Możliwość zmiany wspomnień stała się jeszcze bliżej

Neurologów niedawno okazało się, że przy tworzeniu różnych typów pamięci, choć są używane te same neurony, ale w nich występują zupełnie różne procesy. To odkrycie może doprowadzić do opracowania nowych i bardziej skutecznych metod leczenia negatywnych stanów psychicznych w rodzaju lęku i stresu pourazowego.

Otwarcie rzuca wyzwanie wcześniejszych badań, w których stwierdzono, że pamięć o wielu traumatycznych wydarzeniach, używając w ten sam sposób jedne i te same neurony, co z kolei nie pozwala przeprowadzić między nimi fizycznych różnic.

W Celu weryfikacji hipotezy wyjaśniającej, dlaczego wspomnienia o złych wydarzeniach mogą wywoływać stan niepokoju, grupa naukowców z uniwersyteta Columbia centrum medycznego (CUMC), a także Uniwersytetu Mcgill przeprowadzili analizę neuronów clam аплизии (Aplysia).

Jak wiadomo, pamięć jest przechowywana w neuronach. A długoterminowej staje się dzięki swoistym chemiczne "mosty", synapses, które łączą neurony w grupy. Doświadczenie o wydarzeniach, powodując szkody dla organizmu, na przykład, stukanie gorącej powierzchni lub doświadczanie przemocy, jest zakodowany w pamięć asocjacyjną, w tym połączenia między neuronami są wzmocnione.

Jednak doświadczenie nie zawsze шаблонен. Na przykład, stojąc przy piecu i słysząc niespodziewany dzwonek do drzwi, można dotknąć gorącej płyty. Lub słysząc szczekanie psów w okolicy, doświadczyć poczucia, że na ciebie atakują, chociaż to nie jest tak. A jednak, przypadkowo lub nie dotknął płyty lub poczuli strach ataku, neurony zapisują tę informację. I czasami ta "przypadkowa" pamięć może powodować poważne problemy, występując jako wyzwalacz stan niepokoju, który często tylko pogarsza ogólny stan psychiczny i nie pozwala poradzić sobie już z prawdziwym problemem. Z powodu tej przypadkowej pamięci wiele osób z zespołem stresu pourazowego mogą ponownie przeżyć traumatyczne przeżycie, spowodowane przez, wydawałoby się, zupełnie nie związanym z pierwotnie otrzymanej psychologicznym urazem wydarzeniem.

"Oto przykład, który uwielbiam prowadzić. Powiedzmy, że idziesz przez kryminalny powiat, postanowił skrócić drogę przez ciemną aleję, i tu was okradają. W pobliżu miejsca, gdzie byłeś, widziałeś skrzynki pocztowej. Wszystkie z nich. W pamięci pozostanie na zawsze. Nie, nie tylko sam napad. Ale i skrzynkę pocztową. Teraz, gdy będziesz przebywać ze skrzynkami pocztowymi, możesz odczuwać bardzo silny dyskomfort psychiczny", — wyjaśnia badacz z CUMC Samuel Шачер.

Lęk, spowodowane przez przypadkowe wspomnienie o skrzynce pocztowej, może ścigać i przeszkadzać człowiekowi przez całe życie. Całkowicie nieszkodliwy element infrastruktury miejskiej będzie uruchamiać niekontrolowaną sytuacji stresowej, w tym, oczywiście, nie sugeruje sposobu, aby uniknąć prawdopodobieństwa okradani w przyszłości.

