stałymi w naszych prawach, dokładnie takie, jakie są potrzebne do czegoś wartościowego: życia, a następnie i ostatecznie inteligentnego życia. Gdyby przepisy nie zostały precyzyjnie dostrojone, Wszechświat miał nieskończenie mniej wartości; można by powiedzieć, że by w ogóle jej nie miała. Leslie przyznaje, że to zrozumienie problemu wskazuje nam w kierunku lepszego rozwiązania: prawa subtelnie są ustawione, bo ich istnienie pozwala istnieć co to jest niezwykle cenne. Leslie nie próbuje przedstawić bóstwo, która miota się między wartościami i космологическими faktami; sam fakt wartości jak bierze i dostosowuje dokładne wartości.

Trudno zaprzeczyć, że аксиархизм – to nudne wyjaśnienie dostosować, ponieważ nie wymaga istnienia wszelkich bytów, poza obserwowalnym Wszechświecie. Ale nie jest oczywiste połączenie. Wartości nie wydają się odpowiednie agentami do tworzenia przyczyny i skutku wpływu na pracę na świecie, w każdym przypadku, niezależnie od motywów racjonalnych agentów. To jak zakładać, że abstrakcyjna cyfra 9 stała się przyczyną huraganu.

Ale космопсихиста istnieje sposób, aby zrobić аксиархизм zrozumiałe, zakładając, że umysłowych Wszechświata byli pośrednikami między ценностными faktami i космологическими faktami. Z tego punktu widzenia, który możemy nazwać "агентивным космопсихизмом", Wszechświat sama subtelnie dostosował przepisy zgodnie z opiniami o wartości. Kiedy to się stało? W pierwszych 10^-43 sekund, znanych jako планковская epoka. Космопсихист może sugerować, że na tym wczesnym etapie kosmologiczna historii Wszechświat "wybrała" nastrojone wartości, aby możliwe cenne wszechświat.

Dla zrozumienia tego potrzebne są dwie modyfikacje podstawowego космопсихизма. Po pierwsze, musimy przyjąć, że Wszechświat posiada podstawową zdolność rozpoznawania i reagowania na rozważania o wartości. To różni się od tego, co jesteśmy przyzwyczajeni wiedzieć o rzeczach, ale jest zbieżny z tym, co obserwujemy. Szkocki filozof David Hume zauważył, że wszystko, co możemy zaobserwować, to w istocie po prostu zachowanie rzeczy – siły, z których wynika to zachowania, niewidoczne dla nas. Jesteśmy rutynowo wierzymy, że Wszechświatem rządzi szereg нерациональных przyczynowo-śledczych łańcuchów, ale jest również możliwe, że to wszystko przez zdolność Wszechświata reagować na rozważania o wartości.

Jak przemyśleć prawa fizyki z takiego punktu widzenia? Goff uważa, że widzimy w nich ograniczenia agencji Wszechświata. W przeciwieństwie do Boga w теизме, to agent z ograniczoną mocą, co wyjaśnia oczywiste niedoskonałości Wszechświata. Wszechświat działa w celu maksymalizacji wartości, ale może to robić tylko w ramach ograniczeń prawami fizyki. Miłości Wszechświata w dzisiejszych czasach praktycznie niewidoczna; агентивный космопсихист mógłby to wyjaśnić tym, że Wszechświat jest dziś bardziej ograniczona, niż była w pierwszym ułamku sekundy po Wielkim Wybuchu, gdy obecnie znane prawa fizyki nie były stosowane.

Brzytwa Ockhama – zasada, że ceteris paribus preferowana jest bardziej powściągliwy w teorii – w tym przypadku spełniony. Ale czy będzie z rezerwą przypisywać fundamentalne świadomość Wszechświata? Wcale nie. Świat fizyczny musi posiadać jakąś naturą, i fizyka nic nie mówi nam o tej naturze. Ale i przypuszczać, że Wszechświat jest świadoma natura, a nie nieprzytomny, nie będzie bardzo poprawnie z pozycji brzytwa Ockhama. Pierwsze zdanie można uznać za bardziejpowściągliwy, bo nadal jedyne, co wiemy o naturze substancji: mózg jest świadomość.

Druga i ostatnia opcja, którą musimy zastosować się do космопсихизму, aby wyjaśnić dostrajania, wymaga pewnych kosztów. Jeśli Wszechświat jeszcze podczas планковской epoki subtelnie włączyłam prawa, aby przez miliardy lat w przyszłości pojawiła się życie, Wszechświat musi w jakiś sposób zrozumieć konsekwencje swoich działań. Jest to druga modyfikacja Hoff: zakłada on, że агентивный космопсихизм powinien dopuścić do tego, że podczas podstawowego układu Wszechświat jest pełen potencjał skutków wszystkich możliwych działań. I tak to nie może przewyższać wstrzemięźliwości alternatywnych teorii. Teiści postuluje istnienie nadprzyrodzonego agenta, a агентивный космопсихист postuluje istnienie naturalnego (przyrodniczego) agenta. Teoretyk wielu wszechświatów postulaty ogromna liczba poszczególnych ненаблюдаемых encji: wielu wszechświatów. Агентивный космопсихист tylko dodaje jej istoty, którą mamy okazję obserwować: fizycznego Wszechświata. Co również ważne, агентивный космопсихист unika fałszywych przepowiedni, które sprawiają, że dwa inne альтернативщика.

Pomysł o tym, że Wszechświat jest świadomość, obowiązujące w odpowiedzi na ocenę wartości, daje nam ekstrawaganckie obraz. Ale niech ocenić teorię nie kulturowe skojarzenia, a na mocy wyjaśnienia. Goff uważa, że jego агентивный космопсихизм wyjaśnia dostrajania bez fałszywych przepowiedni, i robi to tylko i elegancko.

Na podstawie materiałów Aeon