Dlaczego w naszej galaktyce nie ma obcych sfer Dysona?

Znajdź życie — to chyba podstawowe i najbardziej pożądany cel astronomii, najlepiej rozsądną, gdzieś poza ziemią. Biorąc pod uwagę to, z jaką łatwością życie rozprzestrzenia się i mnoży się na naszej planecie, a także dostępność składników do życia w całym Wszechświecie, trudno dojść do wniosku, że jesteśmy samotni we Wszechświecie. Tylko w samej galaktyce drogi mlecznej około 400 miliardów gwiazd, każda ze swoją wyjątkową historią i szanse na pojawienie się życia. Bez względu na to, jakimi technologicznie zaawansowanych stali ludzie, poszukiwanie pozaziemskich cywilizacji odbywają się bezskutecznie, być może dlatego, że technologicznie zaawansowanej cywilizacji nie komunikują się w taki sposób, w jaki jesteśmy przyzwyczajeni. Ale na tyle zaawansowana cywilizacja mogłaby zbudować sferę wokół swego słońca — sferę Dysona — aby wchłonąć 100% jego energii. Niewiarygodne, ale mamy technologii do ich wykrywania. Jeśli, oczywiście, że są.

Roy Dysona traktują jako krok na drodze do sfery Dysona, gdy światło jest zablokowany serii kosmicznych latających przed gwiazdą.

Na Ziemi ilość energii dostępnej nam, zależy od ilości światła słonecznego, padającego na powierzchnię naszej planety. Na odległość Ziemi od Słońca to około równoważne 1300 Watów na metr kwadratowy, jednak spada do 1000, jeśli światło jest zmuszony przejść przez atmosferę. Gdybyśmy objęły przestrzeń nad atmosferą Ziemi paneli słonecznych, zbieraliśmy bym 166 milionów gigawatów energii, stale, na całej Ziemi. To ogromna ilość energii: nawet sekunda tego wątku mogłaby zapewnić ziemian energią na cały rok. Ale tylko część tej energii odbywa się w Słońcu. Są i inne sposoby.

Koncepcja kosmicznej elektrowni słonecznej istnieje od dawna, ale nikt nie odważył się nawet pomyśleć o tablicy w miliardy kilometrów. Kula lub roy Dysona pójść jeszcze dalej, otoczenie lub owijając panelami samo Słońce.

Na Przykład, moglibyśmy zbudować roy w kosmosie, aby zebrać jeszcze więcej energii Słońca. Wyobraź sobie dużą flotę statków kosmicznych, które poruszają się w pierścieniu lub serii pierścieni o dużej powierzchni zbierania. Tę energię można wykorzystać do dowolnych celów: można byłoby kierować na Ziemię w wiązce, można byłoby wykorzystać na miejscu w celu utworzenia sieci w całym układzie Słonecznym, albo do międzyplanetarnych lub międzygwiezdnej komunikacji. Stąd zrodził się pomysł мегаструктур obcych — które oferowane jako .

Jednak najbardziej ambitnych мегаструктурой będzie tak zwana sfera Dysona: otoczka wokół gwiazdy, która pochłania całą jej energię. Możemy to zrobić, пожрав niewielką planetę jak Merkurego, rozłożyć ją na żelazo i tlen i stworzyć odblaskową powierzchnię z hematytu. Jeśli obca cywilizacja zrobiła tak samo, powłoka całkowicie ukryje gwiazdę, czyniąc ją praktycznie необнаружимой.

Sfera Dysona w pełni pokryje gwiazdę, pochłaniając wszystko jej promieniowanie ultrafioletowe i promieniowanie widzialne. Odbywać się będzie tylko promieniowanie podczerwone i długie fale.

W każdym razie, необнаружимой dla teleskopów pracujących w światła widzialnego, bo taka sfera całkowicie hamował światło gwiazd. Ale nawet mocno odbijająca powierzchnia musi absorbować część energii. A jeśli energia jest pochłaniana z czasem, trzeba ją gdzieś przekierować, aby utrzymać stabilną temperaturę. Zatem energia powinna wychodzić w Świat, nawet jeśli nie ma światła widzialnego nie będzie. Jak Ziemia w nocy emituje energię w podczerwieni, jak i sfera Dysona będzie.

w Nocy Ziemia emituje sygnały elektromagnetyczne, ale zdecydowana ich większość znajduje się w podczerwieni, ponieważ w kosmos wyrusza światło słoneczne i ciepło, поглощаемое w ciągu dnia.

Europejska agencja kosmiczna ostatnio uwalniał ogromny zbiór danych z najpotężniejszego satelity, który kiedykolwiek картировал i badał gwiazdy Drogi Mlecznej: Gaia. Udało mu się zebrać informacje o 1,7 miliarda gwiazd w naszej galaktyce, co pozwoliło nam stworzyć najbardziej skomplikowaną 3D mapy gwiazd w Drodze Mlecznej. To nie wszystkie gwiazdy, ale znacznie więcej, niż było ustalone wcześniej.

