System TRAPPIST-1 może być martwą we wszystkich znaczeniach

Kiedy emocje w nauce biorą górę, to nic dobrego z tego nie trzeba czekać. Według jednego z ostatnich opinii astronomów, co najmniej dwie (a może i wszystkie) z siedmiu planet, znajdujących się wewnątrz systemu TRAPPIST-1, może już dawno stracić swoją atmosfery pod wpływem promieniowania rodzimej gwiazdy, co automatycznie stawia krzyż na możliwości utrzymania wody na powierzchni tych planet w stanie ciekłym.

Łzy, co prawda, z tego powodu lać za wcześnie. Tak jak w ramach ostatnich badań naukowcy z Genewskiej obserwatorium studiowali informacje na temat спектральном promieniowania elektromagnetycznego systemu TRAPPIST-1 i doszli do wniosku, że gwiazda tego systemu może być stosunkowo młody. A to znaczy, że mogło nie być wystarczająco dużo czasu, aby zdmuchnąć ze wszystkich planet, ich atmosferę. Więc jednoznaczne wnioski o tym, że cała atmosfera землеподобных planet tego systemu była stracona, jest jeszcze za wcześnie. Innymi słowy, u nas nadal pozostaje możliwość marzyć o możliwości istnienia życia na niektórych z tych odległych od nas światów.

Dla zapomnieli, a także tych, którzy w ogóle nie rozumie, o co chodzi, krótko przypomnijmy, że w ubiegłym roku około 39 lat świetlnych od Ziemi, astronomowie odkryli . Do tego czasu wiadomość nie wydaje się taki ажиотажной, jednak w zeszłym miesiącu kontrolna w przemyśle kosmicznym NASA poinformował o tym, że w rzeczywistości w systemie TRAPPIST-1 jest . System natychmiast nazwano klonem naszego układu Słonecznego. Prawie wszystkie planety w niej znajdują się bardzo blisko siebie, i, oprócz tego, znajdują się we względnej bliskości do swojej gwieździe.

Według wcześniejszych założeń, co najmniej trzy z wykrytych planet znajdują się w tak zwanej "strefie Złotowłosej", lub strefie zamieszkanej gwiazd, gdzie nie jest zbyt gorąco i nie za zimno, aby dana woda na planetach teoretycznie mogła być utrzymywane w stanie ciekłym, a także pojawiły się warunki do powstania i rozwoju życia.

Tak intrygujące wiadomości nawet inspirowane przez NASA na wydanie całej serii plakatów na temat przyszłości podróży do TRAPPIST-1 (zapoznać się z kilkoma z nich poniżej), na których widnieją jej planety w porównaniu z planetami naszego układu Słonecznego. Jednak się cieszyć, jak się okazało, było wcześnie.

Tak jak orbity tych planet znajdują się zbyt blisko ich gwiazdy, planety, prawdopodobnie związani приливным schwytanie, czyli mają synchroniczny obrót z gwiazdą. Oznacza to, że jedna z półkul zawsze obraca skierowaną do gwiazdy, podczas gdy inna półkula zawsze pozostaje w nieprzeniknionej ciemności. A to bardzo złe wieści. Dla wody. A do życia – tym bardziej.

To udowodnił inny przykład. W zeszłym miesiącu naukowcy poinformowali, że planety, znajdującej się obok Проксимой Centauri (najbliższej nam gwieździe), . Planeta znajduje się do gwiazdy (czerwonego człowieczka) tak blisko, że najprawdopodobniej w ogóle pozbawiona atmosfery i wygląda raczej jak kawałek rozgrzanego słońcem kamienia, a nie jak nasz potencjalny przyszły ośrodek międzyplanetarny. Brak atmosfery spowodowane silnym promieniowaniem Проксимы, który jonizuje gazy atmosferyczne, co pozwala na przepływ gwiezdnego wiatru dosłownie wypuszczać jej z powierzchni.

Jeszcze w końcu ubiegłego roku naukowcy próbowali dowiedzieć się, czy posiada gwiazda TRAPPIST-1 taki sam, jak Proxima Centauri, pełne temperamentu zachowaniem, i okazało się, że najbardziej najbliższych znajdujące się do niej planety w takim przypadku za okres ich istnienia można stracić zapasów wody, dla objętości równej 15 ziemskich oceanach.

