Jeśli stworzymy życie w laboratorium, jak nam się do niej отсноситься?

Czym jest życie? Przez większą część 20 wieku to pytanie nie bardzo obchodziły biologów. Życie — to określenie dla poetów, a nie naukowców, uważał syntetyczny biolog Andrew Ellington w 2008 roku, który rozpoczął swoją karierę od nauki, jak zaczyna się życie. Pomimo słowa Ellington, związane dziedzinie badań pochodzenia życia i астробиологии aktualizowane skupić się na sensie życia. Aby rozpoznać inną formę, której życie może przyjmować cztery miliardy lat temu, lub formę, która mogłaby wziąć na innych planetach, naukowcy muszą zrozumieć, że to, w rzeczywistości, sprawia, że coś żywego.

Życie jednak jest ruchomy cel, jak dawno temu zauważył filozofowie. Arystoteles uważał, że "życie" i "na żywo" różnych koncepcji — ostatnia, w jego przypadku było całością istniejących istot, które zamieszkują nasz świat, jak psy, sąsiadów i bakterii na skórze. Aby dowiedzieć się życie, musimy badać żywe; ale na żywo zawsze zmienia się w przestrzeni i czasie. W celu określenia życie, musimy wziąć pod uwagę życie, które znamy i których nie znamy. Jak uważa badacz pochodzenia życia Pier Luigi Луизи z Uniwersytetu Roma Tre, istnieje życie-jaka-jest-teraz, życie-jaki-jest-mogła by być i życie-jaki-jest-kiedyś była. Kategorie te wskazują na dylemat, do której zwracali się średniowieczni filozofowie-mistycyzmu. Życie, jak zauważyli oni, to zawsze o wiele więcej, niż na żywo, i z tego powodu, paradoksalnie, nigdy nie będzie dostępna istot. Z powodu tej różnicy między prawdziwym życiem i ewentualnej życiem, wiele definicji życia skupiają się na jej zdolności zmieniać się i rozwijać, a nie sprowadzają się do określenia właściwości ustalonych życia.

czy Można stworzyć życie w laboratorium?

Na początku lat 1990-tych, doradza NASA na temat możliwości życia na innych planetach, biolog Gerald Joyce, obecnie pracuje w Instytucie badań biologicznych Солк w Kalifornii, pomógł opracować jedną z najczęściej stosowanych definicji życia. Jest ono znane jako chemiczny дарвиновское definicję: "Życie to самоподдерживающаяся chemiczne łódź, zdolna do darwinowskiej ewolucji". W 2009 roku, po kilkudziesięciu latach pracy grupa Joyce ' a opublikował pracę, w której opisana jest RNA molekułę, która może katalizować własnej reakcji syntezy do tworzenia większej liczby swoich kopii. Ta chemiczna system zaspokoiła definicji życia według Joyce ' a. Ale nikt nie odważył się nazwać ją żywą. Problem w tym, że ona nie robiła nic nowego ani niezwykłego.

"Pewnego dnia ten genom jest w stanie zaskoczyć swojego twórcy słowem — podstępem lub nowym krokiem w grze prawie życia, która nie spodziewa się usłyszeć", jak pisał New York Times na temat tworzenia. "Jeśli tak by się stało, gdyby to się stało ze mną, byłbym szczęśliwy", mówi doktor Joyce. I dodaje: "Nie mogę twierdzić, ale ono żywym".

Joyce próbuje zrozumieć życie, generując proste mieszkający systemu w laboratorium. W trakcie tego on i inni biolodzy syntetyczni uosabiają w żywej postaci, nowe rodzaje życia. Każda próba syntezy nowe formy życia wskazuje na fakt, że jest o wiele więcej, być może nawet nieskończenie więcej, możliwych form życia. Syntetyczne biolodzy mogą zmienić sam proces rozwoju życia lub umiejętności, które rozwija. Ich praca rodzi nowe pytania o определнии życia na podstawie ewolucji. Jak категоризовать życie, która została zmieniona, która stała się produktem złamanie punktu ewolucji, produktem zerwania łańcucha ewolucyjnego?

