Po 40 latach służby sondy kosmiczne "Вояджеры" nadal w szeregach

Prawie 40 lat temu kosmicznych Voyager-1" i "Voyager-2" wyruszyli w podróż, w końcu stając się najbardziej odległych od Ziemi рукотворными obiektami kosmicznymi w historii badań kosmicznych. W ramach swoich misji sondy zarówno spędził około dwóch lat tylko po to, aby dostać się do dwóch gazowych olbrzymów naszego układu Słonecznego – Jowisza i Saturna. I w tym czasie jak "Voyager-1" nie zagłębiać się w systemie i od razu pobiegł do jej zewnętrznych granic, "Voyager-2" po drodze odwiedził jeszcze Uran i Neptun, stając się pierwszym statkiem, sondą w historii, проведшим badanie tych światów.

W końcu tego lata sondy będą obchodzić 40. rocznicę od czasu swojej premiery – 20 sierpnia i 5 września odpowiednio. Mimo, że statki kosmiczne lecą już tak długo i są daleko od domu, nadal utrzymują łączność z аэрокосмическим przez agencję NASA, przekazując mu cennych informacji. Dlatego można śmiało powiedzieć, że oprócz tego, że są one najbardziej odległych kosmicznych, Voyager-1" i "Voyager-2" wykonują jeszcze i najbardziej długotrwałych misji w historii badań kosmosu.

Niezależnie od czasu trwania i zasięgu misji kosmicznych, "Вояджерам" można przypisać i wiele innych osiągnięć. Na przykład, w 2012 roku Voyager-1" stał się pierwszym i jedynym kosmicznym urządzeniem, poniżej międzygwiazdowego przestrzeni. Z kolei, "Voyager-2" stał się pierwszym i jedynym nadajnikiem, który studiował wszystkie cztery gazowych/lodowego giganta naszego układu Słonecznego – Jowisz, Saturn, Uran i Neptun.

Uruchomienie misji kosmicznej Voyager-2". 20 sierpnia 1977 roku

W zasługi aparatów można również dodać pierwsze odkrycie aktywnych wulkanów poza ziemią (na Io, księżycu Jowisza), uzyskanie pierwszych dowodów prawdopodobnego występowania подповерхностного oceanu na Europie, potwierdzenie gęstej atmosfery wokół Tytanu (jedynego obiektu planetarnego, nie licząc Ziemi, posiadającego gęstej i bogatej w azot z atmosfery), otwieranie skalistej powierzchni satelity Uranu Mirandy, a także lodowych gejzerów Trytona, największego satelity Neptuna.

Wszystkie te odkrycia przyniosły астрономическому społeczności ogromne korzyści i utorowały drogę do uruchomienia nowych misji kosmicznych: wysyłania sond "Galileusz" i "Juno", "Cassini-Huygens", a także "Nowych horyzontów".

"uważam, że kilka misji będą w stanie osiągnąć takiego poziomu powiększenia, którym mają misji "Voyager", to już prawie 40 lat бороздящие przestrzenie kosmosu. Otworzyli dla nas nieznane cuda Wszechświata i naprawdę inspirowane ludzkość na badanie naszego układu Słonecznego i kosmosu poza jej granicami" — powiedział Thomas Цурбюхен, szef Dyrekcji misji naukowych NASA w niedawnym komunikacie prasowym.

Ale, być może, najbardziej pamiętny wokół misji "Вояджеров" jest to, że ponoszą oni na swoim pokładzie. Na obudowie każdego statku kosmicznego zabezpieczone tak zwane Złote płyty, na które zapisany zbiór różnych ziemskich dźwięków, obrazów i wiadomości ze współrzędnymi Ziemi i informacji o historii i kulturze. Te płyty są swoistymi "kapsułki czasu" i native wiadomości dla każdej rozwiniętej cywilizacji, która może spotkać się na drodze, o naszym istnieniu.

Oba "Voyagera", działające w 1977 roku, niosą ze sobą 12-calowe pozłacane płyty z obrazami i dźwiękami Ziemi

Jak już wskazano powyżej, aparaty nadal utrzymują łączność z аэрокосмическим agencji NASA i przekazują mu cenne informacje naukowe na. Sonda Voyager-1" w momencie pisania tego artykułu znajduje się około 20,9 miliarda kilometrów (lub 140 jednostek astronomicznych od Ziemi. W stosunku do płaszczyzny planety sonda nadal poruszać się na północ w te ... przestrzeń i wysyła do nas informacje o promieniowaniu kosmicznym, który w przestrzeni międzygwiezdnej cztery razy gęstsza niż wokół Ziemi.