Co się tyczy ostatniego badania, to w jego ramach astronomowie korelowali dwa rodzaje promieniowania karłowatej gwiazdy TRAPPIST-1 — promieniowanie rentgenowskie jej korony, a także promieniowanie ultrafioletowe (tzw. Lyman-alfa-promieniowanie), wytwarzane przez atomy wodoru z хромосферного warstwy gwiazdy (pod koroną), — jednocześnie porównując je z wynikami Проксимы. Okazało się, że TRAPPIST-1 tworzy połowę mniej promieniowania Lyman-alfa w porównaniu z Проксимой Centauri, że w zasadzie było się spodziewać, biorąc pod uwagę fakt, że ten typ gwiazdek znacznie chłodniej.

Jednak tutaj okazało się, że obie gwiazdy emitują około taką samą ilość promieni rentgenowskich, że na tle reszty, wydaje się bardzo dziwne, ponieważ ilość rentgenowskiego i ultrafioletowego promieniowania dla gwiazdy w tej kategorii z czasem musi się kurczyć. Przy tym jest bardziej aktywna redukcja objętości zazwyczaj idzie to w rentgenowskim zakresie.

"Fakt, że TRAPPIST-1 emituje prawie trzy razy mniej cząstek Lyman-alfa-promieniowanie niż rentgenowskich cząstek, może mówić o tym, że gwiazda nadal stosunkowo młoda", — donoszą naukowcy.

Pod określeniem "stosunkowo młoda" można uznać za dowolny okres czasu nie więcej pół miliarda lat. Ponadto, zwiększoną dla tego typu gwiazdek prędkość obrotowa TRAPPIST-1 może być również traktowane jako dowód na rzecz jej młodego wieku. W końcu to może również wskazywać na to, że ilość promieniowania rentgenowskiego w przeszłości miała powyżej.

Było przewidzieć, że rozbłyski promieniowania gwiazdy, najprawdopodobniej сдуют dowolny землеподобную atmosferę w znajdującej się najbliżej niej planety w ciągu 1-3 mld lat. Ale przy tym może być od 5 do 22 miliardów lat na to samo, jeśli chodzi o planetach, które znajdują się dalej od gwiazdy. Innymi słowy, w systemie TRAPPIST-1 na jedną lub nawet kilka z tych planet teoretycznie nadal może znajdować się nie tylko atmosfera, ale i woda w postaci ciekłej. Ale,oczywiście, przy uwzględnieniu tego, że wiek najniższej gwiazdy przy tym nie mocno powyżej 500 milionów lat.

Ponadto, istnieje prawdopodobieństwo, że planety te nie zawsze znajdowały się tak blisko do gwiazdy, a "przeniesione" do niej w ciągu swojego istnienia. W tym przypadku można byłoby rozważać krótszym czasie intensywnego oddziaływania promieniowania na ich atmosferę.

W ogóle TRAPPIST-1 wydaje się bardzo dziwna gwiazdą. Mimo, że wydaje się młoda, jej zachowanie najczęściej charakterystyczne dla starych gwiazd. To połączenie sprawia, że system dla naukowców jeszcze bardziej interesujące.

A jeśli nie stracili zainteresowanie, proponujemy spojrzeć na obraz, publikująca аэрокосмическим przez agencję NASA, na którym zauważalne zmiany w jasności gwiazdy TRAPPIST-1 w okresie jednej godziny. Obraz otrzymano 22 lutego. Zmiana jasności mówi o tym, że w tym momencie naprzeciwko gwiazdy przechodzi jedna z jej planet.

Mimo, że trzy piksela na obrazie jest mało prawdopodobne, by osiągnąć nieprzygotowanego człowieka, warto jednak wziąć pod uwagę, że sam obraz pokrywa zaledwie 44 metrów арксекунды nieba, co w przybliżeniu odpowiada wielkości patrząc wciśniętym na wyciągnięcie ręki ziarna piasku.