Pięć wieków Wszechświata, w którym żyjemy i co to znaczy?

Każda żywa istota na naszej planecie rodzi się, dorasta, staje się starszy i w końcu umiera. Wszystkie te przepisy obowiązują i poza ziemią – gwiazdy, systemy słoneczne i galaktyki też z czasem giną. Różnica jest tylko w czasie – to, co dla nas wydaje się wiecznością, jak na standardy Wszechświata jest kompletna bzdura. Ale że na konto samego Wszechświata? Wiadomo, że urodziła się po Wielkim wybuchu 13,8 miliardów lat temu, ale co się z nią dzieje teraz? Jaki jest cykl życia samego Wszechświata i dlaczego naukowcy podkreślają pięć etapów jej rozwoju?

Pięć wieków Wszechświata

Astronomowie uważają, że pięć etapów ewolucji są wygodnym sposobem prezentacji niezwykle długiego życia Wszechświata. Zgadzam się, że w czasach, gdy wiemy tylko 5% o widzialnego Wszechświata (pozostałe 95% zajmuje tajemnicza ciemna materia, której istnienie tylko trzeba udowodnić), sądzić o jej ewolucji jest dość trudne. Jednak naukowcy starają się zrozumieć przeszłość i teraźniejszość Wszechświata, łącząc osiągnięcia nauki i myśli ludzkiej dwóch ostatnich stuleci.

Jeśli zdarzy ci się być pod czystym niebem w ciemnym miejscu безлунной w nocy, patrząc w górę czeka na ciebie wspaniały kosmiczny krajobraz. Za pomocą zwykłej lornetki można zobaczyć cudowny niebieskie płótno z gwiazd i plamy światła, które nakładają się na siebie. Światło tych gwiazd dociera do naszej planety pokonując ogromne kosmiczne odległości i trafia do naszych oczu przez przestrzeń–czas. To jest Wszechświat kosmologiczna epoki, w której żyjemy. To się nazywa gwiaździsta erą, ale jest jeszcze czterech innych.

Obraz sporządzone badaczami uniwersytetu Princeton, opierając się na zdjęciach otrzymanych kosmicznych teleskopów NASA

Istnieje wiele sposobów, aby rozważyć i omówić przeszłość, teraźniejszość i przyszłość Wszechświata, ale jeden z nich więcej innych zwrócił uwagę astronomów. Pierwsza książka o pięciu wiekach Wszechświata została opublikowana w 1999 roku, pod nazwą «: wewnątrz fizyki wieczności». (najnowsze aktualizacje wprowadzone w 2013 roku). Autorzy książki Fred Adams i Gregory Loughlin dał nazwę każdego z pięciu wieków:

• Prymitywna era
• Gwiaździsta era
• Дегенеративная era
• Era Czarnych Dziur
• Ciemna era

Należy zauważyć, że nie wszyscy naukowcy są zwolennikami tej teorii. Niemniej jednak, wiele astronomowie uważają, podział na pięć etapów użytecznym sposobem dyskusji z tak niezwykle dużej ilości czasu.

Prymitywna era

Prymitywna epoka Wszechświata rozpoczęła się później sekundę po Wielkim wybuchu. Podczas pierwszego, bardzo małego odcinka czasu, czasu i przestrzeni i prawa fizyki, jak uważają badacze, jeszcze nie istniał. Ten dziwny, dziwny przedział nazywa планковской epoką, uważa się, że jest ona trwała 1044 sekundy. Ważne jest, aby wziąć pod uwagę i to, że wiele założeń dotyczących планковской epoki, hybrydowych opierają się na ogólnej teorii względności i teorii kwantowej, zwanej teorią kwantowej grawitacji.

Na zdjęciu wszystkie pięć epok Wszechświata są oznaczone różnymi kolorami

W pierwszej sekundzie po Wielkim wybuchu zaczęła się inflacja – niezwykle szybkie rozszerzanie się Wszechświata. Po kilku minutach plazma początku do ostygnięcia, i subatomowe cząstki zaczęły powstawać i sklejać. Przez 20 minut po Wielkim Wybuchu – w сверхгорячей, termojądrowej Wszechświata – zaczęły powstawać atomy. Chłodzenie było w szybkim tempie, podczas gdy we wszechświecie nie pozostało 75% wodoru, 25% helu, że wygląda na to, że dzieje się dziś na Słońce. Około 380 000 lat po Wielkim Wybuchu Wszechświat ostygł na tyle, że zaczęły powstawać pierwsze stabilne atomy i pojawiło się kosmiczne mikrofalowe promieniowanie tła, które astronomowie nazywają реликтовым promieniowania.