Historia pochodzenia biologii syntetycznej odchodzi korzeni w 1977 roku, kiedy Drew Andy, jeden z założycieli biologii syntetycznej, a obecnie profesor bioengineering na uniwersytecie Stanforda w Калифории, starał się stworzyć model obliczeniowy najprostszej formy życia, którą udało mi się znaleźć: bakteriofag Т7, wirus, który atakuje bakterii escherichia coli. Kryształowy głowica na giętych nóżkach tego wirusa jest podobna do lądownik, który siedzi na Księżycu i brakuje bakteryjnego nośnika. Ten fag jest tak prosty, że według niektórych definicji nawet go żywego nie można nazwać. (Jak i wszystkie wirusy, opiera się na inżynierię molekularną swojej komórki-gospodarza do reprodukcji). Bakteriofag Т7 ma tylko 56 geny, i Andy pomyślał, że można stworzyć model, który uwzględnia każdą część phage i jak te części pracują razem: idealny widok, który przewiduje, jak zmieni się фаг, jeśli jeden z tych genów usunąć lub usunąć.

Andy zbudował szereg mutantów bakteriofag Т7 systematycznie tłoczenie geny lub zmieniając ich położenie w małej genomu Т7. Ale mutant aktywowanych zgodne modele bardzo krótki czas. Zmiana, która miała doprowadzić do ich osłabienia, doprowadziło do tego, że ich potomstwo wybuch komórki escherichia coli dwa razy szybciej niż wcześniej. Nie działało. W końcu Andy zauważył: "Jeśli chcemy modelować świat przyrody, musimy przepisać naturalny świat, tak, aby stał się моделируемым". Zamiast wyszukiwania najlepszej karty zmienić teren. Tak narodziła się obszar biologii syntetycznej. Zapożyczając metody z programowania, Andy zaczął "byłaby" bakteriofag Т7. Stworzył bakteriofag Т7.1, formę życia, zaprojektowany w celu uproszczenia interpretacji ludzkiego umysłu.

Фаг Т7.1 — przykład tzw. сверхдарвиновской życia: życia, który zawdzięcza swoje istnienie ludzkiego zamysłu, a nie doboru naturalnego. Bioengineers, takie jak Andy, traktują życie na dwa sposoby:jak fizyczną strukturę, z jednej strony, i jako strukturę informacji z drugiej. W teorii, idealne odwzorowanie życia musi zintensyfikować niewidoczne przejście między informacją a materią, pomysłem i realizacją: zmiana kilku liter DNA na ekranie komputera, wydruk organizmu zgodnie z planem. Z takim podejściem ewolucja grozi zepsuć projekt inżyniera. Zachowanie biologicznej projektu może wymagać, aby twój pomyślany organizm nie mógł być odtwarzany lub rozwijać.

Wręcz Przeciwnie, chęć Joyce ' a, aby jego cząsteczki zaskoczony, mówi o tym, że zdolność do otwartej ewolucji — "изобретательной, wszechmocny, bezgranicznej" — jest najważniejszym kryterium życia. Zgodnie z tym pomysłem Joyce teraz określa życie jako genetyczną system, który zawiera więcej bitów informacji, niż liczba wymagana do rozpoczęcia jej pracy. Ale zgodnie z tą definicją, jeśli wziąć dwie identyczne systemu z różnymi historiami — jedna zaprojektowana i inne ewoluowały — tylko najnowsza będzie liczyć na żywo; racjonalnie zaprojektowany system, niezależnie od jej złożoności, będzie po prostu "technologicznym artefakt".

Projekt i ewolucja nie zawsze противопоставлены. Wiele projektów biologii syntetycznej используюсь mieszanka racjonalnego projektowania i ukierunkowanej ewolucji: one projektują nośnika zmutowanych komórek — w różnych wariantach — i wybrać najlepszy. Choć nowy widok Joyce ' a o życiu zawiera ewolucję, to także wymaga nagłego pojawienia się, niż długi дарвиновского rozwoju. Powstająca życie wpisuje się w kulturę nagłych innowacją, pomysły które zawierają magiczne pojawienie roboczej nerki z drukarki 3D. Projekt i ewolucja są zgodne, jeśli bioengineers będą patrzeć na różnorodność genetyczna jak na skarb designerskich elementów dla przyszłych form życia.

Dla niektórych biologów syntetycznych drogę do tego, co mistycy nazywają życiem poza życiu — co jest lepsze od życia, jaką ją znamy — przechodzi przez biologiczną inżynierii. Andy opisuje swoje powołanie z punktu widzenia chęci wnieść swój wkład w życie, stworzyć nowe rodzaje "niesamowitych modeli, które będą się rozwijać i istnieć". Joyce przeciwstawia życie i technologii fundamentalnej termodynamicznej tendencje do zaburzeń i rozpadu. Jakie nowe formy otrzyma życie? Czas pokaże.