Jedna ze wspaniałych rzeczy, które udało się zmierzyć Gaia, był kolor i wielkość wielu gwiazd, od matowych czerwonych karłów (a nawet brązowych karłów) do gwiezdnych szczątków jak białych karłów, gwiazd ciągu głównego, olbrzymy i сверхгигантов, które świecą jaśniej niż wszystkie. Ale Gaia obserwował nie tylko w zakresie widzialnym, ale i w bliskim podczerwieni widma, a więc widział obiekty, które są ukryte przed oczami ludzi. Wśród nich сверххолодные gwiazdy, jak olbrzymy i karły. I sfery Dysona, jeśli one istnieją i mają określonymi profilami temperatury/jasności.

Duża, gruba linia, która przecina wykres od lewego dolnego do prawego górnego rogu, to główna sekwencja, w której znajdują się gwiazdy, синтезирующие wodór w hel. Po prawej stronie na górze znajdują się gwiazdy w gigantycznej lub сверхгигантской fazie: palą cięższe elementy i rozszerzają się do znacznie większych rozmiarów. Nawet przy tym, że są one jaśniejsze blask, ich temperatura jest niższa, bo energia rozproszona na dużym placu, emitujących energię.

Sfera Dysona robi praktycznie to samo, ale z normalną lub маломассивной gwiazdą. Tworzysz dużą powierzchnię, z której będzie uciekać energia gwiazdy, a ona promieniuje w niskiejtemperaturze, przy tym wydając taką samą całkowitą energię. Podczerwień sygnatura, w teorii, powinna dać nam taką sferę, ale satelitę Gaia podpowiedział innej opcji, otwierający Eric Закриссоном: niezgodność odległości, opierającego się na jasności, z odległością paralaksy.

Metoda paralaksy, używany z 1800 roku, obejmuje obserwacji zmian położenia gwiazd, która znajduje się obok bardziej odległej, w tle gwiazdą. Jeśli odległości параллаксу i dla jasności gwiazdy nie pasują, to może wyjaśniać мегаструктура obcych... lub że gwiazda jest w podwójny system.

Po dokonaniu wniosek o odległości na podstawie obserwowanego światła, a następnie dokonaj pomiaru w zupełnie inny sposób (za pomocą geometrii), dwie liczby muszą się zgadzać. Fakt, że Gaia zobaczył kilka rozbieżności, można mówić o różnych rzeczach, w tym i strukturach obcych. Natura ludzka jest taka, że szukamy raz samo fantastyczne wyjaśnienie. Ale bardziej приземленной i резонной przyczyną będzie obecność gwiazd podwójnych towarzyszy: to jest dość powszechne zjawisko we Wszechświecie. Brak nadmiernego promieniowania podczerwonego, niezbędnego dla struktur typu sfery Dysona, prowadzi nas od hipotezy kosmitów i ich konstrukcji.

Wiele obserwatoriów, w tym statek kosmiczny Gaia, mają technologie, które w zasadzie są w stanie wykryć sfery Dysona, znajdujące się w odległości kilku tysięcy lat świetlnych od Ziemi, jeśli przyjąć, że znajdują się one w tej samej odległości od gwiazdy typu Słońca, jak Ziemia od naszego słońca. Czerwony karzeł, gwiazda musi być widoczne w oczach Gaia z małym obszarem Dysona w odległości do setki lat świetlnych, ale gigantyczna lub сверхгигантская gwiazda będzie widoczny praktycznie z każdego miejsca w galaktyce. Wśród 1,7 mld obiektów zebranych Gaia, można było znaleźć sfery Dysona w trakcie budowy. A porównując dane w podczerwieni обсерваториям, można było znaleźć już gotowe sfery Dysona, które emitują wystarczająco dużo energii. W momencie publikacji tego artykułu, jednak w Drodze mlecznej nie znaleziono ani jednej sfery Dysona.

Ale to nie znaczy, że ich nie ma; to znaczy, że jeśli są, to ich jeszcze nie widzieli. Sfery Dysona mogą być dalej niż widzi Gaia, znajdując się w pobliżu gwiazdy mniejsze. Podczerwień jak obserwatorium WISE określają granice wyszukiwania, a obserwatorium nowej generacji potencjalnie mogą znaleźć sygnaturę odprowadzania ciepła z takiego obiektu.

Biorąc pod uwagę kompletny zestaw obserwatoriów, które badali niebo, można stosunkowo bezpiecznie powiedzieć, że jeszcze nie znaleźliśmy ani jednej sfery Dysona obecnie. Może gdzieś istnieją uzasadnione kosmici, które także używają całą energię swoich gwiazd w całości i tworzą ogromne транспланетарные imperium, ale dowodów na zero. Można wyciągnąć tylko jeden sensowny wniosek: nasza galaktyka, o ile możemy sądzić, nie ma tych gigantycznych konstrukcji obcych.