Gwiaździsta era

żyjemy w epoce gwiazd – w tym czasie duża część materii, istniejącej we Wszechświecie, przyjmuje formę gwiazd i galaktyk. Pierwsze gwiazdy we Wszechświecie – niedawno pisaliśmy o jej wykryciu – były ogromne i zakończył swoje życie w postaci wybuchów supernowych, co doprowadziło do powstania wielu innych, mniejszych gwiazd. Napędzany siłą grawitacji, są one zbliżały się do siebie tworząc galaktyki.

U gwiazd i galaktyk, jak i u nas, swój okres życia

Jeden z aksjomatów gwiazd ery polega na tym, że im większa gwiazda, tym szybciej się spala swoją energię, a następnie umiera zwykle w ciągu zaledwie kilku milionów lat. Mniejsze gwiazdy, zużywa energię wolniej, dłużej pozostają aktywne. Naukowcy przewidują, że nasza galaktyka Droga Mleczna, na przykład, zmierzy i jednoczą się z sąsiednią galaktyką Andromedy około 4 mld lat, aby tworzyć nową. Przy okazji, nasz układ Słoneczny może przeżyć to połączenie, ale może być .

Era żółtej

Za nim idzie era żółtej (degeneracja), która rozpocznie się około 1 квинтиллион lat po Wielkim Wybuchu i potrwa do 1 дуодециллиона po niego. W tym okresie we Wszechświecie dominować będą wszystkie widoczne do dziś pozostałości gwiazd. Rzeczywiście w ogromnej przestrzeni w pełni matowych źródeł światła: białe karły, brązowe karły iнейтронные gwiazdy. Te gwiazdy znacznie zimniej i emitują mniej światła. W ten sposób w czasach degeneracji Wszechświat będzie pozbawiona światła w zakresie widzialnym.

Słabe resztki niegdyś jasnych gwiazd będą dominować we Wszechświecie w erę żółtej

W ciągu tej ery małe brązowe karły będą utrzymywać większą część dostępnego wodoru, a czarne dziury będą rosnąć, rosnąć i rosnąć, żywiąc się resztkami gwiazdek. Gdy wodoru wokół nie wystarczy, Wszechświat z czasem staje się ciemniejszy i zimniej. Następnie protony, które istniały od samego początku Wszechświata, zaczną ginąć, rozpuszcza materię. W rezultacie we Wszechświecie w większości pozostaną subatomowe cząstki .

Era czarnych dziur

W ciągu długiego okresu czasu czarne dziury będą dominować we Wszechświecie, wciągając w siebie resztki masy i energii. Jednak w końcu zniknie, choć bardzo powoli.

Do końca tego okresu pozostaną fotony, elektrony, a protony i neutrino.

Autorzy książki uważają, jak Big Think, że gdy czarne dziury w końcu zniknie, pojawi się mały błysk światła – jedyna pozostała energia we Wszechświecie. W tym momencie Wszechświat będzie prawie historią, która zawiera tylko zdecydowanie niskoenergetyczne, bardzo słabe subatomowych cząstek i fotonów.

Ciemna era

W końcu elektrony i a protony, dryfując w przestrzeni będą zderzać się ze sobą, czasami tworząc przy tym atomy прозитрония. Struktury te są niestabilne, jednak i ich cząstki składowe zostaną ostatecznie zniszczone. Dalsze niszczenie innych низкоэнергетических cząstek będzie kontynuowany, choć bardzo powoli. Ale tej nocy spojrzeć w nocne niebo pełne gwiazd i o niczym nie martw się, są jeszcze bardzo długo nie będzie nigdzie, a nasze zrozumienie Wszechświata i czasu w przyszłości może ulec zmianie.

W cyklu życia Wszechświata istnieje 5 epok. Teraz jesteśmy w drugiej erze.