Chiny w tym roku wyśle na Księżyc, rośliny i owady

Dla wielu pierwsze lądowanie człowieka na Księżycu oznaczało przejście ludzkości w nową erę podboju kosmosu, ale ta sława, odchodzi na drugi plan po kolejnym krokiem w podboju przestrzeni kosmicznej – lądowania na Marsie. Jednak w ostatnich latach wielu agencji kosmicznych ponownie wybuchło chęć powrotu do już przebytej "giganta skok dla ludzkości".

W tym roku w ramach chińskiej księżycowej programu badawczego (CLEP), realizowaną Chińskim narodowym kosmicznym systemem (CNSA), planuje się realizację misji "Чанъэ-4". W ramach programu na Księżyc już zostały uruchomione dwa orbitalnych kosmicznych urządzenia, a także jeden lądownik z луноходом. Teraz u chińskiej strony chęć, aby zająć się nauką geologicznych cech naturalnego satelity Ziemi i jednocześnie badać efekty oddziaływania księżycowej grawitacji na ziemskich owadów i roślin.

Początek misji "Чанъэ-4" zaplanowano na czerwiec tego roku. W jej ramach za pomocą rakiety nośnej Long March 5, nastąpi uruchomienie karty urządzenia, składającego się z stacjonarnej stacji księżycowej i łunochodu. Sześć miesięcy po tym, jak statek kosmiczny osiągnie odpowiednią orbitę w punkcie Lagrange ' a L2, w stronę Księżyca będzie wysłany lądownik z луноходом. Ten ostatni, oprócz naukowych narzędzi do badania cech księżycowego gruntu, będzie posiadać na pokładzie specjalnego pojemnika ze stopu aluminium, wewnątrz którego będą zawierać nasiona roślin, a także żywe owady.

"W kontenerze będą nasiona ziemniaków, арабидопсиса, a także jaja jedwabników. Вылупившиеся gąsienice jedwabników będą mogli produkować dwutlenek węgla, podczas gdy ziemniaki i nasiona mogą produkować dla nich tlen poprzez fotosyntezę. W rezultacie możemy uzyskać prostą ekosystem", — powiedział w wywiadzie dla lokalnej gazety Chongqing Morning Post główny programista kontenera Qian Яньсюнь.

Zainteresowania misji dodaje jeszcze fakt, że na pokład statku kosmicznego będzie po raz pierwszy odbywać się w неисследованном regionie na odwrotnej stronie Księżyca. Tym regionem jest Basen biegun Południowy — Эйткен – ogromny krater uderzeniowy na półkuli południowej satelity. Jego przybliżona średnica wynosi 2500 kilometrów, przy głębokości około 13 kilometrów, co czyni go jednym z największych kraterów w całym układzie Słonecznym.

Dla naukowców krater jest przedmiotem zainteresowania nie tylko swoimi rozmiarami. W zeszłym astronomowie odkryli, że region ten zawiera duże zapasy wodnego lodu. Naukowcy wyjaśniają jego obecność nie tylko aktywnej "bombardowanie" tego regionu meteoroidy i asteroid, które mogą zawierać wodę, ale jeszcze i tym, że to lód mógł przetrwać tam poprzez ciągłe przebywanie w cieniu od światła słonecznego. Bez narażenia na bezpośrednie działanie promieni słonecznych wodny lód w tej dziedzinie nie był narażony na sublimacji i chemicznej dysocjacji.

Z końca lat 60-tych badania tego regionu przeprowadzono w ramach kilku misji, w tym "Apollo-15/16/17", Lunar Reconnaissance Orbiter (LRO), a także indyjskiej "Чандраян-1". W ramach ostatniej, miał miejsce w 2008 roku, również dokonano выброска udarowego sondy, za pomocą którego z powierzchni satelity w kosmos udało się podnieść cząstki gruntu, które zostały następnie zbadane pozycjonerami urządzenia. W ramach tej misji została potwierdzona obecność wodnego lodu w kraterze Эйткен. Później dane zostały również potwierdzone przez kosmicznym urządzeniem NASA LRO.

Dzięki temu odkrycie, Basen biegun Południowy — Эйткен stał się uwzględnić, jednym z najbardziej odpowiednich miejsc do budowy bazy na księżycu. Więc z tego punktu widzenia zadaniem "Чанъэ-4" będzie również ukierunkowana na wyjaśnienie takiej możliwości. Przecież oprócz bardziej szczegółowej analizy lokalnego środowiska w ramach misji naukowcy planują dowiedzieć się, czy można hodować w warunkach księżycowej grawitacji żywe organizmy.

Wcześniejsze badania, przeprowadzone na pokładzie Międzynarodowej stacji kosmicznej, wykazały, że długotrwałe przebywanie w warunkach mikrograwitacji może bardzo źle wpływać na zdrowie, przynajmniej ludzkiego organizmu, jednak naukowcy nadal niewiele wiadomo, jakie efekty mogą wywoływać długo utrzymujące się wpływem zmniejszonej grawitacji.

Pytaniem możliwości tworzenia bazy księżycowej w tej chwili zainteresowani kilka agencji kosmicznych. Na przykład, ESA (Europejska agencja kosmiczna) wyrażał chęć budowy Międzynarodowej księżycowej wioski w południowym polyarny regionie satelity do 2030 roku. Temat nie jest ograniczony jednym tylko pragnieniem. Dość konkretne kroki agencja planuje zrealizować już za kilka lat. W ramach wspólnej misji ESA i rosyjskiej agencji kosmicznej planowana jest misja dostarczenia próbek księżycowych gruntu na Ziemię. Do 2020 roku w Basen biegun Południowy — Эйткен planowane jest wysyłanie zautomatyzowanego sondy, która produkuje ogrodzenia próbek lodu. Na podstawie uzyskanych danych, kwestia celowości budowy bazy właśnie w tym miejscu będą rozpatrywane dalej.

W zeszłym amerykańska agencja kosmiczna NASA oraz dyskutowali pomysły budowy bazy w południowym polyarny regionie Księżyca. W 2014 roku grupa inżynierów z NASA przeprowadziła spotkanie z гарвардскими naukowcami i innymi uczestnikami. Podstawową kwestią dyskusji był temat perspektywy zmniejszenia kosztów budowy bazy na księżycu. W końcu doszli do idei modelowania bazy na jednej z amerykańskich stacji polarnych na Antarktydzie.

Co się tyczy misji"Чанъэ-4", jeśli wszystko pójdzie zgodnie z planem, to Chiny kontynuuje uruchamianie zrobotyzowanych misji i w ciągu najbliższych 15 lat podejmie próbę załogowej misji na Księżyc. Ponadto, krążą pogłoski o tym, że Chiny chcą zbudować radioteleskop na satelicie. Instalacja będzie wdrażany na odwrocie satelity, gdzie nie będzie narażona na радиоискажениям, idącym od Ziemi.