Z tego naukowcy odkryli, że гелиосфера – przestrzeń, w której znajdują się planety układu Słonecznego i jest wiatr słoneczny, – działa jako rodzaj tarczy od promieniowania zewnętrznego. Od dużej ilości wiatru słonecznego nas chroni pole magnetyczne Ziemi (w przeciwnym razie wiatr po prostu zmiótł by naszą atmosferę w kosmos), a przestrzeń, zwana гелиопаузой z kolei chroni planety systemu od jąder atomowych, poruszających się w przestrzeni z prędkością zbliżoną do prędkości światła.

W tym samym czasie "Voyager-2" znajduje się w odległości około 17,7 miliarda kilometrów (114,3 jednostki astronomicznej od Ziemi. W stosunku do płaszczyzny układu planet porusza się na południe i zgodnie z oczekiwaniami powinien wejść w te ... przestrzeń przez kilka lat. Jak i "Voyager-1", on też studiuje interakcji гелиосферы z otoczenia międzygwiezdnego środowiskiem, wykorzystując do tego zestaw naukowych narzędzi, za pomocą których mierzy poziom naładowania cząstek, pola magnetyczne, fale radiowe i plazmy wiatru słonecznego.

Jak tylko "Voyager-2" wejdzie w te ... przestrzeń, obie sondy mogą jednocześnie zbierać informacje na temat międzygwiezdnego środowisku w różnych dziedzinach. Zdaniem naukowców, to może więcej powiedzieć nam o magnetycznej środowisku, które chroni nasz system, i, być może, zapewni nowe dane o historii formowania się układu Słonecznego. Poza tym, to daje nam pewne wyobrażenie o tym, z jakimi niebezpieczeństwami będzie musiał zmierzyć się w ramach możliwych przyszłych misji w te ... przestrzeń.

rysunek pokazuje, w jaki sposób kosmiczny teleskop Hubble 'a czuwa nad drogami ruchu statków kosmicznych Voyager-1" i "Voyager-2" w ramach ich podróży przez układ Słoneczny w te ... przestrzeń

"To, że obie sondy są nadal aktywne po tylu latach pracy – fakt niesamowite", — powiedział Edward Stone, profesor fizyki Kalifornijskiego instytutu technologicznego i były wiceprezydent i dyrektor Laboratorium jet ruchów, a także koordynator programu "Voyager".

"Nikt z nas, gdy jesteśmy wszczynali te sondy 40 lat temu, nawet nie mógł przypuszczać, że 40 lat później nadal będą pracować i nadal to nowatorski podróż. Całkiem możliwe, że najbardziej zaskakujące jest ich otwarcie odbędzie się za pięć lat. Mogą one znaleźć coś, o istnieniu czego możemy nawet nie wiedzieć".

Obsługa sond w stanie zawsze pozostawała dla naukowców tego jeszcze zadanie, ponieważ ilość energii, które produkują, skraca się o około poziom 4 Watów rocznie. Zarządzanie sondami-bliźniakami, stale теряющими energię, sprawiło, nowoczesnych inżynierów odwołać się do starych schematów i rysunków, aby dokładniej zrozumieć możliwości oprogramowania i zespołowych funkcji dawnych urządzeń.

Poza tym, to także dało możliwość byłych inżynierów NASA, nadajnik pracował w programie "Voyager", zaoferować młodemu pokoleniu swoje doświadczenie i wiedzę fachową. Obecna ekipa programu szacuje, że energii sond pozostało do 2030 roku. Jednak nawet po tej dacie będą swój ruch na utwardzonej ścieżki z prędkością 48 280 kilometrów na godzinę, pokonując jedną jednostkę astronomiczną co 126 dni.

sonda Kosmiczna Voyager-1" rozpoczął przelot przez tak zwane "kosmiczne czyściec" — przestrzeń między naszym układem Słonecznym i межзвездным kosmos

Z taka prędkością oni będą kontynuować swoją podróż, aż w końcu po około 40 000 lat nie dostaną się do najbliższej gwiazdy. Według prognoz, za 225 milionów lat "Вояджеры" złożą pełna orbitalny przelot Drogi Mlecznej, jeśli, oczywiście, za to z niczym nie koliduje. Dlatego jest możliwe, że kiedyś Złote płyty znajdzie swojego odbiorcę. Znowu, kiedyś nawet w stanie znaleźć drogę do domu, z powrotem na Ziemię, оповестив tym samym naszych odległych, bardzo dalekich krewnych o życiu w 20 wieku.