Zapasy lodu na Antarktydzie w ciągu ostatnich 25 lat znacznie się zmniejszyły

W Ciągu ostatnich 25 lat Antarktyda straciła ponad 3 bilionów ton lodu. Przy tym utrata lodu w ciągu ostatnich 5 lat gwałtownie wzrosła. O takich wnioskach czytamy w jednym z największych badań stanu pokrywy lodowej tego kontynentu. Prace zostały przeprowadzone przez międzynarodową grupę z 84 naukowców, проанализировавших dane zebrane w ramach satelitarnych obserwacji od 1992 do 2017 roku.

Naukowcy odkryli, że lodowy kontynent w tej chwili traci swoje zapasy lodu trzy razy szybciej, niż on to robił do 2012 roku. Poziom roczne straty szacuje się na ponad 241 mld ton. Ogólna wartość strat zapasów lodu na antarktydzie w ciągu ostatnich 25 lat podniósł się poziom mórz o około 8 milimetrów. Ponadto, w ciągu ostatnich 5 lat stanowią około 40 procent tego wzrostu (około 3 mm).

Wzrost poziomu oceanu Światowego na kilka milimetrów na pierwszy rzut oka nie wydaje się spektakularne wydarzenie, ale dokładnie do tej pory, jeśli nie wspominać wyniki poprzednich badań, którzy twierdzili, że globalne zmiany klimatu w żaden sposób nie wpłynie na zmniejszenie objętości pokrywy lodowej Antarktydy. Nowe dane wskazują na to, że lodowa czapka kontynentu nie jest tak odporna na zmiany klimatyczne (mowa tu przede wszystkim o ociepleniu), i dlatego powinniśmy zrewidować prognozy dotyczące jej potencjału oddziaływania na poziom oceanu Światowego. Wstępna analiza, przeprowadzona przez międzynarodową grupę naukowców, mówi o tym, że podczas topnienia całego lodu Antarktydy poziom oceanów może wzrosnąć do 58 metrów.

Raport naukowców został opublikowany 13 czerwca w czasopiśmie Nature Research i stał się jednym z pięciu raportów o stanie Antarktydy, opublikowanych jednocześnie. W populacji badania te dotyczą zarówno przeszłości, jak i obecny stan kontynentu w celu określenia poziomu wpływu tych zmian na globalne zmiany klimatyczne. Ponadto, opisano zagadnienia dotyczące roli ludzkiej działalności na kontynencie, i omówiono opcje ochrony środowiska i geologii.

Lód ruszył

"Do swoich badań naukowcy wybrali trzy rodzaje danych, uzyskanych w wyniku satelitarnych obserwacji zmianą sytuacji na kontynencie", — mówi współautor pracy Andrew Shepherd z Лидского university (wielka Brytania).

Za pomocą satelitów wyposażonych w альтиметрами, naukowcy otrzymali dane o grubości lodu, znajdującego się na Antarktydzie. Z pomocą innych satelitów zostały uzyskane dane o prędkości lodowcowych emisji w ocean. Trzeci typ danych pozwolił obliczyć poziom grawitacji tworzonej lądem, a także dowiedzieć się wspólna masa lodu czapki Antarktydy.

Każdy z tych metod ma pewne ograniczenia. Na przykład, pewne czynniki, takie jak zmienność objętości śnieg, leżąc na lodowej czapie, lub zmiana w składzie skał znajdujących się pod lodem, mogą mieć wpływ na pomiary satelitarne. Jednak przy połączeniu wszystkich trzech metod, wyjaśnia Pastuch, naukowcy byli w stanie oddzielić czynniki, które przeszkadzały definicji stanu lodu Antarktydy.

"Satelitarne pomiary wykazały nam, że warstwa lodu jest znacznie bardziej dynamiczny, niż jesteśmy przyzwyczajeni", — mówi naukowiec.

"Jeśli spojrzeć na pierwszy raport międzyrządowego panelu do spraw zmian klimatu (IPCC), przedstawiony przez 30 lat temu, jeszcze przed tym, jak zaczęliśmy spędzać satelitarne badania obszarów polarnych, to zobaczysz, że naukowcy nawet nie rozważali możliwość czap lodowych w jakikolwiek sposób odpowiadać na globalne zmiany klimatyczne. Przez długi czas w гляциологии (nauce o naturalnych wodach) przyjmowało za pewnik tezę o tym, że pokrywa lodowa nie może szybko ulec zmianie. Ale, jak pokazuje nasze badanie, to okazało się błędem", — powiedział Shepherd.

Wyniki badania, opublikowane przez agencję NASA w 2015 roku, ostrzegali o wysokie prawdopodobieństwo podziału antarktydy szelfu lodowego Larsen B na setki gór lodowych do końca tej dekady

W sumie z Antarktydy za badany 25-letni okres zniknęło 3 biliony ton lodu. Tylko w zeszłym roku od polodowcowego szelfu Larsen Z oderwała się góra lodowa o wadze ponad 1 biliona ton – jeden z największych w historii – i o powierzchni połowę wyspy Jamajka.

Największa zmiana poziomu rocznych strat lodu na antarktydzie, monitorowane, w zachodniej części kontynentu, doszło do 2012 roku. Tak, ilość utraty lodu, составлявший rocznie 58 mld ton, w ciągu ostatnich 5 lat gwałtownie wzrosła do 175 mld ton, donoszą naukowcy. W tym samym czasie roczne ilości utraty lodu antarktydy półwyspu, составлявший 7 miliardów ton w okresie od 1992 do 2012 roku, wzrosła do 36 miliardów ton od 2012 do 2017 roku. Głównie z powodu zniszczenia instrumentów lodowców.

C intensywnym tempem

Antarktyda przez cały rok pokryte lodem, ale jej czapy lodowe na przestrzeni wielu tysięcy lat w ramach corocznych cykli to maleją, rosną. Podpowiedzi z geologicznych zapisy mówią o tym, że zmiany klimatyczne zmniejszenie ilości lodu Antarktydy i przy tym robią to znacznie szybciej, niż to się działo w naturalnych okolicznościach w przeszłości.

Starożytne lodowe pokłady pozostawiają na ziemi, na której leżą, znaki swojej obecności w przeszłości. W tym opisywany naukowcy mogą określić dokładnie, gdzie wcześniej znajdowały się już растаявшие lodowce. Odbywa się to w ramachobserwacji dnem morskim wokół zachodniej części kontynentu. Tutaj znajdują się podwodne pozostałości lodowca, wskazujące na to, gdzie dokładnie byli w przeszłości, wyjaśnia Owczarek.

Wszystkie te cechy pozwalają naukowcom ocenić tempo odwrotu lodu na antarktydzie. W przeszłości między klifem lodowym cyklami roczny wynosił około 50 metrów. Jednak współczesne obserwacje mówią o tym, że prędkość malejącej lodu wzrosła ponad 20-krotnie, a teraz co roku jest około 1 kilometra.