Zgodnie z hipotezą "synaptic etykiet", zaproponowanej w 1997 roku, pamięć jest wzmocnienie lub osłabienie niektórych synaptic kontaktów między neuronami. Dlatego nawet słabe bodźce są w stanie prowadzić do powstawania pamięci długotrwałej, która powstaje w wyniku silniejszej stymulacji jednego i tego samego neuronu, ale przez inny synaptic kanał, których, z kolei, może być kilka tysięcy. Do tego w neural zakończeniu muszą być syntetyzowane specjalne białka. Produkcję tych białek jest uruchamiany za wystarczająco silnego i długotrwałego pobudzenia neuronu. Frey i Morris (autorzy hipotezy) sugerują, że w synapsach z tymczasowo podwyższonej przewodności powstają pewne biochemiczne "etykiety". Etykiety te są przechowywane nie dłużej niż 2-3 godziny, pomagają uchwycić żądaną mrna (jeśli neuron zacznie je produkować w ciągu określonego okresu) i użyć do syntezy białka w tym neural zakończeniu, co ostatecznie prowadzi do przejścia przypadkowe pamięci w stabilnej i długoterminowej.

Poprzednie badania wskazywały na to, że procesy biochemiczne odpowiedzialne za formowanie krótkotrwałej i długotrwałej pamięci, w ogóle mają takie same właściwości, dlatego odróżnić kształtowanie się tego lub innego rodzaju pamięci nie jest możliwe. Jednak gdyby te hipotetyczne etykiety były różne, to zapewniał dostępność fizyczne właściwości, które można było wykorzystać w przyszłości.

"Jednym z kierunków naszych obecnych badań jest opracowanie strategii rozwiązywania problematycznych неассоциативных wspomnień bez dotykania asocjacyjnych wspomnień, które mogą отпечататься w pamięci podczas traumatycznych emocjonalnego doświadczenia. Pozwoli to na bardziej podświadomie do podejmowania decyzji w przyszłości, na przykład, unikać skrótów drodze przez ciemne ulice w strefach zwiększonej криминогенного poziomu" — mówi Шачер.

Wracając do ostatniego badania... Naukowcy wzięli kilka рецепторных neuronów i łączyli je z jednym silnikowym neuronem (czerwony na zdjęciu poniżej).

Jeden z рецепторных neuronów otrzymał stymulacji w taki sposób, aby rozpoczął się proces kształtowania silnej pamięci asocjacyjnej. Inny neuron stymulowane tak, aby powodować losowe, неассоциативную pamięć. Naukowcy odkryli, że poziom siły połączenia synoptycznych kontaktów był wynikiem produkcji dwóch różnych rodzajów białek, называющихся kinases – каназой M Apl i i kinase M Apl III. Wyborcza blokada tylko jeden z tychkinases nie pozwoliła przejść sygnału od synapsy do нейрону, że praktycznie zatarła z istnienia określonego typu pamięci.

Powtarzam, że chodzi o neuronach i synaptic związki clam аплизии. A co z człowiekiem? Okazuje się, kręgowce mają bardzo podobne kinases, biorących udział w kształtowaniu pamięci. Oczywiście, nikt nie mówi, że już jutro w aptece można kupić farmaceutyczne środki, pozwalające blokować traumatyczne wspomnienia, jednak naukowcy mogli otworzyć drzwi, która przez długi czas była szczelnie zamknięta.

"Możliwość wyborczej blokady pamięci ma potencjał znacznie złagodzić stan stresu pourazowego poprzez usunięcie неассоциативной pamięci, wywołanie неадаптивный fizjologicznej reakcji", — mówi Jiang Yuan Hu z centrum medycznego uniwersytetu Columbia.

Być Może, pewnego dnia, po szoku, badający przy napadzie, ludzie mogą po prostu wziąć tabletkę i zapomnieć negatywne skojarzenia związane z skrzynkami pocztowymi i szczekanie psów, ale przy tym dobrze zapamiętają, na przykład, kolor kurtki napastnika i inne zewnętrzne dane, które pomogą w znalezieniu i ujęcia sprawcy. Wyniki innych badań sugerują, że utrata przypadkowej informacji pozwala na to, że nasz mózg bardziej szczegółowo i znacznie dłużej przechowywać bardziej istotne informacje. Nawet jeśli wykluczyć ewentualny potencjał nowych metod terapeutycznych, takiego otwieranie nadal ma zasadnicze znaczenie, ponieważ pozwala nam jeszcze lepiej zrozumieć, jak nasz mózg tworzy długotrwałą pamięć.